Η Λαογραφία είναι ξέφραγο αμπέλι. Λίγο πολύ ο καθένας που ασχολείται με τα ” παραδοσιακά” μπορεί να δηλώνει λαογράφος (συλλέκτες αντικειμένων, καταγραφείς τραγουδιών κλπ). Αυτό δεν συμβαίνει με καμία άλλη επιστήμη.
Σε προηγούμενο δημοσιευμένο σύντομο σχόλιο σχετικά με το φολκλόρ των εκδηλώσεων κοπής πίτας, δέχτηκα, ανάμεσα στα άλλα, ευάριθμα καλοπροαίρετα ερωτήματα για την ” υποτιμητική ” αναφορά μου σε “άσχετους και ημιμαθείς”, εννοώντας τους υπεύθυνους διοργάνωσης τέτοιων εκδηλώσεων, οι οποίοι είναι ουσιαστικά και όσοι διαμόρφωσαν ως κυρίαρχη ρητορική και πρακτική του φολκλορισμού και τα συνακόλουθα φαινόμενα, που έχουν γραφικοποιήσει αλλά και ομογενοποιήσει τον λαϊκό ή παραδοσιακό μας πολιτισμό στο όνομα μάλιστα της διατήρησης των τοπικών ή περιφερειακών πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων,
Εξηγούμαι, λοιπόν. Ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός είναι ακριβής και αφορά στην πλειονότητα των ποικιλώνυμων Συλλόγων, πολλοί μάλιστα από τους οποίους φέρουν τον τίτλο “Λαογραφικός” καταχρηστικά, υποβιβάζοντας την επιστήμη της Λαογραφίας σε μια ερασιτεχνική απασχόληση με τα “παραδοσιακα”. Δεν έχω υπόψη μου για παράδειγμα κανέναν Σύλλογο με τον τίτλο ” Αρχαιολογικός” ή ” Ιστορικός”.
Σε αυτούς τους Συλλόγους, λοιπόν, ( υπάρχουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα) οι διαχειριστές της παράδοσης ή της πολιτισμικής κληρονομιάς ή του λαϊκού πολιτισμού, που είναι αντικείμενα μελέτης της Επιστήμης της Λαογραφίας, δεν έχουν ανάλογες σπουδές ή ανάλογη εκπαίδευση. Το γεγονός αυτό έχει γίνει κατεστημένο, τόσο που για παράδειγμα σε διάφορα ΙΕΚ που διδάσκεται ο λαϊκός πολιτισμός δεν αναγνωρίζονται επιστημονικοί τίτλοι σπουδών Λαογραφίας και προσλαμβάνονται ως διδάσκοντες άνθρωποι με ένα απλό απολυτήριο Λυκείου.
Το ζήτημα αυτό έθεσα μετά από παρότρυνση αποφοίτων του μεταπτυχιακού μας προγράμματος στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας ( Τομέας Λαογραφίας) στη Γενική Συνέλευση του Τμήματος ως Διευθυντής του οικείου Τομέα, καλώντας το Τμήμα να προβεί στις δέουσες ενέργειες να αρθεί αυτό το παράδοξο και προσβλητικό για την Επιστήμη φαινόμενο.
Το “άσχετοι και ημιμαθείς”, κατά συνέπεια, δεν μειώνει κανέναν. Απλά αποτυπώνει την αντικειμενική πραγματικότητα. Σκεφτείτε ένας Λαογράφος να διοριζόταν σε μια θέση με αντικείμενο άλλης επιστήμης…
Η Λαογραφία είναι ξέφραγο αμπέλι. Λίγο πολύ ο καθένας που ασχολείται με τα ” παραδοσιακά” μπορεί να δηλώνει λαογράφος (συλλέκτες αντικειμένων, καταγραφείς τραγουδιών κλπ). Αυτό δεν συμβαίνει με καμία άλλη επιστήμη, Είναι σαν ένας συλλέκτης αρχαίων να δηλώνει Αρχαιολόγος!
Δεν θέλω να κουράσω τον αναγνώστη, γι ‘ αυτό σταματώ εδώ με την υπόσχεση ανάληψης πρωτοβουλίας διοργάνωσης επιστημονικού συνεδρίου με αυτό το θέμα από τον Τομέα Λαογραφίας του Πανεπιστημίου μας.
