Για το Ισραήλ και τους ΝΑΤΟικούς συμμάχους του, «τρομοκράτης» ήταν πάντα ο Παλαιστινιακός λαός
Τζ. Μαρξ, πρώην συνεργάτης του Κέντρου Ερευνών Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ.
«Θα νικήσουμε, γιατί διακυβεύεται η ύπαρξή μας εδώ (…) ο πόλεμος είναι μεταξύ των δυνάμεων του φωτός και των δυνάμεων του σκότους, μεταξύ της ανθρωπότητας και μιας κτηνωδίας. Χαμάς = ISIS, τρομοκράτες».
Μπ. Νετανιάχου, πρωθυπουργός του Ισραήλ.
Οι δύο αυτές δηλώσεις, η μία δίπλα στην άλλη, δεν μας λένε κάτι καινούργιο. Ο συνδυασμός τους όμως είναι σίγουρα αποκαλυπτικός στη σημερινή συγκυρία, που το Ισραήλ κλιμακώνει τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού επικαλούμενο την «τρομοκρατία» της Χαμάς, για να δικαιολογήσει την πολύχρονη κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών και την κατοχική βία, που ευθύνεται για τεράστια εγκλήματα σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού.
Τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» επικαλέστηκε και ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν κατά την επίσκεψή του στο Ισραήλ, για να καλέσει τον διεθνή (ιμπεριαλιστικό) συνασπισμό που μάχεται τον ISIS να στρέψει τώρα τα πυρά του ενάντια στη Χαμάς, για να σώσει το Ισραήλ από τους «τρομοκράτες».
Δεν χρειάζεται λοιπόν να ψάξει κανείς πολύ ποιος και με ποια προσχήματα σέρνει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή σε νέα ανάφλεξη…
Ειδικά μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, το 2001, η τρομοκρατία έχει γίνει το νούμερο ένα άλλοθι για ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, αλλά και για περιοριστικά – «εκκαθαριστικά» μέτρα σε βάρος λαϊκών – αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων και οργανώσεων σε όλο τον κόσμο.
Πρωταγωνιστής στις «αντιτρομοκρατικές εκστρατείες» είναι βέβαια οι ΗΠΑ, ενώ και η ΕΕ δεν πάει πίσω, συμμετέχοντας ενεργά σε ΝΑΤΟικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις με αυτό το πρόσχημα και ενισχύοντας εδώ και πολλά χρόνια την «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία της, με διασταλτικές ερμηνείες τού τι σημαίνει «τρομοκρατία», ώστε να «κουμπώνει» αλά καρτ με τις γενικότερες επιδιώξεις της, στην υπεράσπιση των συμφερόντων του ευρωενωσιακού κεφαλαίου μέσα και έξω από την ΕΕ.
Εδώ βρίσκεται άλλωστε και το κλειδί: Πέρα από το γεγονός ότι πολλές από τις οργανώσεις ανά τον κόσμο που σήμερα βρίσκονται στη λίστα των «τρομοκρατών» έχουν αποδεδειγμένα κατασκευαστεί, στηριχθεί, χρηματοδοτηθεί από τις μυστικές (και φανερές) υπηρεσίες των ΗΠΑ και των άλλων ευρωατλαντικών δυνάμεων, πολλές απ’ αυτές τις οργανώσεις μπαινοβγαίνουν σ’ αυτήν τη λίστα ανάλογα με το τι εξυπηρετεί κάθε φορά τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, στην αντιπαράθεση με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Ετσι, παλιοί εχθροί γίνονται ξαφνικά φίλοι και τούμπαλιν…
Η πιο γνωστή περίπτωση σ’ αυτήν την κατηγορία είναι οι Ταλιμπάν. Κατά καιρούς έχουν αποκαλυφθεί διάφορα για τις στενές σχέσεις της ηγεσίας τους με τις ΗΠΑ, όταν βρισκόταν σε εξέλιξη η αντιπαράθεση των καπιταλιστικών κρατών με το σοσιαλιστικό στρατόπεδο.
Αργότερα, βέβαια, «πήραν κεφάλι» στη λίστα του «άξονα του κακού» και η εξόντωσή τους αποτέλεσε το πιο καλοδουλεμένο άλλοθι για να προωθήσουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους τα εγκληματικά τους σχέδια από την Κεντρική Ασία, μέχρι την περιοχή του Κόλπου και της Μέσης Ανατολής.
Δεν είναι όμως μόνο οι Ταλιμπάν… Αλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο UCK, ο οποίος μέχρι τα τέλη του 1998 θεωρούνταν μία από τις πιο επικίνδυνες τρομοκρατικές οργανώσεις για τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Οταν όμως εντάχθηκε στο σχέδιο διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας, στο πλευρό των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, αποχαρακτηρίστηκε και πλέον διαπρέπει στις σχέσεις του με τους Ευρωατλαντικούς ως «Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός» του Κοσόβου.
Καθόλου τυχαία, δίπλα στη λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις υπάρχει και μια δεύτερη, με τα κράτη που «υποθάλπουν την τρομοκρατία» και υπόκεινται σε αυστηρές κυρώσεις (οικονομικές, πολιτικές, στρατιωτικές και άλλες) από τις ΗΠΑ και τα άλλα μέλη του ΝΑΤΟ.
Δεν προκαλεί έκπληξη ότι σ’ αυτήν τη λίστα φιγουράρουν χώρες που είτε συνδέονται στενά με τους αντίπαλους στο ΝΑΤΟ ιμπεριαλιστικούς άξονες, είτε παίζουν έναν πιο αναβαθμισμένο περιφερειακό ρόλο ενάντια στα αμερικανικά και ΝΑΤΟικά συμφέροντα.
Η ανανεωμένη αυτή λίστα των ΗΠΑ για το 2023 περιλαμβάνει την Κούβα, το Ιράν, τη Συρία και τη Βόρεια Κορέα. Θυμίζουμε ότι η λίστα των «χορηγών της τρομοκρατίας» ξεκίνησε επί προεδρίας Ρέιγκαν, το 1982, και συνεχίστηκε από όλες τις επόμενες κυβερνήσεις, Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών.
Αν και είχε αφαιρεθεί για ένα διάστημα από τη λίστα, η Κούβα επανήλθε το 2021 και διατηρείται μέχρι σήμερα, εννοείται και από την κυβέρνηση του Δημοκρατικού Μπάιντεν.
Η πρόκληση είναι κραυγαλέα: Μια χώρα που υφίσταται ανοιχτή τρομοκρατία από τις ΗΠΑ, με το δολοφονικό εμπάργκο και τις χιλιάδες – κυριολεκτικά – επιθέσεις στο εσωτερικό της, χαρακτηρίζεται «χώρα που υποθάλπει την τρομοκρατία» από εκείνους που τρομοκρατούν την ίδια και όλο τον κόσμο!
Εδώ καταγράφεται και το άλλο εξωφρενικό: Να χαρακτηρίζονται «τρομοκρατική οργάνωση» οι Ενοπλες Δυνάμεις ενός κυρίαρχου και αναγνωρισμένου κράτους, όπως είναι το Ιράν, επειδή τα συμφέροντά του συγκρούονται με τα αμερικανοΝΑΤΟικά!
Πέρα από το γεγονός ότι το ίδιο και η κυβέρνησή του είναι στη λίστα των …χορηγών της τρομοκρατίας, οι «Φρουροί της Ισλαμικής Επανάστασης», δηλαδή οι ιρανικές Ενοπλες Δυνάμεις, βρίσκονται από το 2019 στον κατάλογο με τις τρομοκρατικές οργανώσεις, εξαιτίας του ρόλου τους στον πόλεμο της Συρίας, μετά την ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟικών συμμάχων τους.
Αφού λοιπόν έστησαν το αφήγημα της τρομοκρατίας, ήρθαν να το θωρακίσουν με τους αντιτρομοκρατικούς νόμους τους. Αυτούς που μπορούν να τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί όποιον δηλώνει στήριξη, ακόμα και απλή συμπάθεια σε λαϊκά κινήματα που οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί χαρακτηρίζουν τρομοκρατικές οργανώσεις.
Ετσι, το 2008, δικαστήριο της Δανίας, με βάση τη λίστα που έχει συντάξει η ΕΕ, καταδίκασε Δανούς πολίτες για το ότι συμμετείχαν σε κίνημα αλληλεγγύης και οικονομικής στήριξης σε οργανώσεις όπως οι Ενοπλες Λαϊκές Επαναστατικές Ομάδες Κολομβίας ή το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (όπως θα δούμε και πιο κάτω, βρισκόταν κι αυτό στη λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις!).
Επίσης, το 2011 καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης στέλεχος συνδικάτου και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αντιστασιακών Οργανώσεων, με το ίδιο σκεπτικό.
Αλλά και στελέχη του ΚΚΕ έχουν γίνει στόχος της αντιτρομοκρατικής υστερίας, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία. Οπως είχε αποκαλύψει και καταγγείλει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος, σε ουκρανική ιστοσελίδα με τον τίτλο «myrotvorets.center» δημοσιοποιούνται στοιχεία και προσωπικά δεδομένα όσων οι (φιλοναζί) διαχειριστές της χαρακτηρίζουν «εχθρούς της Ουκρανίας» και «συνεργάτες τρομοκρατικών οργανώσεων»!
Ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους που στοχοποιούνται είναι και στελέχη του ΚΚΕ, που έχουν χαρακτηριστεί «ανεπιθύμητα πρόσωπα» για το ουκρανικό κράτος από το 2015, επειδή επισκέφτηκαν την ανατολική Ουκρανία και εξέφρασαν την αλληλεγγύη του Κόμματος στον λαό και τους κομμουνιστές της χώρας!
Να σημειωθεί ότι με το ξέσπασμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, η ουκρανική κυβέρνηση έθεσε συνολικά 11 κόμματα εκτός νόμου, ο Γραμματέας της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ουκρανίας συνελήφθη και ξυλοκοπήθηκε μαζί με άλλους συντρόφους του, ενώ όσοι εκφράζουν την αλληλεγγύη τους διώκονται στη χώρα με ανυπόστατες κατηγορίες, όπως για «συνεργασία με τρομοκρατικές οργανώσεις».
Εδώ συμβαίνει και η εξής ξεδιαντροπιά, που αποκαλύπτει την υποκρισία των ιμπεριαλιστών σε όλη της την έκταση: Οι ναζί Αζόφ και ο «Δεξιός Τομέας», που το 2014 έκαψαν ζωντανούς μέσα στο Σπίτι των Συνδικάτων στην Οδησσό πάνω από 100 συνδικαλιστές και διαδηλωτές, για να υπερασπιστούν τη φιλοΝΑΤΟική κυβέρνηση, δεν θεωρούνται βέβαια «τρομοκράτες» για τη Δύση αλλά ήρωες στον πόλεμο ενάντια στη Ρωσία!
Αυτοί που καμαρώνουν για τους ναζιστικούς χαιρετισμούς και τα σύμβολα, αυτοί που εμπόδιζαν με τα όπλα ομογενείς της Μαριούπολης να εγκαταλείψουν την πόλη όταν ξέσπασε ο πόλεμος, αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο, «κέρδισαν» το χειροκρότημα όλων των κομμάτων (πλην ΚΚΕ) στο ελληνικό κοινοβούλιο και τις επευφημίες όλων των «δυτικών» κοινοβουλίων, όπου ο Ζελένσκι τούς περιέφερε με περηφάνια.
Αλλά ποιος έχασε την ντροπή για να τη βρουν αυτοί που τους χειροκροτούσαν και σήμερα ζητάνε «επί πίνακι» το κεφάλι του Παλαιστινιακού λαού, ως απάντηση τάχα στην «τρομοκρατία» που ασκεί η Χαμάς;
Κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα και στις δραματικές εξελίξεις στην Παλαιστίνη…
Τα γεράκια του πολέμου, το Ισραήλ και οι ΝΑΤΟικοί του σύμμαχοι, ζητάνε «να πληρώσει» η Χαμάς το τίμημα ως «τρομοκρατική οργάνωση» και εξαπολύουν μια χωρίς προηγούμενο σφαγή σε βάρος των Παλαιστινίων, που απειλεί ακόμα και τη συνέχιση της ύπαρξής τους στην περιοχή, αν ευοδωθούν τα σενάρια του μαζικού εκτοπισμού τους από τη Λωρίδα της Γάζας σε γειτονικές χώρες.
Με άλλα λόγια, ο γνωστός «πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία» αναβιώνει τώρα στην Παλαιστίνη ως το «εργαλείο» για να γίνει πράξη ο διακαής πόθος των Ισραηλινών, που είναι να απαλλαγούν με όλους τους τρόπους από τον Παλαιστινιακό λαό.
Ο,τι δεν πέτυχαν τόσα χρόνια με τους εποικισμούς, τις δολοφονίες χιλιάδων Παλαιστινίων, ανάμεσά τους και πολλών παιδιών, τις φυλακίσεις και τους βασανισμούς στελεχών της παλαιστινιακής αντίστασης, επιχειρούν να το κάνουν τώρα, με έναν καθολικό πόλεμο ενάντια στους «τρομοκράτες», που οδηγεί σε γενικευμένη ανάφλεξη όλη τη Μέση Ανατολή.
Ποιοι είναι όμως αυτοί (ανάμεσά τους και η ελληνική κυβέρνηση) που κουνάνε το δάχτυλο στα εκατομμύρια λαού που διαδηλώνουν αυτές τις μέρες την αλληλεγγύη τους στους Παλαιστίνιους και απορρίπτουν τα άθλια αντιτρομοκρατικά προσχήματα για την εξόντωση και τον εκτοπισμό ενός ολόκληρου λαού;
Είναι οι ίδιοι που μέχρι πριν μερικά χρόνια χαρακτήριζαν επίσημα «τρομοκρατική οργάνωση» ακόμα και το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP) – που μαζί με τη Φατάχ συμμετείχαν στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) με ηγέτη τον Γιασέρ Αραφάτ – εκτός βέβαια από τη Χαμάς, που εμφανίστηκε πολύ αργότερα.
Είναι φανερό δηλαδή ότι τρομοκράτης στην περιοχή είναι όποιος παλεύει για να έχουν οι Παλαιστίνιοι τη δική τους πατρίδα, όποιος αμφισβητεί και απειλεί τα συμφέροντα του Ισραήλ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ στην περιοχή, εκφράζοντας τον πόθο ενός ολόκληρου λαού να απαλλαγεί με την πάλη του από τα δεσμά της κατοχής.
Οπως έλεγε το 2001 ο τότε πρωθυπουργός του Ισραήλ Α. Σαρόν,«δεν υπάρχει καλή τρομοκρατία και κακή τρομοκρατία. Πολεμάμε την τρομοκρατία για πάνω από 100 χρόνια (…) Θα συνεχίσουμε να την πολεμάμε. Αν το κάνουμε ενωμένοι (…) θα νικήσουμε».
Σημειωτέον, όταν λέγονταν αυτά βρισκόταν σε εξέλιξη μία από τις πολλές και επαναλαμβανόμενες απρόκλητες και πολύνεκρες επεμβάσεις του ισραηλινού στρατού στη Χεβρώνα της Δυτικής Οχθης, όπου κυριαρχούσε βέβαια η Φατάχ και όχι η Χαμάς.
«Τρομοκράτης» δηλαδή ήταν πάντα για τους Ισραηλινούς και τις κυβερνήσεις τους ο Παλαιστινιακός λαός και «τρομοκρατία» η αντίστασή του στην κατοχή. Ολα τα άλλα είναι προσχήματα και παραμύθια της Χαλιμάς.
Και αυτό ισχύει ανεξάρτητα από το τι είναι πραγματικά η Χαμάς και από το χάσμα που τη χωρίζει ιδεολογικά και πολιτικά με το κομμουνιστικό κίνημα.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το εργατικό – λαϊκό κίνημα και οι πρωτοπόρες δυνάμεις του σε όλο τον κόσμο θα υιοθετούν τα κριτήρια της «τρομοκρατίας» που θέτουν οι ιμπεριαλιστές και τους εγκληματικούς σκοπούς τους που κρύβονται πίσω από εκεί. Κριτήρια που βάζουν στο στόχαστρο συνολικά τους αγώνες των λαών, ειδικά εκείνους που αμφισβητούν την καπιταλιστική εξουσία και παλεύουν να την ανατρέψουν.
Για την Ιστορία, τέλος, να θυμίσουμε ότι υπήρξαν περίοδοι στο Παλαιστινιακό που η «Δύση» (ή ένα μέρος της) είχε διαφορετική προσέγγιση απέναντι στη Χαμάς.
Χαρακτηριστική είναι η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της ΕΕ το 2014, που είχε αποφανθεί ότι δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να διατηρηθούν το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων και η απαγόρευση εισόδου στην ΕΕ μελών της Χαμάς.
Την απόφαση αυτή ήρθε να αναιρέσει το 2017 το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αποφασίζοντας ότι η Χαμάς, κυβέρνηση πλέον στη Λωρίδα της Γάζας, θα πρέπει να παραμείνει στον κατάλογο της ΕΕ με τις «τρομοκρατικές οργανώσεις» και ότι κακώς έπραξε το Γενικό Δικαστήριο που την αφαίρεσε!
Βέβαια, από το 2014 μέχρι το 2017 δεν άλλαξε η Χαμάς, αλλά ο τρόπος με τον οποίο η ΕΕ αντιλαμβανόταν τα συμφέροντά της στην περιοχή και προσπαθούσε να τα προωθήσει, δείχνοντας πόση «ευελιξία» έχει ο όρος «τρομοκρατία» και τι σκοπούς πραγματικά υπηρετεί για λογαριασμό των ιμπεριαλιστών.
