Μουσικές του Κόσμου / Υβ Μοντάν. Φωνή σύμβολο μιας εποχής – video
Ο Υβ Μοντάν είναι γνωστός τόσο ως ηθοποιός, όσο και ως τραγουδιστής. Η γοητεία που εξέπεμπε, είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, τον έκανε γνωστό παγκόσμια, αφού και οι ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε αλλά και τα τραγούδια του αγαπήθηκαν πολύ.
Δεν είναι λίγο να συμπρωταγωνιστείς με τη Μαίριλιν Μονρόε ή να κάνεις μια διεθνή επιτυχία, με το “Ζ” του Κώστα Γαβρά, όπου, σύμφωνα με το ομώνυμο βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού, υποδυόταν τον δολοφονημένο Γρηγόρη Λαμπράκη.
Από κομουνιστική οικογένεια, που αναγκάζεται να φύγει από χωριό κοντά στη Φλωρεντία, γιατί διώκεται από το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι, μεταναστεύει στα δυο του χρόνια το 1923 μαζί της στη Μασσαλία, όπου μεγαλώνει σαν Γάλλος πια.
Το 1929 η οικογένεια Λίβι απέκτησε την γαλλική υπηκοότητα και ο νεαρός Ίβο έγινε Ιβ. Το Μοντάν το επέλεξε ο ίδιος ως καλλιτεχνικό ψευδώνυμο, από μια προσταγή της μητέρας στα ιταλικά, που τον καλούσε, όταν ήταν μικρός, να αφήσει το παιγνίδι και να ανέβει στο σπίτι: «Ivo, monta!» του φώναζε στην διάλεκτο της Τοσκάνης.
Η επιβίωση τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολη. Λιμενεργάτης, συμπληρώνει τα πενιχρά του έσοδα με το να δουλεύει στα 18 του σε τοπικά μιούζικ χολ. Λάτρης των αμερικάνικων μιούζικαλ και του Φρεντ Αστέρ σχολείται πια μόνο με τη Μουσική, όταν τον ανακαλύπτει η Εντίθ Πιαφ και τον παίρνει κοντά της.
Το άστρο του Μοντάν όχι μόνο στο τραγούδι αλλά και στον κινηματογράφο ανεβαίνει γρήγορα, ιδιαίτερα όταν συνδέει τη ζωή του με τη σπουδαία ηθοποιό Σιμόν Σινιορέ, με την οποία μοιράζεται και τους αγώνες του για δικαιοσύνη, ενταγμένος στο χώρο της Γαλλικής Αριστεράς.
Φωνή βαθιά, με το αέρα της γαλλικής κουλτούρας να τη χαρακτηρίζει, διαθέτοντας συνάμα και γοητευτική σκηνική παρουσία, ο Μοντάν πετυχαίνει να κερδίσει στο χώρο του τραγουδιού όχι μόνο το θαυμασμό των Γάλλων αλλά και των Ευρωπαίων.
Ο ποιητής Ζακ Πρεβέρ γράφει στίχους για τα τραγούδια του, που γίνονται πάντα επιτυχίες και η αγάπη του κόσμου τον συνοδεύει μέχρι το τέλος, που συμβαίνει ξαφνικά το 1991, την ώρα της δουλειάς.
Σύμβολο μιας εποχής, όπου η νοσταλγία και ο λυρισμός κατείχαν μια ιδιαίτερη θέση.
…………………………
