Δε θέλω φέτος την άνοιξη ν’ ακούω το χαρούμενο
των πουλιών τραγούδι που τις εξωτικές
ομορφαίνει αυλές των πολυτελών
κατοικιών σας
Ούτε το βούισμα των μελισσών που από ανθάκι
σ’ ανθάκι συλλέγουν τη γύρη για το μέλι
που τ’ αχόρταγα γλυκαίνει
λαρύγγια σας
Των κυμάτων τον ήχο που τον χειμώνα
της θάλασσας ημερεύει προαναγγέλλοντας
καλοκαίρι για τις κυριλέ
διακοπές σας
δε θέλω ν’ ακούω
Μακριά σας θέλω να μείνω
Τον αποκρουστικό στην κοιλάδα των Τεμπών κρότο
των τρένων και τον γοερό των μανάδων θρήνο
ν’ ακούω
Κι έπειτα δάκρυ στο δάκρυ τους
και λυγμός στον λυγμό τους
να γίνω
αzαφ
Το σκίτσο σχεδίασε η Ειρήνη – Μαρία Ζαφ
