Αρκεί μια 24ωρη απεργία; Αντέχουμε 60 χρόνια μνημόνια; / γράφει ο Δημήτρης Κωστάκος

Την ίδια ώρα, πέραν της θλιβερής πραγματικότητας που βιώνουν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι στη χώρα μας, οι αρμόδιοι -εντός και εκτός συνόρων- μας προετοιμάζουν, ώστε να ζήσουμε τη φτώχεια μας υπό συνθήκες κοινωνικού και οικονομικού φρενοκομείου, περιγράφοντας νέα μνημονιακού τύπου μέτρα έως το 2070!

Τα στοιχεία για το σήμερα και ο σχεδιασμός για το αύριο, αποδεικνύουν περίτρανα ότι από το 2010 η Ελλάδα εγκλωβίστηκε χάρη στις κυβερνήσεις και τους εισαγόμενους «σωτήρες», σε έναν φαύλο κύκλο αστάθειας.

Τα μέτρα που επέβαλαν «για το καλό μας», οδήγησαν στην επιδείνωση της κοινωνικής πραγματικότητας, προκαλώντας νέα προβλήματα, για την αντιμετώπιση των οποίων απαιτούνται νέα μέτρα!

Κατά τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης (μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος) περί τους 500.000 Έλληνες μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Εξ αυτών, ελάχιστοι επέστρεψαν.

Η δραματική επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης, οδήγησε σε πρωτοφανή μείωση των γεννήσεων.

Σε καμία άλλη χρονική περίοδο (τουλάχιστον από το 1932 που τηρούνται επίσημα στοιχεία) έως σήμερα, δεν παρατηρήθηκε στην Ελλάδα τόσο μεγάλη μείωση των γεννήσεων, όσο την περίοδο των Μνημονίων και του κορονοϊού (2010-2022), οπότε καταγράφηκαν 394.602 λιγότερες γεννήσεις σε σχέση με τους θανάτους (Ένωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους).

Το 26,3% του πληθυσμού της χώρας μας 2.722.000 άνθρωποι, 742.000 νοικοκυριά ζουν κάτω από το όριο φτώχειας (ΕΛΣΤΑΤ).

Περίπου 640.000 εργαζόμενοι (δηλαδή ένας στους τέσσερις ) αμείβονται με 430€ μεικτά (346€ καθαρά), σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ.

Ο μισθός σε εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά τελειώνει στις 19 μέρες (Ινστιτούτο μελετών της ΓΣΕΒΕΕ).

Οι εργαζόμενοι στην Αθήνα προκειμένου να μπορέσουν να πληρώσουν το ενοίκιο πρέπει να δαπανήσουν έως και το 56% του μισθού τους.

Ένας εργαζόμενος χάνει τη ζωή του κάθε δύο μέρες στη χώρα μας, το τελευταίο χρονικό διάστημα, σύμφωνα την Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΟΣΕΤΕΕ). Όπως επισημαίνει η Ομοσπονδία, μέσα σε μόλις  23 ημέρες, από τις 20 Μαρτίου έως 12 Απριλίου, 12 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους σε εργατικό δυστύχημα, ενώ από την αρχή του τρέχοντος έτους 31 εργαζόμενοι έχουν σκοτωθεί  και άλλοι  60 τραυματίστηκαν σοβαρά.

Οι άνεργοι, υπερβαίνουν το ένα εκατομμύριο, με έναν στους δύο να είναι μακροχρονίως εκτός αγοράς εργασίας (ΔΥΠΑ).

Δημογραφικές πιέσεις, μετανάστευση, γήρανση του πληθυσμού, συρρικνωμένοι μισθοί και ασφαλιστικές εισφορές, αδήλωτη εργασία, ψευδοαπασχόληση, υψηλή ανεργία.

Εκρηκτικό κοκτέιλ το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε κοινωνική ανάφλεξη. Αντί αυτού, αποτελεί τη βάση για νέα μέτρα έως το… 2070.

Μελέτες εντός και εκτός συνόρων, εμφανίζουν το συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας βιώσιμο για τα επομένα 45 χρόνια υπό την προϋπόθεση ότι όχι μόνο θα διατηρηθούν τα μνημονιακά μέτρα που εφαρμόζονται σήμερα σε ασφάλιση και εργασία,  αλλά θα εφαρμοστούν περεταίρω μεταβολές στα  όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και στον  τρόπο υπολογισμού των παροχών με παράλληλη  δραστική περικοπή των πρόωρων αποχωρήσεων από την αγορά εργασίας και των προνοιακών παροχών.

Κι όλα αυτά προκειμένου να εξασφαλιστεί ΜΕΣΗ σύνταξη 850 ευρώ μεικτά το 2070  έναντι 950 ευρώ σήμερα! Ποσό το οποίο σε επίπεδο αγοραστικής δύναμης δεν θα υπερβαίνει την σημερινή ΚΑΤΩΤΑΤΗ σύνταξη…

Δεν γεννάμε, γερνάμε και προβλέπεται ότι το εργατικό δυναμικό από 4,6 εκατ. άτομα το 2022,  θα μειωθεί σε 4,3 εκατ. το 2030 και θα περιοριστεί σε μόλις 3,11 εκατ. άτομα,  το 2070.

Προφανώς οι Έλληνες δεν έχασαν το ενδιαφέρον τους ούτε για τη… διαδικασία ούτε για το αποτέλεσμα της τεκνοποίησης. Απλώς, αδυνατούν να ανταποκριθούν οικονομικά στην απόκτηση (σε αρκετές περιπτώσεις) ακόμη και ενός παιδιού, υπογράφοντας για εκείνο και τους ίδιους συμβόλαιο δυστυχίας με αντισυμβαλλόμενο το ελληνικό κράτος.

Για όλα αυτά, μια 24ωρη απεργία είναι αρκετή;