Π. Τσακλόγλου: «Στα ζάρια» οι συντάξεις του μέλλοντος – Ας πάει για δουλειά όποιος δεν του φτάνει η σύνταξη! / γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος
Το «δίπτυχο» του οράματος της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την κοινωνική ασφάλιση ανέπτυξε, ενημερώνοντας τη Βουλή ο υφυπουργός Εργασίας.
Καθόλου ήσυχοι δεν θα ήταν οι σημερινοί αλλά και οι μελλοντικοί συνταξιούχοι, αν άκουγαν την ενημέρωση που έκανε ο υφυπουργός Εργασίας, Πάνος Τσακλόγλου, στην Επιτροπή για την Παρακολούθηση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης της Βουλής, παρότι η συγκεκριμένη συνεδρίαση «ξέφυγε» από τα φώτα της δημοσιότητας λόγω της τρέχουσας επικαιρότητας.
Ο καθ’ ύλην αρμόδιος για την πορεία και τις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις των ασφαλιστικών ταμείων τα τελευταία χρόνια, ανέπτυξε το «όραμα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την πορεία της κοινωνικής ασφάλισης. Αυτό το «όραμα» που θέλει τις συντάξεις των ασφαλισμένων του μέλλοντος να «παίζονται στα ζάρια», ενώ για τους ήδη συνταξιούχους η προτροπή της κυβέρνησης συνίσταται στο «αν δεν σας φτάνει η σύνταξη, να φροντίσετε να δουλεύετε παράλληλα»!
Συντάξεις ή μνημόνιο;…
Ο Πάνος Τσακλόγλου εμφανίστηκε περήφανος για το περίφημο Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης που συνιστά επί της ουσίας τη νομοθετική μορφή της ιδιωτικοποίησης της επικουρικής ασφάλισης. Κι αυτό δίχως να κρύψει την συμπάθειά του στα κεφαλαιοποιητικά συστήματα (όπου «επενδύονται» τα αποθεματικά των ταμείων) έναντι των αναδιανεμητικών (όπου οι εισφορές και το κράτος εγγυώνται την καταβολή των συντάξεων), παρότι παραδέχθηκε ότι ενίοτε κάποια κεφαλαιοποιητικά συστήματα χρεοκοπούν.
Όπως δήλωσε το αναδιανεμητικό σύστημα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό αναφέροντας πως «πέρυσι το 2023 που είναι τα τελευταία στοιχεία, τα οποία έχω αν θυμάμαι καλά, το νούμερο είναι γύρω στα 28,5 δισεκατομμύρια, τα οποία πληρώθηκαν. Από αυτά οι εισφορές κάλυψαν μόνο το 47%. Το υπόλοιπο 53% το κατέβαλε ο προϋπολογισμός».
Θύμισε μάλιστα …με νόημα ότι «στη δεκαετία που προηγήθηκε της κρίσης, περίπου τα 2/3 της αύξησης του δημόσιου χρέους αντιστοιχούν στις ενισχύσεις που έδωσε ο προϋπολογισμός για να πληρωθούν συντάξεις» και πως πλέον έχουν «γίνει διάφορες αλλαγές, αλλά το σύστημα μας είναι και τώρα εξόχως ελλειμματικό». Υποστήριξε δηλαδή εμμέσως ότι οι απαιτήσεις των συνταξιούχων οδήγησαν στα μνημόνια και πώς παρά τις περικοπές που έγιναν τότε, χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη μείωση της κρατικής επιβάρυνσης.
Το (καθόλου βέβαιο) μέλλον
Αποκαλυπτικός ήταν ο υπουργός Εργασίας και για τις συντάξεις του μέλλοντος. Αναπτύσσοντας το σκεπτικό της κυβέρνησης ανέφερε πως «η Κοινωνική Ασφάλιση το λέει και ο όρος είναι η ασφάλιση. Η πρώτη έννοια των ασφαλειών είναι ότι “δεν βάζω όλα μου τα αυγά σε ένα καλάθι”, θέλω να έχουν διαφορετικούς κινδύνους». Εξίσωσε, έτσι, ουσιαστικά τον τρόπο που σκέπτεται μία ασφαλιστική εταιρεία (αυτές που πολλάκις έχουν «φεσώσει» τους ασφαλισμένους τους) με τον τρόπο που πρέπει να σκέπτεται μία κυβέρνηση.
Με βάση αυτό αναφέρθηκε στους νέους ασφαλισμένους λέγοντας: «Αυτά τα παιδιά όταν θα πάρουν τη σύνταξή τους θα έχει τρία κομμάτια. Θα έχει το πρώτο κομμάτι που θα είναι η εθνική σύνταξη. Η εθνική σύνταξη καταβάλλεται από τον Προϋπολογισμό. Έχει αυτό κίνδυνο; Ναι, έχει τον δημοσιονομικό κίνδυνο, το ίδιο με την προηγούμενη δεκαετία. Το δεύτερο κομμάτι της σύνταξης τους θα είναι η ανταποδοτική σύνταξη. Έχει κίνδυνο. Ναι, έχει το δημογραφικό. Το τρίτο θα είναι εκείνο το κομμάτι το οποίο θα είναι από την κεφαλαιοποίηση σύνταξη, την επικουρική. Έχει κίνδυνο; Έχει. Είναι ο κίνδυνος των αγορών».
Με λίγα λόγια ο Πάνος Τσακλόγλου «προέβλεψε» πως οι νέοι ασφαλισμένοι θα πάρουν σύνταξη αν δεν «τους βρει» στο ενδιάμεσο κάποια οικονομική κρίση, μια κυβέρνηση που θα ασκεί πολιτική λιτότητας και αν τα αποθεματικά των ταμείων δεν «φαγωθούν» από χρηματιστηριακά «κόλπα» των αγορών. Στη συνέχεια και προσπάθησε να «χρυσώσει το χάπι» λέγοντας πως «η συσχέτιση μεταξύ των τριών αυτών κινδύνων δεν είναι πάρα πολύ υψηλή, γενικά αυτό το πράγμα δείχνει ότι το ρίσκο για όλο το σύστημα μας, της κοινωνικής ασφάλισης, είναι χαμηλό».
Με κυνικό τρόπο ο υφυπουργός Εργασίας περιέγραψε όμως το «μεγάλο προσόν» του κεφαλαιοποιητικού συστήματος. Όπως είπε «αυτό το σύστημα, ουσιαστικά, δημιουργεί κεφάλαιο, ένα κομμάτι του οποίου θα επενδυθεί και στην ελληνική οικονομία, δίνοντας ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας. Υψηλότερη οικονομική ανάπτυξη, τι σημαίνει; Περισσότερες επενδύσεις, περισσότερη παραγωγικότητα, υψηλότεροι μισθοί, υψηλότερες εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, υψηλότεροι φόροι, υψηλότεροι άμεσοι και έμμεσοι φόροι και,επίσης, και αύξηση της απασχόλησης».
Με λίγα λόγια πρόκειται για το γνωστό αφήγημα που λέει πως αν αποδώσουμε τα αποθεματικά των ταμείων στους επενδυτές αυτοί θα πλουτίσουν και… όλο και κάτι θα μείνει για τους συνταξιούχους! Αυτό παρόλο ο Πάνος Τσακλόγλου σε άλλο σημείο της παρέμβασής του αναγνώρισε πως από αυτά τα κεφάλαια ενισχύσης (που αν ευοδωθεί το κυβερνητικό πλάνο θα φτάσουν το …50% του ΑΕΠ της χώρας!) «δεν θα είναι όλα μέσα στην ελληνική οικονομία, ούτε καν τα περισσότερα εδώ πέρα, αλλά και ένα σημαντικό ποσοστό από αυτά να είναι εδώ δίνει μεγάλο βάθος στην αγορά κεφαλαίου, κάτι που το έχουμε πραγματικά ανάγκη και στη χώρα μας».
Για όλα τα παραπάνω επικαλέστηκε φυσικά το δημογραφικό ζήτημα. Αναφέροντας πως «τα διανεμητικά συστήματα λειτουργούν αποτελεσματικά, όταν υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι λίγοι συνταξιούχοι». Είπε, όμως, ότι «αυτός ο κανόνας δεν ισχύει πλέον πουθενά στον κόσμο, ίσως σε μερικές αναπτυσσόμενες χώρες μόνο».
Πηγαίνετε για δουλειά
Όσο για τους σημερινούς συνταξιούχους και τις πενιχρές συντάξεις, η προτροπή του υπουργείου Εργασίας δεν ήταν άμεση αλλά ήταν σαφέστατη: Πηγαίνετε παράλληλα να δουλέψετε!
Όπως δήλωσε «αναμορφώσαμε το πλαίσιο για τους εργαζόμενους συνταξιούχους. Αν θυμάστε παλαιότερα,ήταν ότι μπορούσε να εργαστεί σαν συνταξιούχος αλλά αμέσως κοβόταν το 30% της σύνταξης. Πριν το 2019 ήταν για 60% το αντίστοιχο του ποσού.Ο συνταξιούχος λαμβάνει την πλήρη σύνταξη του. Υπάρχει ένας ανταποδοτικός πόρος υπέρ ΤΕΚΑ, ο οποίος είναι το 10% της επιπρόσθετης αμοιβής και αυτός είναι και πλαφοναρισμένος κιόλας. Οπότε αντιλαμβάνεστε ότι αν η απασχόληση είναι για παράδειγμα μερική απασχόληση, για λίγες ώρες, προφανώς αυτό είναι σχετικά χαμηλό».
Υποστήριξε πως η παράλληλη εργασία για συνταξιούχους δεν είναι υποχρεωτική, συμπληρώνοντας όμως πως «φαίνεται να είναι ιδιαίτερα επιτυχημένο αυτό το μέτρο. Με την έννοια του ότι οι εργαζόμενοι συνταξιούχοι που με το προηγούμενο καθεστώς ήταν γύρω τους 36.000, ήδη στην πλατφόρμα του ΕΦΚΑ έχουν καταγραφεί 81.000 εργαζόμενοι και είναι και διαρκώς αυξανόμενο το νούμερο αυτό»…
