Την Τρίτη 30 Ιανουαρίου εορτάστηκε με λαμπρότητα στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου του Νέου, Πολιούχου Βεροίας, η μνήμη των Αγίων Τριών Μεγάλων Ιεραρχών και Οικουμενικών Διδασκάλων, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, παρουσία τοπικών πολιτικών αρχών, εκπαιδευτικών, μαθητών και ευσεβών πιστών.
Στο τέλος τελέστηκε το καθιερωμένο μνημόσυνο για τους αειμνήστους εκπαιδευτικούς και ευεργέτες της παιδείας και εκφωνήθηκε ομιλία από τον κ. Στέφανο Τσέλιο, Διευθυντή του 5ουΔημοτικού Σχολείου Βεροίας, ενώ ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνου στον ανδριάντα του ευεργέτου της πόλεως Δημητρίου Ρακτιβάν.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσιν τόν πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς».
Ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τούς τρεῖς μεγίστους Ἱεράρχες της, τούς τρεῖς σοφούς διδασκάλους, στούς ὁποίους ὀφείλει τήν ἑδραίωση τῆς ἀληθοῦς καί ὀρθοδόξου πίστεως καί διδασκαλίας της σέ μία ἐποχή ἐξαιρετικά κρίσιμη.
Ἑορτάζει τούς τρεῖς μεγάλους Πατέρες, τόν Μέγα Βασίλειο, τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο καί τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, οἱ ὁποῖοι μέ τά συγγράμματά τους ἀλλά καί μέ τίς πράξεις καί τή ζωή τους, φώτισαν τόν κόσμο καί δόξασαν τόν Θεό, τόν ὁποῖο πίστευσαν, ἀγάπησαν καί διακόνησαν σέ ὅλη τους τή ζωή.
Τούς τρεῖς μεγίστους αὐτούς διδασκάλους δέν τούς τιμᾶ ὅμως μόνο ἡ Ἐκκλησία μας καί οἱ πιστοί, τούς τιμοῦν καί «οἱ τῶν λόγων ἐρασταί», οἱ μαθητές καί οἱ ἐκπαιδευτικοί ὅλων τῶν βαθμίδων, γιατί ὑπῆρξαν πρότυπα καί μαθητῶν καί διδασκάλων, καί συνεχίζουν νά ἐμπνέουν μέ τό παράδειγμά τους ὅλους ὅσους θεωροῦν ὅτι ἡ παιδεία μορφώνει ὄχι μόνο τόν νοῦ ἀλλά καί τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί τόν βοηθᾶ νά ὑπερβεῖ τήν μικρόψυχη ἐπιδίωξη τοῦ προσωπικοῦ συμφέροντος καί νά ἀγκαλιάσει μέ ἀγάπη τόν συνάνθρωπό του.
Γιατί, ἄν οἱ τρεῖς μέγιστοι Ἱεράρχες περιόριζαν τίς γνώσεις καί τή σοφία πού ἀπέκτησαν μόνο στά ἔργα πού συνέγραψαν, θά ἦταν ἐπιφανεῖς καί διάσημοι. Δέν θά ἦταν ὅμως μέγιστοι φωστῆρες, γιατί τό φῶς τῆς γνώσεως ἀδυνατίζει στό πέρασμα τοῦ χρόνου, ὅταν ἀλλάξουν οἱ συνθῆκες καί τά δεδομένα τοῦ κόσμου.
Οἱ τρεῖς Ἱεράρχες δέν δίδαξαν καί δέν διδάσκουν μόνο μέ τόν λόγο καί τά συγγράμματά τους. Διδάσκουν καί μέ τά καλά τους ἔργα, τά ὁποῖα φωτίζουν τούς ἀνθρώπους κάθε ἐποχῆς καί ἀφήνουν τά ἴχνη τους στίς ψυχές τους καί στήν ἱστορία τοῦ κόσμου.
Μέ αὐτά τά ἔργα ξεπέρασαν οἱ τρεῖς Ἱεράρχες τά ὅρια τῆς ἐγωιστικῆς γνώσεως, πού ἀπομονώνει τόν ἕναν ἄνθρωπο ἀπό τόν ἄλλον, καί μεταποίησαν τή γνώση τους σέ πράξη, συνδυάζοντάς την μέ τήν ἀγάπη, τήν ἐνσυναίσθηση, τό ἐνδιαφέρον γιά τόν κόσμο καί τούς ἀνθρώπους.
Ἔτσι παραμένουν μέχρι σήμερα καί θά παραμείνουν γιά πάντα «λύχνοι ἐπί τήν λυχνίαν», γιά νά μᾶς φωτίζουν καί νά μᾶς καθοδηγοῦν. Πολύ περισσότερο γιά νά φωτίζουν καί νά καθοδηγοῦν τούς ἐκπαιδευτικούς μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀναλάβει τό δύσκολο ἔργο τῆς μορφώσεως καί τῆς διαπαιδαγωγήσεως τῶν παιδιῶν καί τῶν νέων μας σέ μία ἐποχή σάν τή σημερινή, ὅπου οἱ ἠθικές ἀρχές καί οἱ ἀξίες δυστυχῶς παραγνωρίζονται καί κλονίζονται, καί τή θέση τους παίρνει μία ἄθεη καί τελικά ἀπάνθρωπη ἀντιμετώπιση τῶν ἀνθρώπων καί τῆς ζωῆς τους.
Σέ μία ἐποχή, κατά τήν ὁποία ἡ ζωή μετατρέπεται σέ εἰκονική πραγματικότητα, καί ἡ εὐχαρίστηση πού πολλοί ἐπιδιώκουν δέν σέβεται τήν προσωπικότητα καί τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἄλλου, οἱ ἅγιοι τρεῖς Ἱεράρχες παραμένουν φωτεινά παραδείγματα καί γιά κάθε μαθητή καί μαθήτρια, γιά κάθε νέο καί νέα, πού ἀναζητᾶ πρότυπα πού δέν θά τόν ἀπογοητεύσουν, ὅπως πολλά ἀπό αὐτά πού αὐτοδιαφημίζονται ὡς πρότυπα.
Γι᾽ αὐτό καί τιμοῦμε σήμερα τούς τρεῖς Ἱεράρχες ὡς διαχρονικά πρότυπα σοφίας καί ἀρετῆς. Γι᾽ αὐτό συγκεντρωθήκαμε σήμερα στόν ναό τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου γιά νά τιμήσουμε τή μνήμη τους καί νά ζητήσουμε τίς πρεσβεῖες τους, τή χάρη καί τήν εὐλογία τους γιά τούς μαθητές καί τίς μαθήτριες τῶν σχολείων μας, ἀλλά καί γιά τούς ἐκπαιδευτικούς μας, οἱ ὁποῖοι ἀντιμετωπίζοντας καθημερινά ποικίλες προκλήσεις καί δυσκολίες ἀγωνίζονται νά βαδίσουν ἀντίθετα στό ρεῦμα πού ἐπιδιώκει νά εὐτελίσει κάθε ἀγαθή καί ἁγνή φιλοδοξία.
Δέν θά πρέπει ὅμως νά ξεχνοῦμε πώς ἡ ἐποχή μας, ὅσο καί ἄν μᾶς φαίνεται περίεργο, δέν διαφέρει πολύ ἀπό τήν ἐποχή τῶν τριῶν μεγίστων Ἱεραρχῶν, γιατί καί τότε ὑπῆρχαν προκλήσεις ἀνάλογες, καί τότε ὑπῆρχε ἠθική κατάπτωση καί τότε ὑπερίσχυε τό συμφέρον καί ὄχι ἡ ἀλληλεγγύη. Ὅμως οἱ τρεῖς Ἱεράρχες κατόρθωσαν μέ τήν προσπάθειά τους νά λάμψουν καί νά φωτίσουν ὄχι μόνο τήν ἐποχή τους ἀλλά καί κάθε ἄνθρωπο πού θέλει νά δεῖ τό φῶς τους καί θέλει νά τό ἀκολουθήσει. Καί αὐτό καλοῦν καί ὅλους ἐμᾶς, πού ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε σήμερα τή μνήμη τους, νά δοῦμε καί νά τούς μιμηθοῦμε.
Ὁ κόσμος μας, ἡ πατρίδα μας, ἡ κοινωνία μας ἔχουν ἀνάγκη ἀπό αὐτό τό φῶς, ἔχουν ἀνάγκη ἀπό φωτισμένους ἐκπαιδευτικούς, ἀπό φωτισμένους μαθητές καί μαθήτριες, πού θά τιμοῦν καί τά σχολεῖα τους καί τήν πατρίδα μας ἀλλά καί τήν Ἐκκλησία μας, μέ τή μόρφωσή τους καί μέ τή ζωή τους.
Καί αὐτό εὔχομαι ταπεινά νά ἐπιτύχετε καί σεῖς μέ τή βοήθεια καί τή χάρη τῶν ἁγίων τριῶν Ἱεραρχῶν.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχετικά άρθρα.