«13 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης…» / γράφει η Ειρήνη Δασκιωτάκη

Ο Οργανισμός γύριζε άλλη μια σελίδα της ιστορίας του.
13 Νοεμβρίου του 1974, σαν σήμερα δηλαδή, στην 29η Σύνοδο Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ημέρα έναρξης συζήτησης για το Μεσανατολικό, στο βήμα ανέβηκε ο Γιάσερ Αραφάτ.

Ο Αραφάτ έγινε δεκτός από τους εκπροσώπους των χωρών  με τιμές αρχηγού κράτους και αλλεπάλληλα ψηφίσματα περί των «Αναφαίρετων Δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού Λαού.»
Ο θρίαμβος στην Αίθουσα της Γενικής Συνέλευσης ήταν πλήρης, αλλά στο πραγματικό πεδίο της μάχης στα Κατεχόμενα, ο δρόμος ήταν ακόμη πολύ μακρύς…

Για το Ισραήλ, και τότε, ο Γιάσερ Αραφάτ εκπροσωπούσε μόνο 10.000 τρομοκράτες.
 Ο ηγέτης της Οργάνωσης γα την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ) Γιάσερ Αραφάτ, κατά την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τόνιζε ότι στόχος της ΟΑΠ είναι η δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους που θα περιλαμβάνει μουσουλμάνους, χριστιανούς και Εβραίους.( Ιστορικό Λεύκωμα – Καθημερινή)

Πέρασαν σχεδόν 40 χρόνια

Και πέρασε από σαράντα κύματα ο παλαιστινιακός λαός!
Ο παλαιστινιακός λαός πάντα στο στόχαστρο του Ισραήλ που είχε την υποστήριξη της Αμερικής και άλλων δυνάμεων του κόσμου, που τα οικονομικά τους συμφέροντα ήταν και είναι κοινά.

Η ζωή τους μία διαρκής πάλη για ελευθερία, πατρίδα, η ζωή τους μία διαρκής πάλη με τον θάνατο και τους εποικισμούς.

Αυτό όμως που συμβαίνει από τον Οκτώβρη του 2023 ξεπερνάει σε κυνισμό οποιαδήποτε άλλη προηγούμενη κατάσταση.

Το δικαίωμα του επιτιθέμενου στην ασφάλεια, βασισμένο στη «λάθος» αντίδραση της Χαμάς … ή και η λάθος αυτή  αντίδραση, ήταν προγραμματισμένη στη συνολικότερη απάντηση του Ισραήλ;

Το μέλλον, θέλω να πιστεύω, ότι θα τα βάλει στη θέση τους όλα αυτά τα ιστορικά γεγονότα που έχουν πληγεί κατάφωρα από τα σύγχρονα τερτίπια των fake news…

Είναι τόσο σκληρό, μα τόσο σκληρό όλο αυτό το παγκόσμιο σύστημα του κέρδους που αυτοί που το εξυπηρετούν δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο.

Σκοτώνουν!
Σκοτώνουν άνετα ακόμη και τους δικούς τους!

Σκοτώνουν και τον ισραηλινό λαό, στέλνοντας τον εδώ και χρόνια να εποικήσει  παλαιστινιακά εδάφη.

Η ιστορία του σκότους επαναλαμβάνεται διαρκώς.

Οι άνθρωποι έχουμε συνηθίσει στη διαρκή αμνησία,  στην ηθελημένη καλύτερα, καθώς η ζωή είναι πεπερασμένη και την έχει κάνει πολύ  δύσκολη τελευταία, η μόνιμη, προγραμματισμένη, οικονομική κρίση.

Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας χαρακτηρίστηκαν από τον Γιοάβ Γκάλαντ, Υπουργό Άμυνας του Ισραήλ,  ως «ανθρώπινα ζώα» !

Τι ήθελε να πει ο ποιητής;

Γιατί τα ζώα, δεν φτάνουνε στην κυνικότητα, τη σκληρότητα, την αναισθησία και στον αμοραλισμό, εκεί που φτάνει ο άνθρωπος.
Είναι προσβολή για τα ζώα ο εξαίσιος αυτός χαρακτηρισμός!

Αυτή είναι μία κτηνώδης, ναζιστική άποψη, βασισμένη στην ισχύ της υπεροψίας και των όπλων…

Πολλά γράφτηκαν τελευταία…
Πολλά ενδιαφέροντα, συγκλονιστικά για αυτά που συμβαίνουν και συνεχίζουν να συμβαίνουν και μάλλον θα συνεχίσουν να συμβαίνουν σε αυτή την στενή λωρίδα γης, και γενικότερα σε διάφορα σημεία του πλανήτη…

Για παράδειγμα, μπορούμε να  αναφερθούμε και  στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, που με μία μονομερή, απόφαση του Αζερμπαϊτζάν, οι Αρμένιοι τα μάζεψαν άρον-άρον, αποχαιρετώντας την πραγματική τους πατρίδα που θα είναι πλέον ένα μακρινό όνειρο και μία νοσταλγική ελπίδα…

Σαν αυτήν που είχανε και οι Μικρασιάτες , οι Έλληνες του  Πόντου, οι Θρακιώτες της Ανατολικής Ρωμυλίας, όταν άφησαν τα σπίτια τους και τις πατρίδες τους…

Πόσα παιδιά ματωμένα ακόμη θα γεμίζουν τις οθόνες των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας;

Πόσα χρήματα θα κερδίσουν;
Τι πείνα είναι αυτή;

Θυμάμαι πάντα τα λόγια που μας έλεγε ένας καθηγητής των Θρησκευτικών στο Γυμνάσιο…
«Ο Μαμωνάς θα καταστρέψει τον κόσμο! το είπε κι ο Χριστός…»

Υπομειδιούσαμε εμείς τότε, νέα παιδιά, με τη λέξη μαμωνάς γιατί μας θύμιζε  τη λέξη μαμούνι…

«Η λέξη  μαμωνάς σε εβραϊκά κείμενα χρησιμοποιείται με τις έννοιες “πόρος”, “κέρδος” (κυρίως το ανέντιμο), “αποζημίωση”, “”λύτρα” ή “δωροδοκία”, δίνοντας πάντα την αίσθηση του αναξιοπρεπούς και αποτελώντας στόχο ηθικής επίκρισης

Η θεολογική σημασία του όρου σχετίζεται με την πλεονεξία και προσκόλλησης στα υλικά αγαθά. Κατά την Καινή Διαθήκη.
Ο Μαμωνάς είναι άδικος, αλλά και ψεύτης και απατηλός, αφού είναι μωρία να στηρίζεται κανείς σε φθαρτά αγαθά τα οποία ο χρόνος αφανίζει και ο θάνατος αχρηστεύει (Ματθ. 6,19-20).

Σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας, η κατηγορία της πλεονεξίας απευθύνεται στους “δουλεύοντας”, δηλ. αυτούς που υπηρετούν τον πλούτο (Ιωάννης ο Χρυσόστομος), καθώς υπήρξαν ευσεβείς οι οποίοι “πλούσιοι μεν ήσαν, αλλ’ ου τω πλούτω εδούλευον” προσφέροντας αυτόν σε εκείνους που είχαν ανάγκη (Ευθύμιος ο Ζιγαβηνός).
Απαραίτητη προϋπόθεση, ο πλούτος αυτός να μην είναι «εξ αρπαγής»( Ιωάννης ο Χρυσόστομος) Βικιπαίδεια  

Εμείς  που μας κατέστησαν αποικία χρέους, σε ποια πλευρά της Ιστορίας βαΐζουμε;

Ποιος «ούριος» άνεμος μας κατευθύνει;

Κι αν τα μποφόρ ανέβουν επικίνδυνα, γνωρίζει τι ρότα να πάρει  ο καπετάνιος , ή θα παρατήσει το πλοίο ακυβέρνητο;

Ας μην αγωνιούμε.
Θα δοθεί… λύση!

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης την οποία καθιέρωσε το 2000 το Παγκόσμιο Κίνημα Καλοσύνης (World Kindness Movement) θέλοντας να γεφυρώσει τις διαφορές φυλής, φύλου, θρησκείας, πολιτικής…

καλή εβδομάδα με υγεία!

Ει. Δα.