Βέροια: Εγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής του Εργαστηρίου”Αρώνη” / Παιδιά και έφηβοι συνεκθέτουν
Οι μικροί και μεγαλύτεροι μαθητές – καλλιτέχνες του Εργαστηρίου “Αρώνη” συνεκθέτουν για δεύτερη φορά στο καφέ – γκαλερί ΚΙΒΩΤΟΣ στη Βέροια, με καινούρια έργα τους, που αποδεικνύουν τη δουλειά που γίνεται στο εργαστήρι, με σύστημα, συνέπεια και αγάπη για την Τέχνη αλλά και για τις ευαίσθητες αυτές ηλικίες.
Ο Κωνσταντίνος Αρώνης που ήταν στην Κιβωτό μαζί με αρκετούς μαθητές και τους γονείς τους είπε για τη συγκεκριμένη έκθεση:
“Σήμερα έχουμε εγκαίνια ενός δεύτερου κύκλου έργων των μαθητών μας. Φρεσκάραμε και εμπλουτίσαμε την έκθεση με καινούρια έργα. Θα κρατήσει τα Χριστούγεννα και θα μείνει μέχρι και τις13 Ιανουαρίου.
Τα έργα που βλέπετε δημιουργήθηκαν μέσα στην τελευταία τριετία, μέσα στον κορωνοϊό και μετά απ’ αυτόν. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα δεν μας δόθηκε ευκαιρία να κάνουμε έκθεση, μαζεύτηκαν πολλά έργα και γι’ αυτό τα εκθέσαμε σε δύο δόσεις.
Η δουλειά των μαθητών εκφράζεται εδώ στην πλήρη της ανάπτυξη, στο καλύτερο επίπεδό της. Οι ηλικίες των μαθητών κυμαίνονται από εξήμισι – εφτά χρονών και φτάνουν μέχρι και τα δεκαέξι.
Κάποια από τα μεγάλα παιδιά ετοιμάζονται τώρα για το Πανεπιστήμιο, για Αρχιτεκτονική ή Σχολές Καλών Τεχνών, συνεχίζοντας τις σπουδές τους στο εργαστήρι μας. Και είναι συγκινητικό το ότι ξεκίνησαν με τη ζωγραφική ως δημιουργική απασχόληση και τώρα ετοιμάζονται για πανεπιστημιακές σπουδές.
Οι τεχνοτροπίες είναι διάφορες, βοηθώντας τα παιδιά να ασχοληθούν με τα υλικά που αυτά επιθυμούν. Κάνουν τους πειραματισμούς τους, τις έρευνές τους, γνωρίζουν τα υλικά και τα εργαλεία με όλα τα κεφάλαια της ζωγραφικής από το πιο αρχικό μέχρι το πιο προχωρημένο.
Βέβαια στα πολύ μικρά παιδιά μιλάμε για τη συμπεριφορά των χρωμάτων για τα παιχνίδια που παίζει το φως, και περνώντας τα χρόνια πιάνουμε τα πινέλα, αποτυπώνουμε αυτά που βλέπουμε, ξεκινώντας από την παρατήρηση.
Σημαντικό στη διδασκαλία της ζωγραφικής είναι η συμβατότητα των υλικών. Τρία πράγματα είναι σημαντικά, τα υλικά, τα εργαλεία και η επιφάνεια της δουλειάς. Άλλο οι καμβάδες, άλλο τα χαρτιά για ακουαρέλες, άλλο το απλό χαρτί για μολύβι και κάρβουνο.
Το χέρι δεν έχει βούληση, η εντολή έρχεται από το μυαλό. Η παρατήρηση είναι προϊόν του μυαλού και στη συνέχεια περνάμε στην απόλαυση της δημιουργίας, γιατί η ζωγραφική είναι και απόλαυση και καταφυγή. Για να μην πούμε ότι είναι και ιαματική, πράγμα που κουβεντιάζεται τελευταία!
Συνήθως τα παιδιά θέλουν να ασχοληθούν με πράγματα που τους εντυπωσιάζουν. Στη συνέχεια διευρύνουν τις ανησυχίες τους, ώσπου να νιώσουν ότι κατάκτησαν το αντικείμενό τους. Και αυτό τους προκαλεί ικανοποίηση που, όταν εσύ ο δάσκαλος βοηθάς να μεγαλώσει ανοίγοντας καινούριος δρόμους, έχεις πετύχει το στόχο σου.
Πολλά παιδιά επιλέγουν τις προσωπογραφίες. Άλλα επιλέγουν τοπία. Προσπαθούμε να μυήσουμε τα παιδιά και στην τέχνη της φωτογραφίας, ώστε αυτή να είναι εργαλείο δουλειάς για τη ζωγραφική.
Στην προσωπογραφία είναι σημαντικό να μπορείς να παρατηρήσεις την έκφραση, ώστε να την αποτυπώσεις, συλλαμβάνοντάς την. Ωθούμε τα παιδιά να μπορούν να δουν και μέσα από το θέατρο τα πρόσωπα ή τις περσόνες, που υποδύεται ο ηθοποιός.
Φέτος συμπληρώνουμε δέκα χρόνια δουλειάς στο εργαστήριό μας! Δυστυχώς οι συνθήκες δεν επέτρεψαν να τα γιορτάσουμε. Τα δεκάχρονα θα γιορταστούν μάλλον του χρόνου!!”.
far
φωτογραφίες: faretra.info
