Τα περιστατικά βίας είναι πια καθημερινά και ανεξέλεγκτα σ’ όλους τους χώρους. Πού πάμε;
Δεν είναι δυνατόν σε κάθε δελτίο ειδήσεων να περιγράφεται και ένα περιστατικό βίας καθημερινά. Βία κάθε μορφής.
Κι ενώ στις 25 Νοεμβρίου η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Έμφυλης Βίας περιμένει τη σειρά της, για να γιορταστεί, η άλλη βία, η κάθε λογής, θριαμβεύει!
Αφήνουμε τον “δράκο” των Εξαρχείων που μονοπωλεί σήμερα τις ειδήσεις με τις τέσσερις επιθέσεις του μέσα σε λίγες μέρες στην ίδια περιοχή. Είναι φανερό πως αυτή η περίπτωση είναι ψυχοπαθoλογική και έτσι θα αντιμετωπιστεί, όταν ο δράστης συλληφθεί.
Σταματάμε στην εκδήλωση βίας από κείνους που τη βλέπουν ως φυσιολογική μορφή έκφρασης, μεγάλους ή μικρούς.
Για παράδειγμα: Πατέρας ακούσαμε ξυλοκοπήθηκε άγρια από άλλο πατέρα και δεύτερο άτομο, γιατί διαμαρτυρήθηκε για το μπούλινκ που δεχόταν καθημερινά ο 9χρονος γιος του από τον δικό του. Μεταφέρθηκε αιμόφυρτος στο νοσοκομείο.
Και δεύτερο σήμερα περιστατικό: Μαθήτριες Γυμνασίου χτυπούσαν αλύπητα 13χρονη συμμαθήτριά τους, γιατί είπε πως δεν της άρεσε το χρώμα των βαμμένων μαλλιών της μιας από τις τρεις!
Στο video που μεταδόθηκε στις ειδήσεις δεν εντυπωσιάζει τόσο ο άγριος ξυλοδαρμός, όσο η αντίδραση των άλλων μαθητών, που τον παρακολουθούν απολαμβάνοντας, γελώντας και βιντεοσκοπώντας.
Και το γεγονός δεν φωτογραφίζει τρία κορίτσια που είναι επιθετικά. Αφορά σύνολα παιδιών που μένουν αμέτοχα μπροστά στη βία ή, το χειρότερο, την απολαμβάνουν.
Και ακόμη μια παρατήρηση, δραματική κι αυτή. Γυναικεία βία! Μπορεί ο αγώνας για την εξίσωση των δύο φύλων να πήρε πολλά χρόνια και να χρειάστηκε αγώνες, που ακόμα δεν καρποφόρησαν ολοκληρωτικά. Το να χρησιμοποιούν όμως οι γυναίκες και μάλιστα τα κορίτσια, παιδιά σχεδόν, τη βία, είναι εφιαλτικό!
Και το γεγονός δεν είναι ξεκομμένο από την όλη συμπεριφορά τους, που άλλαξε κι αυτή δραματικά. Περνούν δίπλα σου και τα ακούς – καμιά φορά και κοριτσάκια του Δημοτικού – να χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα, το ίδιο υβρεολόγιο που χρησιμοποιούν τα αγόρια, με επαναλαμβανόμενη την αγαπημένη τους λέξη, εκείνη με τα τρία άλφα! Και όχι μόνο. Πολλές φορές ακούμε και καινούριες λέξεις που δεν τις ξέραμε.
Τι μπορεί να είναι πιο ανησυχητικό από το μέλλον των παιδιών μας; Και τι κάνουμε γι’ αυτό;
far