Και το πλαφόν των Βρυξελλών στο ρωσικό πετρέλαιο στην τιμή των 60 δολαρίων ανά βαρέλι… Δεν είναι καθόλου παράλογο το γεγονός ότι οι ΗΠΑ μας συγχαίρουν. Το να έχεις ένα χρήσιμο ηλίθιο είναι ωφέλιμο. Το να έχεις τόσους πολλούς χρησίμους ηλιθίους μαζεμένους είναι μαγεία!
Καταρχάς να πούμε ότι πρόκειται για μια καταπληκτική από ηθικής και πολιτικής απόψεως ιδέα: «σας επιτρέπουμε να πουλάτε πετρέλαιο, ώστε να χρηματοδοτείτε τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, αλλά να τα βρούμε κάπου στη μέση ως προς το πόσα θα βγάζετε». Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ξεπεσμένο, θρασύδειλο, μαφιόζο να το θέτει καλύτερα.
Το ακόμα καλύτερο όμως είναι ότι η Ε.Ε. υποκρίνεται ότι δεν θυμάται τους νόμους της αγοράς και τη χρηματιστικοποίηση της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου. Με δεδομένη την απόφαση της Ρωσίας να μην πουλάει πετρέλαιο (τουλάχιστον όχι ευθέως) σε κράτη που έχουν επιβάλλει πλαφόν στις τιμές, η ποσότητα ελευθέρως προσφερομένου (δηλαδή χωρίς κυρώσεις ή άλλους περιορισμούς που ανεβάζουν την τιμή) πετρελαίου διεθνώς θα μειωθεί σημαντικά.
Σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε τη συζήτηση για νέες κυρώσεις στο Ιράν, τη μείωση των στρατηγικών αποθεμάτων των ΗΠΑ και την πιθανότητα περαιτέρω μείωσης της παραγωγής πετρελαίου από τον ΟΠΕΚ. Αρκεί μόνο ένα δεδομένο από τα παραπάνω για να δούμε μια σημαντική εκτίναξη των τιμών του πετρελαίου στις διεθνείς αγορές, η οποία επειδή παντού η κερδοσκοπία σαρώνει θα προκαλέσει πολλαπλάσιο σοκ στην τελική τιμή που πληρώνουν οι καταναλωτές.
Αν, πολύ περισσότερο, σωρευτούν όλες οι αιτίες, τότε θα δούμε τον πληθωρισμό, δηλαδή την ακρίβεια να εκτοξεύεται ακόμα περισσότερο και τις κεντρικές τράπεζες να κάνουν το μόνο που ξέρουν: να ανεβάζουν περισσότερο το κόστος του χρήματος, ώστε να ρίξουν και άλλο λάδι στη φωτιά της οικονομικής καταστροφής των δανειοληπτών και μεγάλου μέρους των επιχειρήσεων.
Δεν σταματούν τα ωραία εδώ όμως: η επιβολή κυρώσεων στο πετρέλαιο και όχι μόνο, όπως καλώς γνωρίζουμε, απλώς δημιουργούν παράπλευρες και πολύ ακριβότερες οδούς μεταφοράς τους, δηλαδή νέες μπίζνες. Οι Έλληνες εφοπλιστές και βεβαίως οι υπουργοί των κρατών της Ε.Ε. το γνωρίζουν καλά αυτό. Από το να μεταφορτώνεις μεσοπέλαγα το πετρέλαιο σε άλλα καράβια μέχρι το να αγοράζεις ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο μέσω Κίνας και άλλων τρίτων χωρών, η «ευφυΐα» της πολιτικής της Ε.Ε. (και όχι μόνο) συνίσταται στο ότι αγοράζει ρωσικούς φυσικούς πόρους, απλώς χωρίς να το λέει και ακριβότερα, μετακυλώντας το κόστος στους πολίτες και στο δημόσιο χρέος. Αυτό θα συνεχίσει να γίνεται και σήμερα.
Αν μάλιστα, η Ε.Ε. αποφασίσει να προσπαθήσει να τσαλαπατήσει τους Έλληνες εφοπλιστές, όπως πολύ θα ήθελε η γερμανική αστική τάξη, τότε είτε η ευγενής αυτή κατηγορία θα βρει καταφύγιο εκτός Ε.Ε., είτε χώρες που περιμένουν να αρπάξουν το μερίδιό τους από την παγκόσμια αγορά ναυσιπλοΐας θα σπεύσουν να καλύψουν το κενό.
Εν κατακλείδι, οι ίδιοι τύποι που δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε πλαφόν για το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας προς όφελος των καταναλωτών τους, συμφώνησαν να ανατρέψουν τα βασικά του καπιταλισμού σε μια παγκοσμιοποιημένη και χρηματιστικοποιημένη αγορά. Δεν είναι καθόλου παράλογο το γεγονός ότι οι ΗΠΑ μας συγχαίρουν. Το να έχεις ένα χρήσιμο ηλίθιο είναι ωφέλιμο. Το να έχεις τόσους πολλούς χρησίμους ηλιθίους μαζεμένους είναι μαγεία.
