Γέροντας σοφός Ισραηλίτης, που πήρε στην αγκαλιά του τον μικρό Ιησού κατά την Υπαπαντή του Χριστού. Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 3 Φεβρουαρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν το όνομα Συμεών και Συμεωνία.
Παρούσα στη συνάντηση του Συμεών (ή Συμεώνος) με τον Ιησού ήταν και η γηραιά Άννα, κόρη του Φανουήλ, η οποία διακήρυξε ότι το μικρό παιδί ήταν ο Μεσσίας, που ανέμενε ο λαός του Ισραήλ. Η μνήμη της Άννας, που ανακηρύχθηκε προφήτις, συνεορτάζεται με αυτή του Συμεών.
Λαογραφία
Τον Άγιο Συμεών τιμούσαν οι έγκυες γυναίκες, που την ημέρα της γιορτής του απέφευγαν να κάνουν οποιαδήποτε εργασία, από φόβο μήπως το παιδί γεννηθεί «σημειωμένο», «με σημάδι». Η πρόληψη αυτή οφείλεται, σύμφωνα με τους λαογράφους (Μέγας), με την παρετυμολογία του ονόματος του Αγίου, που συσχετίστηκε με το ρήμα σημειώνω (κάνω σημάδι).
Για την αποτροπή ενός τέτοιοι κακού, η έγκυος μόλις άγγιζε κάτι το απαγορευμένο (μαχαίρι,ψαλίδι, βελόνα κ.ά.) έπιανε ένα μέρος του σώματός της που ήταν σκεπασμένο με ρούχο, ώστε να αποτυπωθεί εκεί το υποτιθέμενο σημάδι. Εναλλακτικά, έλιωνε αλάτι, βύθιζε το χέρι της στο νερό και το σκούπιζε στο πίσω μέρος του σώματός της, απαγγέλοντας το δίστιχο: «Ό,τ’ έπιασα, ό,τ’ έκαμα, οπίσω μου να πάει/και σαν τ’ αλάτι που ’λιωσε έτσι και αυτά να λιώσουν».
Εκτός από τις έγκυες, την ημέρα της εορτής του Αγίου Συμεών, αργούσαν και οι κύριοι των ζώων, για να μην γεννηθούν «σημειωμένα» τα νεογνά τους.
Οι τρεις πρώτες ημέρες του Φεβρουαρίου με τις ισάριθμες εορτές (Αγίου Τρύφωνα, Υπαπαντής, Αγίου Συμεών) ονομάζονται Συμόγιορτα.
