Και βέβαια επανέλαβε στους εμβρόντητους συνομιλητές του τη στήριξη της Άγκυρας στο ψήφισμα 2.254 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ από το 2015, που καλεί σε κατάπαυση του πυρός και σε μια πολιτική διευθέτηση στη Συρία – «ξεχνώντας» πολύ βολικά το γεγονός ότι η κυβέρνησή του έχει υποστηρίξει όλα αυτά τα χρόνια με κάθε μέσο τον πόλεμο κατά του Άσαντ
Ολο και πιο κοντά σε ένα -αδιανόητο μέχρι και πριν από λίγους μήνες- ιστορικό τετ α τετ του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν με τον μέχρι πρότινος άσπονδο εχθρό του Μπασάρ αλ Ασαντ, με μεσολαβητή τον Βλαντίμιρ Πούτιν, που θα σημάνει πιθανότατα και το οριστικό τέλος του «εμφύλιου» πολέμου στη Συρία ύστερα από σχεδόν δώδεκα χρόνια αλληλοσφαγής, έρχονται Αγκυρα και Δαμασκός.
Χτες, λιγότερο από μία εβδομάδα μετά την αιφνιδιαστική συνάντηση των υπουργών Αμυνας της Τουρκίας και της Συρίας στη Μόσχα, την πρώτη σε επίπεδο υπουργών από το 2011, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου συναντήθηκε στην Αγκυρα με ηγέτες της συριακής αντιπολίτευσης, μεταξύ των οποίων και ο επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου της αντιπολίτευσης Μαχμούτ αλ Μασλάτ και άλλα ανώτερα στελέχη. Ο Τσαβούσογλου δήλωσε λοιπόν ξεκάθαρα ότι πρόκειται να συναντηθεί με τον Σύρο ομόλογό του, Φαϊζάλ Μεκντάντ, στη Μόσχα το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου, συνάντηση η οποία «ενδέχεται να θέσει τις βάσεις για μια σύνοδο κορυφής σε επίπεδο προέδρων», όπως είπε. Και βέβαια επανέλαβε στους εμβρόντητους συνομιλητές του τη στήριξη της Αγκυρας στο ψήφισμα 2.254 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ από το 2015, που καλεί σε κατάπαυση του πυρός και σε μια πολιτική διευθέτηση στη Συρία – «ξεχνώντας» πολύ βολικά το γεγονός ότι η κυβέρνησή του έχει υποστηρίξει όλα αυτά τα χρόνια με κάθε μέσο τον πόλεμο κατά του Ασαντ, χρηματοδοτώντας και εξοπλίζοντας διάφορες ισλαμιστικές ομάδες αλλά και εισβάλλοντας επανειλημμένα στη Βόρεια Συρία…
Συμπλήρωσε δε πως η Δαμασκός «είναι έτοιμη να συνεργαστεί με την Άγκυρα» στο φλέγον ζήτημα του επαναπατρισμού των περίπου τριάμισι εκατομμυρίων προσφύγων που έχουν καταφύγει στην Τουρκία – μια προοπτική που είναι και το βασικό κίνητρο πίσω από τη… γυροβολιά του Ερντογάν: ο «σουλτάνος» θεωρεί πως ένα τέτοιο «ντιλ» μπορεί να του εξασφαλίσει τη νίκη στις εκλογές του ερχόμενου Ιουνίου. Και βέβαια όλα αυτά όπως είναι αναμενόμενο έχουν προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση τόσο στη συριακή αντιπολίτευση, και ιδίως τις οργανώσεις που έχουν βρει καταφύγιο στην επαρχία Ιντλίμπ, το Αφρίν και άλλες περιοχές που βρίσκονται υπό τον ουσιαστικό έλεγχο της Αγκυρας, όσο φυσικά και στην Ουάσινγκτον, που με πρόσχημα τον πόλεμο κατά του ISIS διατηρεί στρατεύματα στην ανατολική Συρία και λεηλατεί ανερυθρίαστα το πετρέλαιο και το στάρι της κατεστραμμένης χώρας.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό πως ο Αμπου Μοχαμάντ αλ Γκολάνι, ηγέτης της Ταχρίρ αλ Σαμ, της μεγαλύτερης φιλο-τουρκικής ισλαμικής αντάρτικης οργάνωσης και de facto πολέμαρχος-δικτάτορας της Ιντλίμπ, αντέδρασε οργισμένα στις νέες τουρκικές «ζυμώσεις» με Σύρους και Ρώσους, χαρακτηρίζοντας κάθε προσπάθεια για συμβιβασμό «επικίνδυνη παρεκτροπή από τους στόχους της επανάστασης» και καλώντας «όλους τους πιστούς μαχητές να δώσουν τα πάντα μέχρι την ανατροπή» του καθεστώτος Ασαντ.
