Η φαρσοκωμωδία που ξεκίνησε από τα τέλη Νοέμβρη με τους καβγάδες πρώην διοίκησης Ζέρβα – νυν διοίκησης Αγγελούδη για το ποιος θα χρεωθεί την αύξηση κατα 35% των δημοτικών τελών ολοκληρώθηκε: η Αποκεντρωμένη Διοίκηση , ενέκρινε την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της 19.12.2023, αξιοποιώντας τη σχετική ερμηνευτική εγκύκλιο του νόμου, που ορίζει ότι τα τέλη είναι δυνατό να εγκριθούν και με μία μόλις ψήφο(!). Κατ’αυτό τον τρόπο βγήκαν όλοι από τη δύσκολη θέση να εξηγήσουν στο λαό της Θεσσαλονίκης για ποιο λόγο τον χαρατσώνουν – μια και τόσο η απερχόμενη όσο και η σημερινή Διοίκηση του Δήμου ομονοούν στην “αναγκαιότητα” της αύξησης αυτής.
Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, μολονότι εγκρίθηκε η αύξηση των δημοτικών τελών, δεν έγινε το ίδιο με τις μειώσεις των τελών που προβλεπόταν για τις ευπαθείς ομάδες, καθώς εκεί απαιτείται ειδική διευρυμένη πλειοψηφία: το πνεύμα του νόμου στη συγκεκριμένη περίπτωση συνοψίζεται στο ότι αν πρόκειται για αυξήσεις των τελών αρκεί και μία ψήφος. Το παν δηλαδή είναι να μην παρακωλύεται η κερδοφορία των λίγων που αναλαμβάνουν τις εργολαβίες… (γιατί αυτό είναι που κρύβεται πίσω από την “εύρυθμη λειτουργία του Δήμου” για το σκοπό της οποίας τέθηκε η επίμαχη διάταξη).
Όσοι βέβαια γνωρίζουν ότι κατα τη συνεδρίαση της 19.12.2023 η πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΕ την αύξηση των δημοτικών τελών ας μην παραξενεύονται πώς είναι δυνατό να αγνοείται η βούληση ενός σώματος που εκλέχτηκε από το λαό. Είναι μια αφορμή να καταλάβει κανείς καλύτερα την κριτική της Λαϊκής Συσπείρωσης και για το αυταρχικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργούν οι Δήμοι και τους τρόπους με τους οποίους η τοπική διοίκηση έχει καταστεί ένα ακόμα αντιλαϊκό “πλοκάμι” του κεντρικού κράτους και της κάθε κυβέρνησης.
Αξίζει κάποιος να σταθεί στην αιτία της αύξησης αυτής , που , όπως δήλωσαν τα στελέχη της απερχόμενης διοίκησης είναι – κυρίως – το νεοεπιβληθέν τέλος ταφής των απορριμμάτων, που υπολογίζεται για το Δήμο Θεσσαλονίκης (με αναδρομική εφαρμογή από το 2022) στα 6,5 εκ.ευρώ. Και αξίζει, γιατί φωτίζεται έτσι μια πλευρά της λεγόμενης “πράσινης οικονομίας”: το πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει οι κυβερνήσεις για κερδοφόρες μπίζνες των επιχειρηματικών ομίλων οι οποίοι κερδοφορούν πολλαπλά σε βάρος των δημοτών.
Πιο συγκεκριμένα, το τέλος ταφής προέρχεται από την εφαρμογή κοινοτικής οδηγίας, θεσπίστηκε αρχικά με τον 4042/2012, βαφτίστηκε «περιβαλλοντική εισφορά» με το ν.4609/2019 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και επανήλθε με το ν.4819/2021 από τη ΝΔ. Θεωρήθηκε ως “αντίμετρο” για να παρακινήσει τους αρμόδιους για την ανακύκλωση και βαραίνει τους Δήμους – και οι πρόθυμες δημοτικές αρχές τους δημότες – επειδή υποτίθεται ότι οι Δήμοι δεν φρόντισαν να προωθηθεί η ανακύκλωση, μολονότι δεν έχουν αυτοί καμία ουσιαστικά ευθύνη γι’αυτό!
Παράλληλα , ξεκίνησαν να λειτουργούν στη Θεσσαλονίκη τα διαβόητα “σπιτάκια ανακύκλωσης” που διαφημίστηκαν σαν σημαντική συμβολή στη βελτίωση της κατάστασης στην ανακύκλωση . Ο Δήμος Θεσσαλονίκης υπέγραψε συμφωνία ύψους 18 εκατομμυρίων ευρώ για 48 τέτοια σπιτάκια: θυμίζουμε εν τάχει ότι ένα σπιτάκι ανακύκλωσης κοστίζει όσο δύο ολοκαίνουργια απορριματοφόρα ή όσο 2000 μπλε κάδοι ανακύκλωσης. Θυμίζουμε ακόμα ότι το ένα σπιτάκι ανακύκλωσης συλλέγει το χρόνο μόνο 55 τόνους ανακυκλώσιμων – οι δυο χιλιάδες κάδοι λογικά πολλές χιλιάδες. Επιλέχτηκε λοιπόν η πανάκριβη και αναποτελεσματική λύση αντί της ουσιαστικότερης και το ποσό των 18 εκ. θα γεμίσει τις τσέπες της συγκεκριμένης εταιρίας..
Για την προώθηση της ανακύκλωσης λοιπόν, και με τους δυο ανωτέρω τρόπους που συντρέχουν παράλληλα και ταυτόχρονα, οι δημότες της Θεσσαλονίκης πληρώνουν και θα πληρώνουν και τα επόμενα χρόνια εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο , χωρίς να βλέπουν ανακύκλωση και με την κατάσταση με τα απορρίμματα να επιδεινώνεται χρόνο με το χρόνο. Μάλιστα η προοπτική φαίνεται να είναι ότι στα επόμενα έτη θα ακολουθήσουν και άλλες αυξήσεις στα ανταποδοτικά για τους ίδιους λόγους και την ίδια αιτία: την κερδοφορία τελικά μιας χούφτας επιχειρηματιών σε βάρος μας.
Η λύση μπορεί να βρεθεί στην ενίσχυση της κρατικής χρηματοδότησης προς τους Δήμους, στη διεκδίκηση από τους Δήμους των πόρων που είναι αναγκαίοι και για την καθαριότητα και για τις υπόλοιπες λειτουργίες που έχουν ανατεθεί στους Δήμους και αφορούν στην καθημερινότητα και σε έργα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Απαιτείται σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική, με την κυβέρνηση – κάτι που ούτε κατα διάνοια έπραξε η απερχόμενη διοίκηση Ζέρβα, αρνείται όπως φαίνεται η διοίκηση Αγγελούδη.
Η εξέλιξη δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη.
Η αύξηση των δημοτικών τελών προστίθεται στους παράγοντες που καταληστεύουν καθημερινά το λαϊκό εισόδημα: την ακρίβεια στα τρόφιμα και τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στην ενέργεια και τα καύσιμα, στα ενοίκια, σε συνδυασμό με τα χαράτσια και τη φοροληστεία που συντελείται κύρια με την αύξηση των έμμεσων φόρων, αλλά και τους χαμηλούς μισθούς και τις συντάξεις. Αυτή η κατάσταση, γνωστή σε όλους, απαιτεί από το Δήμο τουλάχιστον τη μείωση των δημοτικών τελών για τη λαϊκή πλειοψηφία, απαλλαγή για τους άνεργους, τις μονογονεϊκές οικογένειες, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τις ευπαθείς ομάδες. Καλούμε τη διοίκηση Αγγελούδη να επαναφέρει το ζήτημα του καθορισμού τελών στο δημοτικό συμβούλιο πριν από τη συζήτηση για το προϋπολογισμό.
Ο λαός της Θεσσαλονίκης δεν πρέπει να ανεχτεί τη διαρκή εξακολούθηση της επιδείνωσης της ζωής του – και με τη σφραγίδα της δημοτικής αρχής – για τα κέρδη ελάχιστων καπιταλιστών.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για τους δήμους ώστε να πάψει να μετακυλίεται το κόστος αποκομιδής των απορριμμάτων στους δημότες.
Μείωση στα δημοτικά τέλη στην κατοικία και στις μικρές επιχειρήσεις κατά 25%
Μειωμένα τέλη 50% για 1 έτος για κάθε νέο κατάστημα της πόλης.
Απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη για μακροχρόνια ανέργους, άπορους, πολύτεκνους με εισόδημα έως 30.000 ευρώ, μονογονεϊκές οικογένειες με εισόδημα έως 20.000 ευρώ, δικαιούχους ΚΕΠ
Μείωση κατά 50% για ΑΜΕΑ, πολύτεκνους με εισόδημα από 30-40.000 ευρώ, άτομα με αναπηρία και άλλες κατηγορίες ευάλωτων ομάδων.
Απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη για ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία – πολιτιστικούς, εθνοτοπικούς συλλόγους, για τους φορείς του μαζικού κινήματος.
Αύξηση των δημοτικών τελών για εμπορικές χρήσεις όπως Super Market, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα, ΔΕΚΟ, τράπεζες, μεγάλα ιδιωτικά διαγνωστικά και ιατρικά κέντρα, μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις, μεταφορικές εταιρείες, μεγάλες εταιρείες ταχυμεταφορών, βιομηχανίες και μεγάλες βιοτεχνίες κα ανεξαρτήτως επιφάνειας τ.μ.
