Με τα τρακτέρ μας πάνω στις ματωμένες ράγες, πενθήσαμε τους νεκρούς μας όπως τους πρέπει, στέλνουμε μήνυμα αλληλεγγύης στις οικογένειές τους, στέλνουμε μήνυμα καταδίκης του εγκλήματος στα Τέμπη και της πολιτικής που το προκάλεσε, απαιτούμε να φτάσει το “μαχαίρι στο κόκαλο” και να αποδοθούν σε όλους όσοι πρέπει οι ευθύνες
Εκφράζουμε τη βαθύτατη θλίψη και τα θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων στα Τέμπη καθώς και τις ευχές για την ταχύτερη ανάρρωση στους τραυματίες και ζητούμε να συνεχιστεί η ολόπλευρη στήριξη στις οικογένειες των θυμάτων, στους τραυματίες και τους συγγενείς τους και απαιτεί να μην υπάρξει καμία συγκάλυψη για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα.
Η τραγωδία στα Τέμπη δεν ήταν κάτι που ήρθε από το πουθενά. Εδώ και καιρό υπήρχαν ενδείξεις ότι έχει διαμορφωθεί μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση στις σιδηροδρομικές μεταφορές, τόσο για τους επιβάτες όσο και για τους εργαζόμενους. Υπήρχαν πολυάριθμες προειδοποιήσεις από τους εργαζόμενους ότι ήταν θέμα χρόνου να συμβεί ένα πιο σοβαρό ατύχημα, οι οποίες προφανώς και αγνοήθηκαν από την κυβέρνηση και την εταιρεία.
Ήταν ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα, έργο όλων των κυβερνήσεων ως αποτέλεσμα της πολιτικής “απελευθέρωσης” των συγκοινωνιών, της πολιτικής που στο βωμό του κέρδους των “λίγων”, θυσιάζει τις ανάγκες, ακόμα και τις ζωές των “πολλών”, της πολιτικής που οδήγησε στον κατακερματισμό του σιδηρόδρομου προκειμένου οι επιχειρηματικοί όμιλοι να εκμεταλλεύονται τα “κομμάτια” που φέρνουν κέρδος.
Χαιρετίζουμε και στηρίζουμε τις πολύμορφες συγκινητικές εκδηλώσεις των σωματείων και των άλλων μαζικών φορέων του λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας, ενώνουμε και τη δική μας φωνή μαζί τους, απαιτώντας να μην υπάρχει καμία ανοχή και καμία συγκάλυψη για το έγκλημα στα Τέμπη.
Τα θύματα του εγκλήματος των Τεμπών ήταν συνάδελφοι μας, συγγενείς, φίλοι, γείτονες, συγχωριανοί μας, ήταν τα παιδιά τους. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από εμάς, το δικό μας παιδί. Έχουμε χρέος και καθήκον αυτό το έγκλημα να μη συγκαλυφθεί, έχουμε χρέος και καθήκον αυτό το έγκλημα να μην ξεχαστεί μέσα στη σιωπή και την απραξία. Έχουμε χρέος, καθήκον και ευθύνη το έγκλημα αυτό να μην ξανασυμβεί.
Γιατί εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές, αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές».
