Βαγγέλης Αυγουλάς / Η δύναμη ψυχής και οι αγώνες του σημαία των ανθρώπων με Αναπηρία
“Απέναντι στους άλλους συστήνομαι όχι ως ανάπηρος, αλλά ως άνθρωπος με τα συν και τα πλην μου” Βαγγέλης Αυγουλάς
….
Χθες ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας. Σήμερα τα φώτα χαμήλωσαν, επικεντρώθηκαν κάπου αλλού και οι άνθρωποι που ζούνε δίπλα μας με αναπηρία συνεχίζουν να ζουν σιωπηλά, επιζητώντας όχι Παγκόσμιες Ημέρες, που φέρνουν το πρόβλημα στο φως, αλλά μια διαρκή έγνοια γι’ αυτούς από την Πολιτεία και τους άλλους, που είχαν την τύχη να μην αντιμετωπίζουν τα δικά τους προβλήματα
Ο ρόλος της Πολιτείας, αυτός που έπρεπε να έχει και όχι αυτός που έχει, είναι γνωστός. Χιλιάδες δομές στην Ελλάδα αγωνίζονται μόνες ή με ελάχιστη, σχεδόν μηδαμινή βοήθεια από εκείνους που θα έπρεπε να την έχουν, την Πολιτεία. Γιατί αυτό σημαίνει “ευνομούμενη πολιτεία”. Είναι ευνομούμενη;
Και έρχεται ο Βαγγέλης Αυγουλάς – και πολλοί άλλοι που ζουν την ίδια ζωή με κείνον, άνθρωποι άγνωστοι ή άλλοι γνωστοί με δράση – να θυμίσει με τη φράση του “Απέναντι στους άλλους συστήνομαι όχι ως ανάπηρος, αλλά ως άνθρωπος με τα συν και τα πλην μου”, κάτι που εμείς ξεχνάμε, την ισότητα μ’ αυτούς τους ανθρώπους. Και πολλές φορές είναι όχι απλά ίσοι, αλλά ανώτεροι, γιατί δεν έχουν να παλέψουν με όσα καθημερινά έχουμε εμείς, αλλά με πολύ περισσότερα.
Ο Βαγγέλλης Αυγουλάς δεν είναι απλά ένας δικηγόρος, με ένα πτυχίο που δυσκολεύτηκε να το πάρει, γιατί τα βιβλία της Νομικής δεν ήταν προσβάσιμα για έναν τυφλό, δεν είναι μόνο ένας άνθρωπος που ασχολήθηκε με την πολιτική, για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των ανάπηρων της χώρας του, είναι ένας άνθρωπος, που πάνω απ’ όλα διεκδίκησε και τα κατάφερε να μετατρέψει τον οίκτο σε θαυμασμό, κι αυτό είναι η μεγάλη νίκη.
Η δύναμη ψυχής και οι αγώνες του έγιναν η σημαία της αναπηρίας του, θυμίζοντας πως η ζωή ανήκει σε όλους και πως η αξιοπρέπεια και η περηφάνια αυτών των ανθρώπων δεν κερδίζει μόνο την εκτίμηση και τον σεβασμό αλλά επιζητά και τον συν- αγώνα, τον αγώνα μαζί τους. Αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο!
far
…………………………
