Ρόδο της μοίρας, γύρευες να βρεις να μάς πληγώσεις
μα έσκυβες σαν το μυστικό που πάει να λυτρωθεί
κι ήταν ωραίο το πρόσταγμα που δέχτηκες να δώσεις
κι ήταν το χαμογέλιο σου σαν έτοιμο σπαθί.
Του κύκλου σου το ανέβασμα ζωντάνευε τη χτίση
από τ᾿ αγκάθι σου έφευγε του δρόμου ο στοχασμός
η ορμή μας γλυκοχάραζε γυμνή να σ᾿ αποχτήσει
ο κόσμος ήταν εύκολος. Ένας απλός παλμός.
………………………….
Ο πίνακας είναι της Nathalie Picoulet
