Ριψοκίνδυνο και πάνω απ’ όλα δείγμα ακραίας απελπισίας το ταξίδι που έκαναν για 11 ολόκληρες μέρες τρεις Νιγηριανοί σκαρφαλωμένοι πάνω στο πηδάλιο δεξαμενόπλοιου, με στόχο να φτάσουν στη γη της Επαγγελίας, την Ισπανία.
Ειπώθηκαν τόσα πολλά στην Ελλάδα για τους κινδύνους που εγκυμονεί η παράνομη μετανάστευση. Ένα μάλιστα από τα επιχειρήματα είναι και το ότι αλλοιώνεται έτσι η φυλετική ταυτότητα των γνήσιων Ελλήνων, πέρα από όλα τα άλλα.
Το θέμα μας όμως τώρα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι άλλο. Αφήνει κανείς την πατρίδα του, αν δεν τον κυνηγούν, αν δεν πεινάει, αν δεν έχει στον ήλιο μοίρα;
Ποιος από όλους, όσοι έχουν μια σκληρή στάση γενικά απέναντι στους μετανάστες στη χώρα μας, χωρίς να δουν και να μάθουν, θα έκανε αυτό το ταξίδι; Μόνο όταν αντιμετωπίζεις το θάνατο, διακινδυνεύεις έναν άλλο, πιθανό θάνατο.
Ας μην είμαστε τόσο σκληροί. Η περίπτωση των τριών Νιγηριανών, που τους αντιλήφθηκαν στα Κανάρια νησιά και τους ξαναστέλνουν, αφού τους πρόσφεραν τις πρώτες βοήθειες, πάλι πίσω στην πατρίδα τους, γιατί είναι παράνομοι, όπως λέει ο ισπανικός νόμος, μιλάει από μόνη της. Τι είναι τελικά παράνομο και τι νόμιμο; Τι δίκαιο και τι άδικο;
far
