Το πρωί διάβασα στο enikos.gr ένα άρθρο, στο οποίο διαφαίνεται ότι ο Ερντογάν απειλεί έμμεσα και με το γάντι , φωνασκώντας για άλλη μια φορά ότι αυτός και η χώρα του είναι οι μοναδικοί κυρίαρχοι του παιχνιδιού…
“Τουρκία: Με απόφαση Ερντογάν η ιστορική Βυζαντινή Μονή της Χώρας θα λειτουργεί ως τζαμί
04:56, Δευτέρα 06 Μαΐου 2024
διεθνή
Τη Δευτέρα αναμένεται να λειτουργήσει εκ νέου ως τζαμί ο βυζαντινός ναός της Μονής της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη, μεταδίδουν τουρκικά μέσα ενημέρωσης.”
Με αφορμή αυτό το άρθρο ανέτρεξα σε γεγονότα του παρελθόντος που καθόλου τυχαία τελικά δεν ήταν…
Τέλη Αυγούστου 1988….
Ήμαστε περίπου ένα χρόνο στη Στοκχόλμη, συνεχίζουμε τα μαθήματα Σουηδικών στα Comvux, δηλαδή το αντίστοιχο με αυτό που εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε και σχετίζεται με την Εκπαίδευση Ενηλίκων.
Μία τάξη πολυπολιτισμική, Κούρδοι, Πολωνοί, μία Τουρκάλα, Έλληνες, Ιρανοί.
Η Σουηδία είχε πολλούς πολιτικούς πρόσφυγες τότε, τους οποίους προσπαθούσε να εντάξει με διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς ήταν να πληρώνονται για να μαθαίνουν τη σουηδική γλώσσα.
Αν θυμάμαι καλά 6 κορώνες την ώρα. Ήταν ένα μικρό βοήθημα.
Η δασκάλα μας ονομάζονταν jein..
Ήταν μια εξαιρετική δασκάλα Σουηδέζα, που κουβαλούσε την αύρα αυτής της ιδιαίτερης σοσιαλδημοκρατίας του αείμνηστου Ούλωφ Πάλμε.
Παντρεμένη με σύμφωνο συμβίωσης, Sαmboo, στα Σουηδικά.
Μία λοιπόν αυγουστιάτικη μέρα, φωτεινή, σπάνιο για τη Στοκχόλμη τότε, πάμε στο παρακάτω κείμενο στο οποίο υπήρχε ο χάρτης της Ρόδου με τα πιο σημαντικά τοπωνύμιά της κι αρχίζει το μάθημα…
Σήμερα, είπε η δασκάλα, με αφορμή αυτό το νησί της Ελλάδας θα εμπλουτίσουμε περαιτέρω το λεξιλόγιό μας….
Η Τουρκάλα μαθήτρια που βρισκόταν στην αίθουσα, ήταν μία νεαρή 22 χρόνων, από την Κωνσταντινούπολη, πολύ όμορφη και ευγενική που είχε τελειώσει τις σπουδές της και σκόπευε σε ένα μεταπτυχιακό στη Στοκχόλμη …
Πετιέται, όπως λέμε στη γλώσσα της τάξης, και λέει: “Όχι κυρία! αυτό το νησί είναι τούρκικο…”
Αντέδρασα άμεσα !
Δε θυμάμαι και το όνομά της μετά από τόσα χρόνια, αλλά θυμάμαι που της είπα ότι το νησί αυτό, είναι αναμφισβήτητα ελληνικό, και το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά γιατί εμείς, το θυμάσαι νομίζω, είμαστε Έλληνες.
Με σύμμαχο και την ικανοποιητική γνώση της αγγλικής γλώσσας, συνεχίσαμε λέγοντας πως το νησί είχε ήδη από την αρχαιότητα το όνομα της Ρόδου που έχει συσχετιστεί με ένα λουλούδι , το “ρόδο”, είπαμε για τον Κολοσσό της Ρόδου, για τον μύθο της δημιουργίας της Ρόδου στον οποίο αναφέρεται και ο ποιητής της αρχαιότητας Πίνδαρος, κλπ…
Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση είναι, πως όταν η δασκάλα μας, άκουσε τη μαθήτρια από την Τουρκία να λέει ότι είναι το νησί τούρκικο, δεν αντέδρασε άμεσα.
Στη συνέχεια όταν διαμαρτυρηθήκαμε εντονότερα, το επιβεβαίωσε, δηλώνοντας μάλιστα ότι την έχει επισκεφτεί.
Η νεαρή από την Τουρκία έμεινε άναυδη και είπε διστακτικά ότι αυτό μάθανε στο σχολείο, ότι η Ρόδος είναι νησί της Τουρκίας…
Δεύτερο περιστατικό, περίπου ίδιο.
Η Χρύσα, η κόρη μου, πήγαινε σε βρεφονηπιακό σταθμό… 1990…
Στον βρεφονηπιακό αυτόν σταθμό, με το όνομα: ” Γλάρος”, Måsen στα Σουηδικά, εργάζονταν βρεφονηπιοκόμοι από διάφορες χώρες.
Οι βρεφονηπιοκόμοι κάθε μέρα, για δύο ώρες μάθαιναν στα παιδιά τη μητρική τους γλώσσα, και τον υπόλοιπο χρόνο τους βέβαια τον αφιέρωναν στις ανάγκες αυτής της δομής.
Σε όλα τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τα παιδιά των μεταναστών που οι περισσότεροι ήταν πολιτικοί πρόσφυγες, είχαν να επιλέξουν στο Σουηδικό Σχολείο, ένα δίωρο Μητρικής Γλώσσας!
Σε μία γιορτή που έγινε στον παιδικό σταθμό, κλήθηκαν και οι γονείς να πάρουν μέρος, επειδή θα ακολουθούσε συνάντηση.
Μαζευτήκαμε, λοιπόν, γονείς και προσωπικό για να συζητήσουμε θέματα που απασχολούσαν τον συγκεκριμένο χώρο, αλλά και για να γνωριστούμε…
Τότε η Τουρκία είχε διάφορα σοβαρά οικονομικά προβλήματα και όχι μόνο!
Είχε προηγηθεί στην τουρκική διακυβέρνηση ο Κενάν Εβρέν, με το πραξικόπημα του 1980, το οποίο τον έφερε στην εξουσία. 20 με 25 νεκροί καθημερινά για πολιτικούς λόγους, λογοκρισία, φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων, βασανιστήρια, εκτελέσεις, όλα με τις ευλογίες της Αμερικής…
Ο Εβρέν από τη θέση του προέδρου αποχώρησε το 1989 και ανέλαβε ο Τοργούτ Οζάλ…
Ο Τοργούτ Οζάλ, με θατσερικό νεοφιλευθερισμό διέλυσε οικονομικά τον λαό, αλλά προσπάθησε να βελτιώσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στρεφόμενος προς τη Δύση.
Πάνω λοιπόν στη συζήτηση για τη σύσφιξη των σχέσεων, απευθύνομαι στην Τουρκάλα βρεφονηπιοκόμο, επηρεασμένη από όλα αυτά τα ιδανικά περί αδελφοσύνης των λαών και ότι οι τούρκικος λαός δεν έχει να χωρίσει τίποτα με τους Έλληνες κι ότι δεν είναι προς το συμφέρον και των δυο λαών οι διαμάχες και οι εχθρότητες και… λέγω:
“Η Τουρκία έχει κάποια προβλήματα, ε; Ο λαός υποφέρει εξαιτίας της πολιτικής που ασκείται…”
Με ένα αγέρωχο, εμφατικό και ενοχλημένο ύφος μου είπε μόνον αυτό… τίποτε άλλο!
“Η Τουρκία είναι Μεγάλη!”
Σημειώνω ότι οι γονείς της είχαν έρθει στη Στοκχόλμη ως πολιτικοί πρόσφυγες, γεγονός που δεν ίσχυε πάντα και για όλους .
Όπως καταλαβαίνετε πήρα την απάντησή μου.
Ακόμη πιο τρανταχτό παράδειγμα για την πολιτική των Ευρωπαίων σε σχέση με το ελληνοτουρκικό πρόβλημα, ήταν μια σταθερή εκπομπή στην τηλεόραση για τους μετανάστες, το “Mosaik”, πάλι την ίδια περίοδο στη Σουηδία, στην οποία υποτίθεται ότι κάθε εθνότητα που ζούσε στη Σουηδία, μπορούσε να παρουσιάζει ένα θέμα, που αφορούσε τον πολιτισμό κυρίως. Η εκπομπή παρουσιαζόταν κάθε Σάββατο.
Η τουρκική κοινότητα τι επέλεξε λοιπόν να παρουσιάσει και μάλιστα σε πολλές συνέχειες;
“Τα Κιλίμια”
Τι ήταν λοιπόν “Τα Κιλίμια;” Ήταν η ευκαιρία για να πουν οι Τούρκοι, ότι ο Όμηρος, Ομέρ, ήταν πρότουρκος, οι Έλληνες δεν υπάρχουν πουθενά και οι ιστορίες του υφαίνονται στα κιλίμια ακόμη και τώρα.
Οι Σουηδοί άφηναν να παίζεται αυτή η παραμόρφωση της ιστορίας και σε συνέχειες μάλιστα.
Όταν διαμαρτυρηθήκαμε επιχειρηματολογώντας δυναμικά, ως Σύλλογος Διδασκόντων, η σουηδική τηλεόραση απάντησε ότι η κάθε κοινότητα μπορεί να παρουσιάζει ό, τι θέλει.
Βέβαια η ελληνική πρεσβεία περί άλλα τύρβαζε….
Όλα αυτά τα σκέφτομαι έντονα, τώρα που συνεχίζουμε να είμαστε σε μία εκρηκτική σχέση με τους γείτονες.
Η πληγή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δύσκολα θα κλείσει και η μετατροπή της Αγίας Σοφίας και του ναού της Χώρας σε τζαμιά, η εμπλοκή της στο Αιγαίο με τις ευλογιές των μεγάλων δυνάμεων γεννούν δυσοίωνες σκέψεις για τη χώρα μας.
Με φοβίζει επίσης πολύ το γεγονός, ότι για μία ακόμη φορά μπορεί η Ελλάδα να μείνει μόνη, παρόλο τον ενθουσιασμό της Κυβέρνησης για το αντίθετο…
Μακάρι να αποδειχτεί ότι οι Ευρωπαίοι θα ξεπεράσουν τα στενά εθνικά συμφέροντά τους, ιδιαίτερα οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης και οι φίλοι μας να μη γίνουν εν μία νυκτί “φίλοι”
Με τέτοιους “φίλους” τι να τους κάμεις τους εχθρούς!
Μόνο όταν τα λόγια γίνονται πράξεις αποδεικνύουν του λόγου το αληθές…
καλή εβδομάδα, με υγεία
Χριστός Ανέστη!
Ει. Δα.
NAXOSPRESS
Αιγαίο: Αυτά είναι τα νησιά που στοχεύουν οι Τούρκοι. Από Νικόδημος Λιανός
31 Μαΐου 2022
