Χρονογράφημα

«Αρμενίζει ο Φλεβάρης σιγά –  σιγά…» / γράφει η Ειρήνη Δασκιωτάκη

Ο μήνας των καθαρμών και του εξαγνισμού των ψυχών ο Φεβρουάριος που ανεβαίνουν στη γη και περιφέρονται ανάμεσά μας, το ψυχοσάββατο… όταν το Πάσχα είναι απριλιάτικο και τo πρώτο ψυχοσάββατο, πριν την Κυριακή της Αποκριάς, είναι του Φλεβάρη, με τα κόλλυβα και τα «διαβάσματα»- τρισάγια στα μνημούρια.
Φλεβάρης του πένθους και του ερωτευμένου Πλούτωνα…

Στον μήνα Ανθεστηριώνα αντιστοιχούσε ο Φεβρουάριος.
Την τρίτη ημέρα της γιορτής των Ανθεστηρίων, οι αρχαίοι Έλληνες έβραζαν σε μεγάλες πήλινες χύτρες ( οι Χύτροι) πανσπερμία για προσφορά προς τους αρχαίους νεκρούς και τον συνοδό τους, τον χθόνιο ψυχοπομπό Ερμή.

Όταν καθιερώθηκε το 46 π.Χ. το Ιουλιανό ημερολόγιο, περιορίστηκαν οι μέρες του μήνα από 30 σε 29 και όταν αυτοκράτορας του ρωμαϊκού κράτους ήταν ο Αύγουστος, αφαιρέθηκε ακόμη μία και προστέθηκε στον μήνα Αύγουστο προς τιμήν του.

Ονομάζεται και Κλαδευτής, καθώς τότε γίνεται το κλάδεμα και το καθάρισμα των αμπελιών και τότε βάζουν και καταβολάδες για την ανάπτυξη καινούργιων. Εκτός από δίσεκτος, και Μεθυσμένος λέγεται, γιατί ο καιρός του πολλές φορές δεν ξέρει τι κάνει.

“Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, πάλι άνοιξη θα ανθίσει
και σαν κάμει και θυμώσει, μες στα χιόνια θα μας χώσει.”

Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, κι ας είναι προπομπός της άνοιξης, ότι ο χειμώνας δεν είναι παίξε, γέλασε… Θέλει όλες του τις μέρες για να παίξει τα παιχνίδια του και τότε ανθίζουν οι αθώες και ενθουσιώδεις μυγδαλιές, ανυπόμονες πολλές φορές και να! ένα χιόνι του κουτσοφλέβαρου και πάγωσαν τα ροδαλά άνθη τους. Αχ καημενούλες, ρομαντικά κορίτσια μοιάζετε που βιάζονται να ερωτευτούν, να προλάβουν την άνοιξη, πριν είναι αργά.

Ακόμη πενθάει η Δήμητρα την Περσεφόνη που κρατά το σπόρο βαθιά στη γη… για λίγο όμως, αφού να…. του Αγίου Βλασίου, στις 11, μέσα στο χιονιά και στο κρύο, θα ζευγαρώσουν τα πουλιά και θα ξεμυτίσει σιγά σιγά και το ευλογημένο σταράκι.

Έχει ανοίξει πια ο καιρός, μεγαλώνει η μέρα, η φύση δειλά και σταθερά ξυπνάει και ο γεωργός πρέπει να ξεκινήσει τη δουλειά. Για αυτό, λέει ο λαός μας, έχει λιγότερες θρησκευτικές γιορτές από τον Ιανουάριο.

Αρχίζει με τα Συμόγιορτα, με τρεις συνεχόμενες γιορτές. Ο Άγιος Τρύφωνας (1 Φεβρουαρίου) που προστατεύει τα αμπέλια και τα χωράφια. Τη μέρα αυτή διαβάζονται ευχές και εξορκισμοί στα αμπέλια και στους αγρούς και τη μέρα αυτή δεν μπαίνουν στο αμπέλι οι αμπελουργοί να το κλαδέψουν, γιατί μπορεί να πάθουνε κακό.

Δια χειρός Συμεών Ματσακάνη

2 του Φλεβάρη… μεγάλη γιορτή. Η Υπαπαντή του Χριστού, η Παναγία της Παπαντής στην Κρήτη προστατεύει τους μυλωνάδες. Ότι καιρό λέει ο λαός μας θα κάνει της Υπαπαντής, θα βαστάξει 40 μέρες. Μακάρι να είναι αλήθεια , γιατί καλόν καιρό είχαμε φέτος. Ας αισιοδοξούμε, τη χρειαζόμαστε την αισιοδοξία κι αυτόν τον Φεβρουάριο, τον τρίτο στο άρμα του επίμονου Covid .

Ο Άγιος Συμεών γιορτάζει στις 3 Φεβρουαρίου.
Του  Αϊ Συμιού, αργία τηρούν οι έγκυες, για να μη σημαδευτεί το παιδί στην κοιλιά τους …

Ο Γέροντας Συμεών την ημέρα της Υπαπαντής ήρθε σε συνάντηση με τον μικρό Χριστό και τον αναγνώρισε ως Σωτήρα.
Έτσι τελειώνουν τα Συμόγιορτα…

Όμως δεν τελειώνουν οι γιορτές…

Ακολουθούν ο Άγιος Χαράλαμπος στις 10, ο Άγιος Βλάσιος , η Αγία Φιλοθέη η Αθηναία στις 19, ο Άγιος Πολύκαρπος στις 23 και ο Άγιος Κασσιανός στις…29!

Ο Φεβρουάριος αποτέλεσε πηγή έμπνευσης.
Διάσημοι ζωγράφοι εμπνεύστηκαν από το καρναβάλι, το πέταγμα των χαρταετών και τις ανθισμένες αμυγδαλιές.
Ποιητές και μουσικοί συνθέτες επίσης…

Κωστής Παλαμάς  “Φεβρουάριος”

Απ’ το παράθυρο στα βάθη μακριά,
Ο κάμπος ξεχωρίζει,
Και φαίνεται η αποκριά
Μέσα στο δρόμ’ όλη βοή που τριγυρίζει
Είν’ ο καιρός όπου τρελή γιορτάζ’ η χώρα,
Και σιέται η μυγδαλιά με κάλλη ανθοφόρα.

Άνοιξε και το Τριώδιο χθες!
Η πρώτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου του Ευαγγελιστή Λουκά , την οποία ο Χριστός  διηγήθηκε για να   στηλιτεύσει την έπαρση και την υποκρισία, με μοναδικό σκοπό την σωτηρία των ψυχών μας.
Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα που λέει και το τραγούδι…

Ανεβαίνουν οι ψυχές,  γράφει ο Γιώργος Δημητροκάλης.
Είναι ανήσυχες οι ψυχές και πετούν μέσα στη νύχτα στα  σπίτια που έχουν καντήλια.
«Στον αρχαίο κόσμο ο Ερμής ξεχνώντας ότι υπήρξε ο ψυχοπομπός τους, γινόταν λίγο και ψυχαγωγός και στα Ανθεστήρια τις ανέβαζε κοντά μας τις ψυχές για λίγο και εκείνες τριγύριζαν κοντά μας στα δείπνα.

Κάποτε,  σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, οι ψυχές κάθονταν πάνω στα δέντρα και τα βλαστάρια του αμπελιού, για αυτό δεν πέφτουν ως τότε βλαστάρια, μήπως πέσουν οι ψυχές… μέχρι δηλαδή το Ψυχοσάββατο των Απόκρεω που είναι καθισμένες επάνω σε αυτά και κλάψουν!»

Το καρναβάλι όμως με τα δρώμενα του, θα σημάνει το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης. Η γη θα ξυπνήσει από τη χειμερία νάρκη και θα αναγεννηθεί…
Ο Φλεβάρης, θα «ανοίξει τις φλέβες του» και θα γεμίζει τη γη νερά.

Ο άνθρωπος πάντα έλπιζε και ελπίζει σε μια επερχόμενη άνοιξη κι ας είναι κι αργημένη, αφού χάνεται κάποιες φορές από βιασύνη ακράτητη η όμορφη και γυρίζει πίσω στον χειμώνα …Ξαφνιασμένη και θλιμμένη βρίσκει τη δύναμη αποτινάσσοντας χιόνια και παγωμένους μανδύες να βρει ξανά τον Φλεβάρη γιατί…
«Αν δεν βγει ο Φλεβάρης, δεν μπαίνει ο Μάρτης!»

καλή εβδομάδα με υγεία!

Ει. Δα.

banner-article

Ροη ειδήσεων