Ο Δημήτρης Μαυρόπουλος στον Όμιλο Φίλων Θεάτρου & Τεχνών Βέροιας / Πληθωρικός & άμεσος ο εισηγητής σ’ ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σεμινάριο

Ο Όμιλος Φίλων Θεάτρου & Τεχνών Βέροιας, κόντρα στους καιρούς, συνεχίζει, είτε με παραστάσεις του, είτε με τα θεατρικά του σεμινάρια, να δείχνει τις ανησυχίες του και να παράγει πολιτισμό.

Μετά από σεμινάρια που άφησαν εποχή, με καλεσμένους τους Γιώργο Κιμούλη, Τάκη Χρυσικάκο, Θανάση Κουρλαμπά και Κατερίνα Διδασκάλου, ο Όμιλος κάλεσε για ένα διήμερο θεατρικό σεμινάριο τον γνωστό Βεροιώτη ηθοποιό Δημήτρη Μαυρόπουλο, που έχει κάνει λαμπρή καριέρα εδώ και χρόνια.

Η τηλεόραση τον έκανε διάσημο και αγαπημένο του κοινού, κανείς, όμως, αν δεν αξίζει πραγματικά, δεν μπορεί να κρατήσει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Η τηλεόραση δεν έπλασε τον Μαυρόπουλο. Απλά ανέδειξε τις ερμηνευτικές του ικανότητες και τον πέρασε στο πλατύ κοινό.

Ηθοποιός με ευρύτατη ερμηνευτική γκάμα, σε είδος δύσκολο, όπως είναι η κωμωδία, αποτύπωσε τον χαρακτήρα του μέσου Έλληνα, του πληθωρικού, του αυθόρμητου, του γεμάτου  απ’ αυτό το σπάνιο γνώρισμα, που στην Ελλάδα το ονομάζουν φιλότιμο, διαγράφοντας μια μακριά πορεία όχι μόνο στην τηλεόραση αλλά και στο Θέατρο.

Γνωρίζαμε τον ηθοποιό, αλλά όχι και τον δάσκαλο Θεάτρου, που είχαμε τη χαρά να τον απολαύσουμε σήμερα στο θεατράκι της Ραχιάς.

Θέμα του σεμιναρίου: “Πώς επιλέγεται ένα έργο και πώς στήνεται μια παράσταση”

Σήμερα ο Δημήτρης Μαυρόπουλος, αφού έκανε μια αναδρομή στο περιεχόμενο της χθεσινής μέρας, προχώρησε στο δεύτερο μέρος του σεμιναρίου, στο πώς στήνεται μια παράσταση.

Αφού αναφέρθηκε στην παρουσία εκεί στο σεμινάριο, του ηθοποιου και σκηνοθέτη Οδυσσέα Γωνιάδη, που υπήρξε ο άνθρωπος που όχι μόνο κίνησε τις διαδικασίες για την ίδρυση ΔΗΠΕΘΕ στη Βέροια, αλλά και ενεργοποίησε την πολιτιστική ζωή στην πόλη, μίλησε για όσα είναι απολύτως απαραίτητα, προκειμένου να επιλεγεί ένα έργο και να στηθεί μια παράσταση.

Ένα έργο πρέπει να μιλάει και στο συναίσθημα και στη λογική.

Δεν είναι δυνατόν να ερμηνευτεί, αν δεν μελετηθεί καλά, πολλές φορές. Ο σκηνοθέτης είναι εκείνος που δείχνει πού θα πάει ο ρόλος και ο ηθοποιός πώς θα πάει.

Διαχώρισε την τεχνική από την ερμηνεία και επέμενε πολύ στη μελέτη της εποχής και στην ενδυματολογία.

Το Θέατρο απαιτεί ακρίβεια, μέτρο, λιτότητα.

Το Θέατρο απαιτεί αντοχή και ευλυγισία. Απαιτεί συχνές αναπνευστικές ασκήσεις και συντονισμό των ηθοποιών της παράστασης.

Το Θέατρο απαιτεί ταύτιση του ηθοποιού με το ρόλο κάθε φορά, όχι όμως ταύτιση με έναν ή δύο ρόλους, ώστε να καταλήξει στη μανιέρα.

Κι από κει και πέρα άρχισε η πρακτική, πραγματικά εντυπωσιακή.

Ανεβάζοντας πάνω στη σκηνή ανθρώπους από το ακροατήριό του, άντρες και γυναίκες, που εμφανώς έχουν πάθος για το Θέατρο, έδειξε πώς δουλεύεται το σώμα και η φωνή χτίζοντας λεπτό το λεπτό όλο και καλύτερα τα εκφραστικά μέσα των “ηθοποιών” του.

Κι εδώ ήταν πραγματικά καταπληκτικός!

Αεικίνητος, ακούραστος, παλεύοντας με τη φωνή και την κίνηση, χρησιμοποιώντας ως μοχλό το πηγαίο – αλλά και δουλεμένο – χιούμορ του, κράτησε για τρεις ολόκληρες ώρες  συνολικά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του κοινού.

Ανάμεσα στις πρακτικές ασκήσεις ένα σωρό αναφορές σε καταστάσεις και ανθρώπους του Θεάτρου, διάλογος με το κοινό και προπαντός απ’ όλα πήγαζε μια αλήθεια και για το χαρακτήρα του και για την τέχνη του.

Γνωρίζαμε τον ηθοποιό, σήμερα γνωρίσαμε και τον δάσκαλο. Και ήταν πραγματικά εντυπωσιακός.

Σκόρπιες  εμβληματικές φράσεις του, που  κάθε τόσο παρεμβάλλονταν στο λόγο, όπως: Το Θέατρο είναι αισθητική / Το Θέατρο είναι η μήτρα των Τεχνών / Το Θέατρο είναι ψυχή, συνόδεψαν φεύγοντας όσους τον παρακολούθησαν, προκαλώντας αίσθηση ικανοποίησης και συναισθηματικής πληρότητας.

Ο Όμιλος αξίζει τον έπαινο για την μέχρι τώρα προσφορά του στον Πολιτισμό και για τη σημερινή ιδιαίτερη μέρα.

…………..

Φωτογραφίες: faretra.info