AP Photo/LIBKOS
Να σημειώσουμε εδώ ότι η εξελισσόμενη αυτή μάχη σε ένα μέτωπο αρκετών εκατοντάδων χιλιομέτρων και με περίπλοκες οχυρώσεις είναι μακράν η αγριότερη του πολέμου ως τώρα, με βαριές απώλειες εκατέρωθεν
Σε μια σπάνια ομολογία προχώρησε χτες ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, που στο καθιερωμένο νυχτερινό διάγγελμά του παραδέχτηκε πως ο ρωσικός στρατός εντείνει τις επιχειρήσεις του για την κατάληψη εδαφών στο Ντονμπάς και πως η κατάσταση είναι πλέον «εξαιρετικά δύσκολη» για τους Ουκρανούς μαχητές, ενώ πρόσθεσε πως οι Ρώσοι «σχεδιάζουν κάτι μεγάλο στον Νότο».
Έτσι είναι: έχοντας επιλέξει εδώ και περίπου τρεις μήνες να κρατήσουν μέχρις εσχάτων την οχυρή πόλη του Μπαχμούτ (Αρτεμόφσκ, για τους Ρώσους) και στέλνοντας συνεχώς ενισχύσεις, σύγχρονα δυτικά βαρέα όπλα και πυρομαχικά, οι Ουκρανοί επιτελείς έχουν ουσιαστικά παγιδεύσει δεκάδες χιλιάδες άνδρες τους σε ένα εκτενές ρωσικό πεδίο βολής που σφυροκοπείται ακατάπαυστα, ενώ όλες οι βασικές οδοί ανεφοδιασμού έχουν πλέον κοπεί. Τις τελευταίες ώρες, μάλιστα, ντόπιοι πολιτοφύλακες του Ντονέτσκ και μισθοφόροι της περιβόητης εταιρείας «Βάγκνερ» έχουν καταλάβει σειρά οικισμών (Αντρέεβκα, Ζελενοπόλιε, Τσάσοφ Γιαρ και το μεγαλύτερο μέρος της Κουρντιουμόβκα) στα νότια και νοτιοδυτικά προάστια του Μπαχμούτ, ελέγχοντας στρατηγικής σημασίας υψώματα και αυτοκινητόδρομους και απειλώντας με περικύκλωση ολόκληρη την ουκρανική αμυντική διάταξη.
Εξίσου απελπιστική είναι η κατάσταση στο νότιο μέτωπο του Ντονέτσκ, καθώς οι Ρώσοι κατέλαβαν οριστικά τη Μαρίνκα και εξαπέλυσαν νέα επίθεση στην Πρεχιστόβκα (όπου ένα ολόκληρο ουκρανικό τάγμα της 110ης ταξιαρχίας φέρεται να περικυκλώθηκε και να έχασε το 80% της δύναμής του) και το Νεβελσκόγιε, δυτικά της οχυρής πόλης Ουγκλεντάρ. Σε αντιπερισπασμό, το ουκρανικό επιτελείο διέταξε νέα αντεπίθεση στο βόρειο μέτωπο, στην περιοχή της Κρεμέναγια, στην περιφέρεια του Χαρκόβου, η οποία ωστόσο φαίνεται πως αποκρούστηκε με σχετική ευκολία.
Οι Ουκρανοί επιτελείς προσπαθούν απεγνωσμένα να ενισχύσουν τις γραμμές τους, αλλά όλα δείχνουν ότι το παγωμένο πλέον έδαφος ευνοεί τα μηχανοκίνητα ρωσικά τάγματα, που απέκτησαν και πάλι τη χαμένη λόγω λάσπης επιχειρησιακή ευελιξία. Ορισμένοι στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν μάλιστα πως η κατάσταση στο Μπαχμούτ θυμίζει πλέον έντονα την άγρια, πολύμηνη καλοκαιρινή μάχη φθοράς που οδήγησε στην ξαφνική πτώση της Ποπασνάγια, μετά την οποία κατέρρευσε απότομα ολόκληρη η τότε αμυντική γραμμή των Ουκρανών στην περιφέρεια του Λουγκάνσκ, περιλαμβανομένων των «δίδυμων πόλεων» Σεβεροντονέτσκ και Λισιτσάνσκ.
Να σημειώσουμε εδώ ότι η εξελισσόμενη αυτή μάχη σε ένα μέτωπο αρκετών εκατοντάδων χιλιομέτρων και με περίπλοκες οχυρώσεις είναι μακράν η αγριότερη του πολέμου ώς τώρα, με βαριές απώλειες εκατέρωθεν – αλλά ιδίως για τους Ουκρανούς πολεμιστές, που ζουν εδώ και μήνες σε υπόγειες σήραγγες και αμπριά από ενισχυμένο σκυρόδεμα, κάτω από κατεστραμμένες πολυκατοικίες και εργοστάσια. Χτεσινό ρεπορτάζ του CNN, γυρισμένο μερικές δεκάδες χιλιόμετρα δυτικά του Μπαχμούτ, ρίχνει φως σε αυτόν τον νέου τύπου Rattenkrieg, έναν μοντέρνο «πόλεμο των αρουραίων» που πλέον δεν διεξάγεται σώμα με σώμα ή με ελεύθερους σκοπευτές όπως το 1942-43 στα χαλάσματα του Στάλινγκραντ, αλλά με drones και βαρύ πυροβολικό και με τους εμπολέμους κατά κανόνα να αλληλοσκοτώνονται «πέρα από τον ορίζοντα», χωρίς να βλέπουν ποτέ πραγματικά ο ένας τον άλλον παρά μόνον μέσα από οθόνες…
