Αύγουστος Ροντέν: “Η Αρχαιότητα είναι η μεταμόρφωση του παρελθόντος σ’ ένα αιώνιο παρόν”
Ο ιδιοφυής Ροντέν εκφράζει την πρωτοπορία της εποχής του στη γλυπτική. Εκφράζει το πάθος και την ένταση, είτε τα θέματά του έχουν σχέση με τη φιλοσοφική αντιμετώπιση της ζωής, “Σκεπτόμενος”, είτε με τον έρωτα, “Φιλί”.
Πάθος και ένταση, που εδράζεται όχι στην εξιδανίκευση των μορφών αλλά στη ρεαλιστική τους απόδοση, που καμιά φορά φτάνει σε μια απεικόνιση που απέχει πολύ κι από τη στοιχειώδη απεικόνιση του κάλλους.
Όταν ο Ροντέν στα 10 του δείχνει πως τον ενδιαφέρει η ζωγραφική και στα 14 είναι ήδη στη μικρή Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, η πορεία του περνά μέσα από σπουδές που συνεχίζονται και αργότερα αλλά και από αναζητήσεις που ξεκινούν από τη λατρεία της Αρχαίας Ελληνικής Τέχνης και του Μιχαήλ Άγγελου, μέχρι να φτάσει να τις συγκεκριμενοποιήσει μέσα από τη δική του οπτική.
Εκείνο που είναι εξομολόγηση εκ βαθέων για τη λατρεία που έτρεφε για την Αρχαία Ελληνική Τέχνη και ειδικά όταν η πρωτοπορία της εποχής την αμφισβητεί, είναι τα παρακάτω λόγια:
“Είμαι η γέφυρα που ενώνει δυο όχθες, το παρόν και το παρελθόν. Πορεύομαι ως την πιο βαθιά αρχαιότητα, θέλω να σμίξω το παρελθόν με το παρόν, να ξαναβρώ τη μνήμη, γιατί η Αρχαιότητα είναι η μεταμόρφωση του παρελθόντος σ’ ένα αιώνιο παρόν”.
Λόγια που επιβεβαιώνονταν κι από πολλές επισκέψεις του στο Βρετανικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου ώρες έμενε μελετώντας και θαυμάζοντας τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα.
Στο “Φιλί”, που διακρίνονται εμφανείς επιδράσεις της Αρχαίας Ελληνικής Γλυπτικής, εκείνο το “Είμαι η γέφυρα που ενώνει δυο όχθες, το παρόν και το παρελθόν”, είναι όσο ποτέ ευδιάκριτο.
………………………..
*Οι «Παρενθέσεις» είναι μικρά κείμενα, μικρές πινελιές σε θέματα πολιτισμού ή ζωής, που φωτίζουν γωνιές από μεγαλύτερα θέματα, λειτουργώντας σαν παρ-εν-θέσεις.
