Αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο, στάθηκε η παρακάτω θλιβερή είδηση.
«Θύμα ξυλοδαρμού έπεσε στη Μύκονο ο αρχαιολόγος Μανώλης Ψαρρός την Τρίτη 7/3, ενώ επέστρεφε από την εργασία του, με τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων να καταγγέλλει ότι υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι το επαγγελματικό μαφιόζικο χτύπημα σχετίζεται άμεσα με υποθέσεις που χειρίζεται στο πλαίσιο των καθηκόντων του.
Ο αρχαιολόγος υπηρετεί στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, που έχει έδρα την Αθήνα.
Νοσηλεύεται με βαριά τραύματα.
Μέχρι στιγμής φαίνεται να έχει αποφύγει τον κίνδυνο για μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία του.»
Οι επιστήμονες που υπηρετούν την Αρχαιολογική Υπηρεσία ενοχλούν συχνά και βρίσκονται στο στόχαστρο των οικονομικών και πολιτικών παραγόντων κάθε τόπου, όταν λειτουργούν με ευσυνειδησία και σεβασμό στον νόμο της πολιτείας.
Δέχονται άμεσες ή έμμεσες πιέσεις, απειλές ώστε να υποχωρήσουν εξυπηρετώντας τα συμφέροντα αυτών των παραγόντων.
ΣΕΑ( Συλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων):
«Γνωρίζουμε ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία, οι επιστήμονες που την υπηρετούν και οι διατάξεις που “ενοχλούν” βρίσκονται διαχρονικά στο στόχαστρο οικονομικών και πολιτικών παραγόντων. Έχουμε υποστεί τις άμεσες ή έμμεσες πιέσεις και συγκαλυμμένες απειλές για να μην κάνουμε με ευσυνειδησία τη δουλειά μας.
Εισπράττουμε τις επιπτώσεις του μνημονιακού ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, της απουσίας πολιτικής βούλησης ελέγχου στην κερδοσκοπική έκρηξη της οικοδομικής και κτηματικής αγοράς, του περιορισμού των δημοσίων υπηρεσιών προς όφελος των οικονομικών συμφερόντων, που συγκροτούν την ουσία αυτού που παρουσιάζεται ως “ανάπτυξη”.enikos.gr
«Τα πολυτελή θέρετρα του νησιού εξυπηρετούν δισεκατομμυριούχους, αστέρες του ποδοσφαίρου και ολιγάρχες, σχολιάζει η Telegraph σημειώνοντας ότι οι τιμές των ακινήτων στο νησί είναι στα ύψη.
Όπως δήλωσε ο Μανώλης Ψαρρός, τα τελευταία τρία χρόνια, η πίεση που έχει αντιμετωπίσει από τοπικά συμφέροντα έχει αυξηθεί παράλληλα με την εντατική ανάπτυξη του νησιού, η οποία συχνά θέτει σε κίνδυνο πολύτιμους αρχαιολογικούς χώρους.
Η επίθεση στον Μανώλη Ψαρρό έχει επιδεινώσει μια αυξανόμενη ρήξη μεταξύ των αρχαιολόγων και του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού…»
Αυτό το γεγονός μου θύμισε εκείνη την καταπληκτική αρχαιολόγο στην οποία οφείλεται η ζηλευτή ομορφιά του σημερινού Ναυπλίου που είναι και από τις ωραιότερες και πιο επισκέψιμες πόλεις της Ευρώπης…
Η Ευαγγελία Πρωτονοτάριου Δεϊλάκη ήταν η γυναίκα που διέσωσε την πολιτιστική κληρονομιά του Ναυπλίου, που από το 1962 αποτελεί ένα ιστορικό διατηρητέο μνημείο που κατάφερε να διασωθεί από την τσιμεντοποίηση και την ανεξέλεγκτη “ανάπτυξη” χάρη στο Νόμο και στους αγώνας αυτής της αρχαιολόγου.
Ήταν Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων τότε και εφαρμόζοντας με αυστηρότητα τον Αρχαιολογικό Νόμο και την «Χάρτα της Βενετίας» επέβαλε κανόνες και περιορισμούς σε κάθε μορφή επιχειρηματικής δραστηριότητας στην πόλη που έπληττε την πολιτιστική κληρονομιά της πόλης και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συγκρουστεί με εργολάβους και επιχειρηματίες που εκείνα τα χρόνια της δικτατορίας επιθυμούσαν να “εκσυγχρονίσουν” το Ναύπλιο με πολυκατοικίες και τσιμεντένια ξενοδοχεία.
Όπως καταλαβαίνετε σε αυτή τη μάχη η κυρία Δεϊλάκη ήταν απελπιστικά μόνη.
Τη θεωρούσαν οι κάτοικοι της πόλης εχθρό των συμφερόντων τους, ο εμπορικός σύλλογος οργάνωνε απεργίες εναντίον της και βέβαια παράπονα και καταγγελίες εις βάρος της στέλνονταν στο καθεστώς των συνταγματαρχών.
Το 1973 μετατέθηκε δυσμενώς από το Ναύπλιο στο Βόλο, αλλά πλέον ήταν αργά.
Μέχρι την πτώση της χούντας τρία τσιμεντένια κτίρια πρόλαβαν μόνο να σηκωθούν στο Ναύπλιο και πέρασε ευτυχώς αλώβητη η πόλη από την λαίλαπα του τσιμέντου.
Η «κακιά αρχαιολόγος» που τις δεκαετίες του 60 και του 70 δεν άφηνε τους κατοίκους του Ναυπλίου να αλλάξουν ούτε πατζούρι στο σπίτι τους και αγωνίστηκε να μη γεμίσει η πόλη με τα ξενοδοχειακά τερατουργήματα που ο ΕΟΤ ονειρευόταν, έδωσε στους σημερινούς κατοίκους της πόλης καρπούς ανεκτίμητης αξίας.
«Ήταν μία αδιάφθορη, αδέκαστη επιστήμονας, που αντιμετώπιζε τη δουλειά της με ιερό τρόπο και δεν άνοιγε παραθυράκια σε 10 νοματαίους που θέλανε να φάνε και να φάνε και τους νόμους
Την εποχή που οι εργολάβοι έτρωγαν με χρυσά κουτάλια και νεοκλασσικά κτίρια απαράμιλλης ομορφιάς «πέθαιναν» για πλάκα γιατί τα έλεγαν «παλιές οικοδομές» εκείνη έγινε ο Κέρβερος που ακρωτηρίασε πολλά χεράκια που ήθελαν να μετατρέψουν το Ναύπλιο σε άλλη μία μίζερη πόλη της αντιπαροχής που ένας δρόμος έχει δέκα πολυκατοικίες και ένα νεοκλασικό.
Οπλισμένη με τον Αρχαιολογικό Νόμο έσωσε το Ναύπλιο από την “ανάπτυξη”.»
(Αθηνολόγιο, κείμενο Κωστής Τάλος)»
«Είναι ο ίδιος Νόμος που σήμερα τίθεται υπό αίρεση και μια κερκόπορτα ανοίγει στις ορέξεις όσων θεωρούν περιττή την άποψη των αρχαιολόγων για τη μορφή των δραστηριοτήτων που συνάδουν σε προστατευόμενες πόλεις και περιοχές. Και την κερκόπορτα αυτή την ανοίγει το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στη Βουλή από το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης με τίτλο «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις» (aftodioikisi.gr , 2/12/2016)
Της οφείλουν ένα τεράστιο ευχαριστώ γιατί σήμερα το γραφικό, ζηλευτό Ναύπλιο, με τη μορφή που ονειρεύτηκε η Ευαγγελία Πρωτονοτάριου, αφήνει τεράστια οικονομικά οφέλη.
Το μέλλον του Ναυπλίου έμελλε να είναι ο πολιτισμός!
Πέθανε στις 24 Ιουλίου του 2002, σε ηλικία 71 ετών.
Για χρόνια έμενε στην αφάνεια Ευαγγελία Πρωτονοτάριου Δεϊλάκη.
Εξάλλου τέτοιοι άνθρωποι δεν ακούγονται καν στην Ελλάδα και κάποιοι άλλοι πλασάρονται ως Ιερά τέρατα. Τιμήθηκε επιτέλους στις 30 Ιουνίου του 2022 από τη δημοτική παράταξη « Ανάπλι Εμπρός…»
Η ιστορία εννοείται ότι διαρκώς επαναλαμβάνεται με τον ίδιο τρόπο και σε άλλες μικρές και μεγάλες πόλεις…
Ποιος τελικά κυβερνά αυτόν τον τόπο;
Καλή εβδομάδα με υγεία!
Ει. Δα.
