Παρουσιάστηκε στη Βέροια το νέο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα «Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω» / Ύμνος στην ανθρώπινη θέληση

Στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας παρουσιάστηκε το τελευταίο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα «Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω», εκδόσεις Διόπτρα, σε συνεργασία με το Σύλλογο Κοινωνικής Παρέμβασης Έρασμος και με την υποστήριξη του βιβλιοπωλείου Ηλιοτρόπιο.

Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε με πρωτότυπο τρόπο και κράτησε το ενδιαφέρον του κοινού μέχρι το τέλος.

Το βιβλίο και ο Έρασμος συναντιούνται σε κάτι κοινό, στη μοίρα της καταπιεσμένης γυναίκας στην Ελλάδα, που πολλές φορές πέφτει θύμα της αδυναμίας της, και στην προσπάθειά της να ξανακατακτήσει αυτά που της ανήκουν, με πρωταρχικό την αξιοπρέπειά της.

Εκπροσωπώντας το βιβλιοπωλείο Ηλιοτρόπιο η Τασούλα Χριστοδούλου έδωσε με δυο γραμμές το θέμα του βιβλίου, που αντανακλά την προσπάθεια των γυναικών σε παλιότερες εποχές να ανατρέψουν τα κακώς κείμενα, ανοίγοντας δρόμους.

Η Όλγα Σαββίδου εκπροσωπώντας τον Έρασμο είπε για το βιβλίο και τη σχέση του με το ρόλο του Συλλόγου:

” Ο κ. Κρομμύδας απεικόνισε με το χαρισματικό, συγγραφικό του χρωστήρα τη γυναικεία ψυχή, εντάσσοντάς την στο κάδρο της πραγματικής ζωής, δίνοντάς μας όλο το φάσμα του ψυχισμού και του συναισθηματικού κόσμου της, όπως εκδηλώνεται μέσα από την πλοκή και την συμπλοκή πολλών και διαφορετικών χαρακτήρων των ηρωίδων του μυθιστορήματος.
Μας έδωσε επίσης με πολύ ηχηρό τρόπο την ένταση του φαινομένου της κακοποίησης του γυναικείου προσώπου αλλά και την ελπίδα πως όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει και δυνατότητα για πάλη, αγώνα και έξοδο από τον κύκλο της βίας.

Είναι λοιπόν μεγάλη τιμή για τον Σύλλογό μας, που εξ αντικειμένου δραστηριοποιείται κατά της κακοποίησης γυναίκας – παιδιού, να συμμετέχουμε ως συνδιοργανωτές, στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας, με το βιβλιοπωλείο Ηλιοτρόπιο.”

Και η κοινωνική λειτουργός του Συλλόγου Ολυμπία Λαζαρίδου πρόσθεσε για το βιβλίο και τις δράσεις του Έρασμου:

“Διαβάζοντας το βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα, «Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω», μπήκα πολύ γρήγορα σε ένα κοινωνικό κλίμα πολύ γνώριμο και ρεαλιστικό για την εποχή και την κοινωνία του σήμερα, αν και η πλοκή εστιάζει, ιστορικά τουλάχιστον, στη δεκαετία του 60’. Το βιβλίο ξεδιπλώνει μέσα από τις σελίδες του, με άκρως εμφατικό τρόπο, τις συναισθηματικές ανάγκες που προσδιορίζουν διαχρονικά τη γυναικεία ψυχοσύνθεση. Αποκαλύπτει επίσης με γλαφυρό τρόπο και τα βίαια ένστικτα που προσδιορίζουν διαχρονικά τον ψυχισμό πολλών ανδρών και  μάλιστα σε θέσεις κλειδιά στην τότε κοινωνική ζωή. Οι συγκρούσεις των ρόλων σε αυτή τη συνάφεια φαίνεται να αλλάζουν μόνο εποχή και περιτύλιγμα, καθώς η ουσία παραμένει αναλλοίωτη προδιαγράφοντας τη γυναικεία «μοίρα» να προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε έναν πόλεμο πατριαρχικής επιβολής.

«Ηρωίδες» και οι «ήρωες» σαν του βιβλίου εξακολουθούν να παρελαύνουν στην πλοκή της πραγματικής καθημερινής μας ζωής, με τη συστηματική καταπάτηση αυτονόητων ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών παντού. Σε μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και σε μικρές ή μεγαλύτερες επαρχιακές πόλεις, όπως είναι και η δική μας. Στη γειτονιά μας, στα σπίτια, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στους χώρους διασκέδασης, όχι μόνο της νύχτας αλλά και στους χώρους ψυχαγωγίας και άθλησης της μέρας.  Νεοφανή κινήματα όπως το me too, έφεραν και στην Ελλάδα καταγγελίες περιστατικών έμφυλης βίας, βιασμών και κακοποίησης παντός είδους στο φως της δημοσιότητας μόλις πριν 2 χρόνια, ενώ οι γυναικοκτονίες πρωταγωνιστούν πλέον καθημερινά στα αστυνομικά δελτία ειδήσεων.

Διαβάζοντας προσεκτικά το βιβλίο μπορεί κανείς, χωρίς να είναι κατεξοχήν ειδικός, να δει περιστατικά και βίους παράλληλους, ανθρώπων ανάμεσα στο τότε και στο σήμερα.  Ψηλαφώντας κοινά χαρακτηριστικά στους τρόπους εκδήλωσης της κακοποιητικής συνθήκης διαπιστώνουμε τα ίδια συνειδητά ή αδιόρατα κίνητρα του θύτη στην ιδιαίτερη ψυχοσύνθεσή του, όπου στο ασυνείδητο βάθος της ψυχής υπάρχει κάποιες φορές ιστορικό παιδικού τραύματος από κακοποίηση.  Από την άλλη πλευρά του θύματος,  διαπιστώνουμε την ίδια υποδούλωση στη σιωπή, την αδράνεια και την αναβλητικότητα στο να πάρει και να υλοποιήσει αποφάσεις ζωής, για τη μεγάλη απόδραση από το κακοποιητικό περιβάλλον και την επανένταξη στη ζωή με προοπτική το «θέλω» να γίνει «μπορώ», για κάθε υγιή προσωπικό στόχο και όραμα.

Ως εργαζόμενοι λειτουργοί σε δομές, όπως ο Σύλλογος Κοινωνικής Παρέμβασης «Έρασμος» που το κατεξοχήν αντικείμενό μας είναι η πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και ειδικότερα της κακοποίησης γυναίκας – παιδιού, έχουμε βιώσει δια ζώσης γεγονότα και περιστατικά που θα μπορούσαν πειστικότατα να επενδύουν την πλοκή ενός μυθιστορήματος. Κάθε ιστορία κακοποίησης είναι συνήθως ξεχωριστή και μπορεί να χρήζει εξατομικευμένης προσέγγισης, ωστόσο τα προειδοποιητικά σημάδια ενός περιστατικού εκδήλωσης βίας εν τη γενέσει του είναι παντού και πάντα σχεδόν τα ίδια. Εμβαθύνοντας στην πρόληψη δίνουμε πάντοτε το προβάδισμα στη σωστή ενημέρωση και την κοινωνική ευαισθητοποίηση των συμπολιτών μας σε όλο το φάσμα των ηλικιών.

Κλείνοντας θα ήθελα να σημειώσω ότι η δύναμη του λόγου είναι τεράστια και έχει αποδείξει ότι με όχημα την τέχνη μπορεί να κάνει θαύματα, τόσο στη λογοτεχνία, όσο στη μουσική και το θέατρο. Ο Κώστας Κρομμύδας, όντας ο ίδιος ηθοποιός και συγγραφέας, το έχει καταφέρει αποδεδειγμένα, αφού διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο, ο αναγνώστης οδηγείται σε συνταύτιση με τις αγωνίες και τους αγώνες της ηρωίδας του Μενεξιάς, που πραγματικά διανύει μια έμπονη διαδρομή της προσωπικής της απελευθέρωσης από μια πολυδαίδαλη κακοποιητική συνθήκη, επικυρώνοντας ταυτόχρονα μια μεγάλη προσωπική νίκη. Αυτή της δικαίωσης του δικαιώματος κάθε γυναίκας στο όνειρο και τη ζωή. Στο βιβλίο «Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω», κάθε σελιδοδείκτης μπορεί να γίνει και ένας οδοδείκτης για την έξοδο από το αδιέξοδο κάθε κακοποιημένης γυναίκας.”

Στη συνέχεια ο συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας, που είναι και ηθοποιός, έδωσε με ιδιαίτερα γοητευτικό τρόπο, (έχοντας και την ανάλογη σκηνική παρουσία), το πώς και το γιατί προχώρησε στη γραφή του βιβλίου, που το χαρακτήρισε ως έναν ύμνο στην ανθρώπινη θέληση.

Την ηρωίδα του, τη Μενεξιά, τη χαρακτήρισε αντιπροσωπευτικό τύπο γυναίκας της δεκαετίας του ’60, που σπάει τα δεσμά της εποχής και ατίθαση, ονειροπόλα και ασυμβίβαστη, παραδίδεται στο πάθος της.

Εντάσσοντας την ηρωίδα του στην εποχή του μεταρεμπέτικου τραγουδιού, ξεχώρισε την αντρική συμπεριφοά απ’ τη γυναικεία, που, όμως, όταν εντάσσεται κι αυτή στον κύκλο του ρεμπέτικου υιοθετεί χαρακτηριστικά συμπεριφοράς ανάλογα με των ανδρών, μακριά πολύ από το τρίπτυχο “μητέρα – σύζυγος – νοικοκυρά”.

Περνώντας από τους χαρακτήρες των ηρώων του στην αντρική βία που ασκείται εκείνη την εποχή πάνω στη γυναίκα, κατέληξε πως δυστυχώς ανάλογες συμπεριφορές παρατηρούνται ακόμη και σήμερα που οι νόμοι είναι πιο αυστηροί γι’ αυτό και ο ρόλος συλλόγων σαν τον Έρασμο είναι σημαντικός.

Στη συνέχεια η φιλόλογος Δέσποινα Καρυπίδου υπέβαλε με απόλυτη φυσικότητα ερωτήσεις στον συγγραφέα με τη μορφή μιας κουβέντας κι εκείνος έδωσε έτσι ακόμη περισσότερα στοιχεία για το βιβλίο του.

Ερωτήσεις όπως:

“Πώς ξεκίνησε η αγάπη του συγγραφέα για το ρεμπέτικο, πώς διαμορφώθηκε ο χαρακτήρας της ηρωίδας, είναι μόνο μυθοπλαστικό το θέμα, είναι  ηθικοπλαστικός ο στόχος του βιβλίου, απευθύνεται σε κάποιες συγκεκριμένες ηλικίες;” απαντήθηκαν έτσι από το συγγραφέα, που έφεραν ακόμη πιο κοντά στο κοινό το βιβλίο του.

Η βραδιά έκλεισε με δύο υπέροχα ρεμπέτικα τραγούδια που απέδωσε με το δικό της τρόπο η γνωστή και καταξιωμένη Βεροιώτισσα σοπράνο Ελένη Αναγνώστου, που την συνόδεψε με την κιθάρα του ο Κωνσταντίνος  Χαλάτσης, Υπεύθυνος Επικοινωνίας – ΜΜΕ του “Έρασμου” και Δημοσιογράφος.

Ο Κώστας Κρομμύδας υπέγραψε τα βιβλία του, μέρος των εσόδων των οποίων θα διατεθούν στον Έρασμο.

Φωτογραφίες: faretra.info

……………….