Αναγνώστες Πολιτισμός Τοπικά
Γιάννης Αγγέλογλου «Οι χήνες της Ρώμης» / Έμμετρη απόδοση του παραμυθιού του Ivan Krilov και του αντίστοιχου μύθου του Αισώπου
Τις χήνες του ένας χωρικός,
την επαύριο μιας σχόλης
να τις πουλήσει θέλησε
στην αγορά της Πόλης.
Χαράματα ξεκίνησε
για τον προορισμό του
μα οι χήνες βρήκαν βάναυσο
αυτό το φέρσιμό του.
«Είναι το κάρο μου ανοιχτό
κι έχω μικρό κουμάσι
αν τις στριμώξω» σκέφτηκε,
«κάποια μπορεί να σκάσει».
Με το μακρύ καλάμι του
δίχως καιρό να χάσει
τις στοίχισε όλες στη γραμμή
και κίνησε με βιάση.
Όποια απ΄ αυτές ξεμάκραινε
κι έπαιρνε το σεργιάνι,
με μια ξυλιά την έσπρωχνε
πίσω στο καραβάνι.
Κι αν κάποια άνοιγε φτερά
να βγει στο μεϊντάνι
πικρά διπλοσκεφτότανε,
αν θα το ξανακάνει.
Κάποιες όμως διασκέδαζαν
μ΄ ετούτη εδώ τη φάση
κι αισθάνονταν περήφανες,
σαν νάχαν παρελάσει.
.
Μα οι πιο πολλές στο ζόρι αυτό,
δεν ήταν μαθημένες,
αδιάκοπα ξεφώνιζαν
κι έσκουζαν αγχωμένες.
Κι όταν σε λίγο απάντησαν
στο δρόμο έναν διαβάτη,
άρχισαν τα παράπονα,
με οργή και με γινάτι
-Για κοίτα πώς μας φέρεται
και πώς μας βασανίζει
Αγροίκος είν΄ ο κύρης μας,
γκαρίζει και μας βρίζει.
Ο ξένος αιφνιδιάστηκε
απ΄ το τρελό λεφούσι
κι αμέσως κοντοστάθηκε
με προσοχή ν΄ ακούσει.
-Ποιος το περίμενε ποτέ,
να καταντήσουμ΄ έτσι
εμείς που καταγόμαστε
από τρανό κοτέτσι.
Οι ένδοξοι μας πρόγονοι
οι θρυλικές οι χήνες
Στο Καπιτώλιο μάχονταν
σαν νάταν λιονταρίνες
Μ΄ αυτοθυσία έπεσαν
να σώσουνε τη Ρώμη
και τις τιμήσαν με γιορτές
και τις τιμούν ακόμη…
“Μας εσείς γιατί γυρεύετε
να σας τιμήσουν τώρα;”
Ρώτησε ο διαβάτης ήρεμα
Τι κάνατε στη χώρα;
“Οι πρόγονοί μας. . . ξέρετε…
.
“Ε, καλά. Αυτά τα ΄χουμε ακούσει
Ξέρουμε πια, στη χώρας μας
ποιοι κάνανε γιουρούσι.
Για πείτε μου, όμως τώρα εσείς.
Ποιο το κατόρθωμά σας;
Μην είστε πρωταθλήτριες
του ύπνου και της μάσας;
-Οι πρόγονοί μας έσωσαν
τη Ρώμη! Θέλει κι άλλο;
Δεν είναι αυτό κατόρθωμα;
Υπάρχει πιο μεγάλο;
“Εσείς! Εσείς, χηνούλες μου,
Τι κάνατε, στη χώρα,
Ποιο τάχα το αντίδωρο
που εσείς ζητάτε τώρα;
“Ως τώρα… ίσως τίποτε.
Έχουμε όμως μέλλον
το φως απ΄ τους προγόνους μας,
ήλιος είναι, ανατέλλων.
“Οι πρόγονοί σας, χήνες μου
λυπούνται και σωπαίνουν,
στην ησυχία αφήστε τους…
Ν΄ αναπαυθούν, προσμένουν.
Εκείνοι θυσιάστηκαν,
πολέμησαν, το αξίζουν,
κι ορθά σε κάθε επέτειο
με δάφνες τους στολίζουν…
Μα εσείς, κυράδες μου, θαρρώ,
που ακόμη το ρουσφέτι
το έχετε τρόπο ζωής,
σε κάθε βιλαέτι,
που ευκαιρία δεν χάνετε
για κάθε μουχαμπέτι
μπαξίσι, μέσον, διορισμό,
και πρώτες στο χουσμέτι,
δάνεια κι επιδόματα
που ζητάτε ακόμα εισέτι…
Σωθείτε απ’ τον βιγλάτορα
και από τον κάθε βλάκα,
που εκλέξατε… κι οι πονηροί,
με σάς, σπάζουμε πλάκα.
Άμυαλες και υπότροπες
δολίως πλανεμένες
οπότε δίκαιο και σωστό
να είστε τιμημένες
στο φούρνο παραγεμιστές
με κάστανα ψημένες
κι από τεχνίτη μάστερ σεφ,
πλούσια σερβιρισμένες.
………………….
Αγγέλογλου Ιωάννης 25.3.2023
