Συγκινητική ήταν η στιγμή, ήταν όταν η οικογένειά του και οι παριστάμενοι τραγούδησαν το «Πρωινό Τσιγάρο».
Ο σπουδαίος συνθέτης και ένας από τους τρεις καλλιτέχνες που συνέδεσαν το όνομά τους με το αντάρτικο τραγούδι και τη δισκογραφία μετά την πτώση της χούντας, έφυγε στα 77 του χρόνια του μετά από ένα ατύχημα που υπέστη στο σπίτι του στην Κουκουράβα Πηλίου.
Η σορός του μεταφέρθηκε στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας, όπου εκεί θα γίνει η αποτέφρωση.
Η επιθυμία της οικογένειας ήταν αντί στεφάνων, να συγκεντρωθούν χρήματα προκειμένου να αγοραστούν μουσικά όργανα για τη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων του Δήμου Χαλανδρίου.
Ο γιός του Χάρης Μαυρουδής είπε στον επικήδειο:
«Πιστεύω πως έφερε με το έργο του τον Έλληνα πιο κοντά στην κλασική μουσική, πιο κοντά στην κλασική κιθάρα. Σε μια περίοδο που οι διαχωρισμοί δεν περιορίζονταν μόνο στον εμφύλιο, κατάφερε να ενώσει την κλασική της οντότητα με τη λαϊκή της ομορφιά και έγραψε τραγούδια, κάτι που δεν ήταν συνηθισμένο για έναν από τους κορυφαίους σοβαρούς σολίστ, κάνοντας όμως και κάτι υποδόριο. Τα τραγούδια του στηρίχτηκαν στην ποίηση και μάλιστα σπουδαίων ποιητών».
