Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι Ρώσοι δεν θα εξαπολύσουν πυρηνικό πόλεμο, επειδή είναι επικίνδυνο και δεν χρειάζεται να πάρουν αυτό το ρίσκο για να κερδίσουν. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι Αμερικανοί δεν θα εξαπολύσουν πυρηνικό πόλεμο γιατί θα ήταν αυτοκτονία.–Του Ντμίτρι Ορλόφ, αναδημοσίευση και μετάφραση από το ιστολόγιο Saker–
Η κρίση των πυραύλων της Κούβας είναι μια κακόβουλη παρεξήγηση. Η Κούβα δεν είχε ποτέ πυρηνικούς πυραύλους- φιλοξένησε προσωρινά κάποιους σοβιετικούς. Η κρίση ξεκίνησε όταν οι Αμερικανοί τοποθέτησαν τους πυρηνικούς πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς στην Τουρκία που αποτελούσαν μια νέα απειλή για τη Σοβιετική Ένωση, η οποία απάντησε τοποθετώντας παρόμοιους πυραύλους στην Κούβα, ισοφαρίζοντας το σκορ. Οι Αμερικανοί εξαγριώθηκαν, αλλά τελικά ηρέμησαν και απέσυραν τους πυραύλους τους από την Τουρκία. Οι Σοβιετικοί απέσυραν τους πυραύλους τους από την Κούβα και η κρίση έληξε. Και έτσι θα έπρεπε να ονομαστεί η Αμερικανική Κρίση των Πυραύλων.
Αυτό που συμβαίνει τώρα δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετικό. Αν δεν περάσατε τις τελευταίες εβδομάδες κρυμμένοι κάτω από ένα βράχο, πιθανόν να έχετε ακούσει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη κάποιου είδους νέα πυρηνική κρίση εξαιτίας του «πυρηνικού εκβιασμού του Πούτιν» ή κάτι τέτοιο. Κάποιοι άνθρωποι έχουν υποστεί νευρική εξάντληση ως αποτέλεσμα, παραμελώντας τα καθήκοντά τους και γενικά αφήνοντας τον εαυτό τους να πάει περίπατο. Πάρτε για παράδειγμα την πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας, Λιζ Τρας. Η καημένη η ανόητη προσκολλήθηκε στα λόγια του Πούτιν ότι «το ρόδο του ανέμου μπορεί να δείξει προς οποιαδήποτε κατεύθυνση» (μια πραγματική επισήμανση σχετικά με την απόλυτη αχρηστία των τακτικών πυρηνικών όπλων). Στη συνέχεια άφησε τη βρετανική οικονομία να πέσει σε ελεύθερη πτώση, ενώ παρακολουθούσε εμμονικά την κατεύθυνση του ανέμου πάνω από την Ουκρανία. Όλα κατέληξαν άσχημα για τη φτωχή Λιζ. Μην γίνετε σαν τη Λιζ.
Είμαι εδώ για να σας πω ότι δεν συμβαίνει τίποτα πέρα από τα συνηθισμένα – τη συνήθη δυτική προπαγάνδα, δηλαδή.
Συγκεκριμένα, αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον Πούτιν ή με οτιδήποτε πυρηνικό. Αντίθετα, όλα αυτά είναι μέρος μιας απελπισμένης προσπάθειας να αντισταθμιστεί η αφηγηματική αποτυχία, και μάλιστα μια αποτυχημένη προσπάθεια. Το πρόβλημα για τη συλλογική Δύση είναι απλά το εξής: Το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει αρνηθεί να την ακολουθήσει στην καταδίκη, την επιβολή κυρώσεων ή την άλλη τιμωρία της Ρωσίας, με ορισμένες πολύ μεγάλες χώρες (Κίνα, Ινδία) να είναι είτε υποστηρικτικές είτε ουδέτερες στο θέμα.
Το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Ασίας, της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, παρακολουθεί προσεκτικά τη Ρωσία να καταστρέφει συστηματικά αυτόν που ήταν μακράν ο μεγαλύτερος και πιο ικανός στρατός στον κόσμο, εξοπλισμένος και διοικούμενος από το ΝΑΤΟ (ο ουκρανικός στρατός, δηλαδή), κατανοώντας πολύ καλά ότι αυτό που εκτυλίσσεται είναι το Βατερλώ της Ουάσινγκτον. Ορισμένες χώρες (η Σαουδική Αραβία, για παράδειγμα) είναι τόσο σίγουρες για το αποτέλεσμα που ήδη αρνούνται να υπακούσουν στις επιταγές της Ουάσιγκτον. Αυτό είναι πρόβλημα, γιατί το μόνο που ξέρουν να κάνουν οι Ουάσιγκτον είναι να επιβάλλουν τη θέλησή τους στον κόσμο. Το να αντιμετωπίζουν τους άλλους ως ίσους ή να αναζητούν ευκαιρίες για να διαπραγματευτούν μια αμοιβαία ωφέλεια δεν είναι απλώς μέρος της βασικής τους ικανότητας – ή οποιασδήποτε άλλης ικανότητάς τους, για την ακρίβεια. Μόλις απονευρωθούν, το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να γαβγίζουν και να σαλιαρίζουν.
Για να διορθώσουν αυτό το πρόβλημα, οι αφηγηματίες στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες αποφάσισαν να παίξουν το πυρηνικό χαρτί και να κατηγορήσουν τη Ρωσία για πυρηνικό εκβιασμό. Εν τω μεταξύ, το μόνο που έχει κάνει η Ρωσία είναι να αποδεκατίσει τον ουκρανικό στρατό αρκετές φορές, στη συνέχεια να δεχτεί τέσσερις πρώην ουκρανικές περιοχές στη Ρωσική Ομοσπονδία με βάση άκρως πειστικά τοπικά δημοψηφίσματα που παρακολουθήθηκαν στενά από έναν μεγάλο αριθμό διεθνών παρατηρητών, και στη συνέχεια να ανακοινώσει ότι θα υπερασπιστεί αυτές τις περιοχές από ξένες επιθέσεις με όλα τα απαραίτητα μέσα. Σε αυτά, προφανώς, περιλαμβάνονται και τα πυρηνικά μέσα, αφού η Ρωσία τα διαθέτει και θα τα χρησιμοποιήσει σύμφωνα με το πυρηνικό της δόγμα, το οποίο αποκλείει την πρώτη χρήση τους.
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία τέτοια πρόβλεψη στο πυρηνικό τους δόγμα, έχουν πράγματι χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εναντίον αμάχων (στην Ιαπωνία), και εδώ και δεκαετίες ονειρεύονται να αναπτύξουν μια πυρηνική ικανότητα πρώτου πλήγματος που δεν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Αν κάποια χώρα πρέπει να κριθεί ως πυρηνική απειλή, αυτή είναι οι ΗΠΑ, όχι η Ρωσία… μόνο που, όπως θα εξηγήσω, ούτε οι ΗΠΑ αποτελούν πλέον πυρηνική απειλή. Ο Πούτιν μόλις που το υπαινίχθηκε αυτό, αλλά ένας απλός υπαινιγμός ήταν αρκετός για να εξοργίσει εντελώς το αμερικανικό κατεστημένο εθνικής άμυνας, του οποίου ο χειρότερος εχθρός είναι η ίδια η πραγματικότητα. Ο Πούτιν επεσήμανε ότι αυτή τη στιγμή η Ρωσία διαθέτει κάποια όπλα στο πυρηνικό αποτρεπτικό της οπλοστάσιο που είναι ανώτερα από εκείνο της Δύσης.
Αυτά τα νέα όπλα, για τα οποία περισσότερα αργότερα, εγγυώνται ότι οποιαδήποτε πυρηνική επίθεση κατά της Ρωσίας θα ήταν μια αυτοκτονική κίνηση. Δηλαδή, η Δύση δεν έχει τρόπο να καταστρέψει αξιόπιστα τη Ρωσία (είναι πολύ μεγάλη και ο οικονομικός της πυρήνας είναι πολύ ανεξάρτητος και πολύ καλά αμυνόμενος με συστήματα εναέριας και διαστημικής άμυνας), ενώ η Ρωσία μπορεί να καταστρέψει αξιόπιστα τη Δύση (η οποία δεν είναι ούτε κατά διάνοια τόσο καλά αμυνόμενη), αλλά δεν θα το κάνει αν δεν επιτεθεί πρώτα η Δύση. Σε αντίθεση με τις παλιές σοβιετικές εποχές, η Ρωσία δεν έχει κανένα ιεραποστολικό ζήλο- είναι ευχαριστημένη να κάθεται και να παρακολουθεί τη Δύση να λιμοκτονεί (λόγω έλλειψης ρωσικών χημικών λιπασμάτων) στο σκοτάδι (λόγω έλλειψης ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου). Το μόνο που θέλει να κάνει είναι να μαζέψει τα κομμάτια του διαλυμένου ρωσικού κόσμου και όλους τους ανθρώπους και τα εδάφη που η κατάρρευση της ΕΣΣΔ εγκατέλειψε πίσω από κάποια μπολσεβίκικα αποχαρακτηρισμένα σύνορα. Σε αυτή την κατάσταση, ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου είναι σχεδόν μηδενικός. Παρακαλώ καθίστε αναπαυτικά, πάρτε μια σειρά από βαθιές αναπνοές και αφήστε τα καλά νέα να απορροφηθούν. Νιώστε τη χαρά.
Αλλά η χαρά μάλλον δεν θα διαρκέσει αν ακούτε δειλούς ηλίθιους των οποίων η δουλειά είναι να σας λένε ψέματα για την «πυρηνική απειλή του Πούτιν». Όταν, για παράδειγμα, ο Τζακ Φίλιπς γράφει ότι η Μόσχα απείλησε να χρησιμοποιήσει… τακτικά πυρηνικά όπλα… στην Ουκρανία «για να διασώσει τον πόλεμό της εκεί», ουσιαστικά μας λέει απλώς ψέματα, και μάλιστα όχι μία αλλά τρεις φορές στην ίδια πρόταση: Η Ρωσία δεν απείλησε να χρησιμοποιήσει τακτικά πυρηνικά όπλα, αλλά αντίθετα επεσήμανε την αχρηστία τους- και η ειδική επιχείρηση της Ρωσίας είναι επιτυχής. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει απειλή είναι το κύριο μήνυμα αυτού του άρθρου, αλλά ας παρεκκλίνουμε εν συντομία και ας περιγράψουμε πώς μοιάζει η ουκρανική νίκη και η ρωσική ήττα.
Η Ουκρανία είναι νικηφόρα στο ότι σύμφωνα με το ΔΝΤ το ΑΕΠ της είναι μειωμένο κατά 35% το 2022- σύμφωνα με την εθνική της τράπεζα ο πληθωρισμός έχει ξεπεράσει το 30% και δεν επιβραδύνεται- σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα του χρόνου το 55% των Ουκρανών θα είναι κάτω από το όριο της φτώχειας, ζώντας με λιγότερα από 2 δολάρια. 15 την ημέρα- σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομίας της Ουκρανίας, η ανεργία έχει φτάσει το 30%- σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της, δεν θα μπορέσει να πληρώσει συντάξεις και μισθούς χωρίς άμεση ξένη βοήθεια- σύμφωνα με τον ΟΗΕ, το 20% του πληθυσμού έχει εγκαταλείψει τη χώρα και άλλο ένα 33% είναι εσωτερικά εκτοπισμένο- σύμφωνα με το υπουργείο Ενέργειας, έχει ήδη χάσει το 40% της ικανότητας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Ο ουκρανικός στρατός επιστρατεύει κάθε άνδρα έως 60 ετών, έχοντας ξεμείνει από εφέδρους, και οι απώλειες που υφίσταται στο μέτωπο είναι απλά φρικτές.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία είναι νικημένη, διότι σύμφωνα με το Reuters το ρωσικό ρούβλι είναι το ισχυρότερο νόμισμα στον κόσμο- σύμφωνα με τον Guardian ο Πούτιν είναι πιο ισχυρός και δημοφιλής από ποτέ- σύμφωνα με το υπουργείο γεωργίας της η φετινή συγκομιδή σιτηρών ξεπερνά τα 150 εκατομμύρια τόνους, εκ των οποίων τα 50 εκατομμύρια προορίζονται για εξαγωγή, καθιστώντας τη Ρωσία τον μεγαλύτερο εξαγωγέα σιτηρών στον κόσμο- σύμφωνα με τον Economist, η Ρωσία βγαίνει από την ύφεση την ώρα που η Δύση εισέρχεται σε ύφεση- και σύμφωνα με την Goldman Sachs ο δείκτης οικονομικής δραστηριότητας στη Ρωσία είναι πλέον υψηλότερος από ό,τι στη Δύση. Η Ρωσία μόλις τελείωσε με την επιστράτευση 300 χιλιάδων, δηλαδή του 1%, των εκπαιδευμένων και έμπειρων εφέδρων της, οι οποίοι τώρα εκπαιδεύονται στις τελευταίες τεχνικές μάχης του ΝΑΤΟ πριν σταλούν στο ουκρανικό μέτωπο.
Αλλά ας μην αφήσουμε τα γεγονότα να σταθούν εμπόδιο στην κυρίαρχη αφήγηση: η Ουκρανία πρέπει να κερδίζει και η Ρωσία πρέπει να χάνει, γιατί διαφορετικά τι θα μπορούσε να κάνει τη Ρωσία να γίνει τόσο απόλυτα απελπισμένη ώστε να απειλήσει τον κόσμο με τα πυρηνικά της όπλα; Αυτό το κομμάτι είναι απλό- αυτό που είναι λιγότερο προφανές είναι γιατί οι δυτικοί προπαγανδιστές είναι αρκετά απελπισμένοι ώστε να επινοούν και να διαδίδουν το ψευδές αφήγημα του «πυρηνικού εκβιασμού του Πούτιν»;
Ο λόγος για όλη αυτή την πυρετώδη προπαγάνδα είναι ότι η συλλογική Δύση δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα επιβιώσει πολιτικά ή οικονομικά αν η Ρωσία δεν γονατίσει και δεν συμφωνήσει να ανταλλάξει τους ενεργειακούς και ορυκτούς πόρους της με φρεσκοκομμένα ψηφία που βρίσκονται μέσα σε υπολογιστές σε κεντρικές τράπεζες της Δύσης και τα οποία μπορούν να κατασχεθούν ανά πάσα στιγμή και για οποιονδήποτε λόγο. Η κατάσταση είναι τραγική: οι ΗΠΑ εξαντλούν το Στρατηγικό Αποθεματικό Πετρελαίου τους με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, αντιμετωπίζοντας ωστόσο έλλειψη καυσίμων ντίζελ και επίμονα υψηλές τιμές βενζίνης. Έχουν ένα τεράστιο χρέος για να το ανακυκλώσουν και να το επεκτείνουν, αλλά μπορούν να το κάνουν μόνο μέσω της άμεσης εκτύπωσης χρήματος, οδηγώντας τον πληθωρισμό, που ήδη ξεπερνά το 10%, ακόμα πιο ψηλά. Η Ευρώπη προετοιμάζεται για έναν σκληρό χειμώνα με γελοία υψηλούς λογαριασμούς ενέργειας, κλείσιμο βιομηχανιών και μαζική ανεργία, ενώ οι ΗΠΑ δεν απέχουν πολύ. Ο μποναμάς του fracking στις ΗΠΑ δεν ήταν ποτέ αρκετά κερδοφόρος και τώρα έχει ίσως ένα ή δύο χρόνια πριν εξαντληθεί. Τότε το όνειρο του υγροποιημένου φυσικού αερίου των ΗΠΑ να αντικαταστήσει το ρωσικό αέριο από αγωγούς στην Ευρώπη, που ποτέ δεν ήταν ρεαλιστικό σχέδιο, θα πεθάνει οριστικά, ενώ τα λουκέτα των βιομηχανιών θα εξαπλωθούν στις ΗΠΑ.
Για να αποφευχθεί αυτό το σενάριο, έχουν εφαρμοστεί απελπισμένα μέτρα και όλα έχουν αποτύχει. Πρώτα υπήρξε το σχέδιο των κυρώσεων από την κόλαση, που ανάγκασε πολλές δυτικές εταιρείες να σταματήσουν να στέλνουν προϊόντα στη Ρωσία και να δραστηριοποιούνται εκεί. Αυτό προκάλεσε μεγάλη ζημιά στις δυτικές εταιρείες, ενώ έδωσε στη Ρωσία ένα άνοιγμα για να κλέψει το μερίδιο αγοράς τους. Ό,τι δεν μπορούσε να αντικατασταθεί με εγχώρια παραγωγή αντικαταστάθηκε με «παράλληλες εισαγωγές» μέσω τρίτων χωρών.
Στη συνέχεια, η Δύση (ιδίως η Ευρώπη) περιόρισε τις ρωσικές ενεργειακές εισαγωγές της με διάφορα μέσα, από κυρώσεις κατά των ρωσικών δεξαμενόπλοιων, μέχρι απαγορεύσεις χρήσης της υπάρχουσας χωρητικότητας των αγωγών μέσω της Ουκρανίας και της Πολωνίας, μέχρι ευθέως τρομοκρατικά χτυπήματα σε ρωσικούς αγωγούς φυσικού αερίου στη Βαλτική. Η πλήρης απαγόρευση των ρωσικών εισαγωγών πετρελαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προγραμματιστεί για τον Δεκέμβριο και θα επιδεινώσει την κατάσταση αναμενόμενα. Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ρωσία έχει αρχίσει να στέλνει πετρέλαιο και φυσικό αέριο στους εταίρους της στην Ασία, ιδίως στην Κίνα, και η Δύση είναι πλέον ευπρόσδεκτη να ανταγωνίζεται για αυτή την ενέργεια στην αγορά spot, όσο διαρκούν τα αποθέματα. Δεν θα το κάνουν. Λόγω των υψηλότερων τιμών, η Ρωσία εξάγει λιγότερη ενέργεια αλλά κερδίζει περισσότερα έσοδα από το εξωτερικό.
Και έτσι καταστρώθηκε ένα έξυπνο σχέδιο για μια πυρηνική πρόκληση στην Ουκρανία. Οι Ουκρανοί, με λίγη αμερικανική και βρετανική βοήθεια, θα έπαιρναν έναν παλιό βαλλιστικό πύραυλο της σοβιετικής εποχής (έναν Tochka-U), θα τον φόρτωναν με πυρηνικά απόβλητα από έναν από τους πυρηνικούς σταθμούς της Ουκρανίας, να τον ανατινάξουν κάπου στη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνομπίλ (η οποία είναι ήδη μολυσμένη με μακρόβια ραδιονουκλίδια) και στη συνέχεια τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και οι διπλωματικές πηγές θα έκαναν υστερία και θα κατηγορούσαν για όλα τη Ρωσία με ομοφωνία, ελπίζοντας ότι τουλάχιστον μερικές από τις χώρες σε όλο τον κόσμο που αρνούνται να συμμετάσχουν στις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα πείθονταν να ενταχθούν σε αυτές.
Πόσο καλά πήγε; Καθόλου καλά, προφανώς! Πρώτον, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες έλαβαν τις λεπτομέρειες για την όλη επιχείρηση από μια ή δύο ή τρεις εσωτερικές πηγές. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, αφού κανένας πυρηνικός μηχανικός που σέβεται τον εαυτό του δεν θα ήταν τόσο ενθουσιασμένος ώστε να αναλάβει την ευθύνη για μια τέτοια παρωδία. Δεύτερον, ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Σεργκέι Σοϊγκού, υπό τις άμεσες εντολές του Πούτιν, έκανε τηλεφωνήματα στους ομολόγους του σε όλο τον κόσμο, μοιραζόμενος μαζί τους αυτά τα στοιχεία. Τρίτον, η Ρωσία ζήτησε συγκεκριμένα από τον ΔΟΑΕ να πάει και να ερευνήσει τις δύο ουκρανικές εγκαταστάσεις στις οποίες επινοήθηκε η παρωδία. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι οι Ουκρανοί καταστρέφουν τώρα βιαστικά τα στοιχεία και καλύπτουν τα ίχνη τους. Λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε γραμμάριο τέτοιων άκρως ελεγχόμενων ουσιών πρέπει να απογραφεί και κάθε μετακίνησή του να καταγραφεί, αυτή η συγκάλυψη μπορεί να καταλήξει να περιλαμβάνει κάποια περιστατικά, ατυχήματα και περιστάσεις ανωτέρας βίας. Δεν αποκλείεται να συμβεί ένα άσχημο μικρό ατύχημα με ένα φλιτζάνι τσαγιού πυρηνικά απόβλητα και ένα πυροτέχνημα, το οποίο θα χρεωθεί φυσικά στη Ρωσία.
Εν τω μεταξύ, στον πραγματικό κόσμο της αντιπαράθεσης των πυρηνικών υπερδυνάμεων, έλαβαν χώρα δύο ενδιαφέροντα γεγονότα. Την Πέμπτη, 20 Οκτωβρίου 2022, το αμερικανικό πυρηνικό υποβρύχιο West Virginia, ένα υποβρύχιο κλάσης Ohio που μεταφέρει 24 βαλλιστικούς πυραύλους Trident II, καθένας από τους οποίους φέρει 10 πυρηνικά φορτία, αναδύθηκε στην Αραβική Θάλασσα και το επισκέφθηκε ο Μάικλ Κουρίλα, διοικητής της Κεντρικής Διοίκησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Φαντάζομαι ότι παρέταξε το πλήρωμα στο κατάστρωμα, στάθηκε μπροστά τους φορώντας τα λευκά του ναυτικού, στη συνέχεια κατέβασε το παντελόνι του και έκανε ένα μικρό «γάλα, γάλα, λεμονάδα, γύρω από τη γωνία φτιάχνεται το fudge»… γιατί θα μπορούσε κάλλιστα να το κάνει. Ο σκοπός ενός πυρηνικού υποβρυχίου είναι να είναι αόρατο γιατί τα ρωσικά συστήματα αεράμυνας μπορούν να αναχαιτίσουν τους πυραύλους Trident II ιδιαίτερα καλά αν ξέρουν από πού έρχονται. Έτσι, η πράξη της ανάδυσης και της πραγματοποίησης παρελάσεων στο κατάστρωμα ουσιαστικά ανακοινώνει στον κόσμο ότι το υποβρύχιο είναι εκτός υπηρεσίας προς το παρόν.
Γιατί να το κάνουν αυτό οι Αμερικανοί; Πρόκειται για μια αδέξια χειρονομία ειρήνης, μια κρυφή πράξη παράδοσης ή μια συγκαλυμμένη κραυγή βοήθειας; Ή μήπως όλοι τους έχουν πάθει άνοια επειδή ό,τι έχει ο Μπάιντεν είναι μεταδοτικό; Είναι δύσκολο να το καταλάβουμε. Ό,τι κι αν είναι, οι Ρώσοι δεν φαίνεται να επηρεάζονται. Το ρωσικό πυρηνικό υποβρύχιο Belgorod έπλευσε πρόσφατα στο γαλάζιο, προκαλώντας έναν μικρό πανικό στο ΝΑΤΟ. Φέρει έναν αριθμό από τις νέες πυρηνικές τορπίλες Poseidon, οι οποίες είναι όλες γύρω από τον αριθμό 100. Κάθε μία από αυτές φέρει ένα φορτίο 100 μεγατόνων. Οι Poseidon έχουν σχεδόν άπειρο βεληνεκές, κινούνται με ταχύτητα περίπου 100 χλμ/ώρα σε βάθος 1000 μέτρων (τρεις φορές βαθύτερα από οποιοδήποτε πυρηνικό υποβρύχιο) και όταν πυροδοτηθούν κοντά σε υποθαλάσσια παράκτια ράχη μπορούν να προκαλέσουν τσουνάμι 100 μέτρων. Μόλις πέντε από αυτά αρκούν για να κατεδαφίσουν και τις δύο ακτές των ΗΠΑ και όλη τη Βόρεια Ευρώπη. Αυτές θα ήταν υποβρύχιες πυρηνικές δοκιμές που θα διεξάγονταν σε διεθνή ύδατα – αντικοινωνικές, ναι, αλλά όχι ακριβώς άμεσες πυρηνικές επιθέσεις στο έδαφος οποιουδήποτε, οπότε δύσκολα θα αποτελούσαν casus belli. Και το επακόλουθο τσουνάμι; Ωχ-ωχ! Ουπς, συγγνώμη γι’ αυτό! Κανείς δεν πρόκειται να γράψει «σε περίπτωση τσουνάμι να καταστρέψει τη Ρωσία» στο πυρηνικό δόγμα των ΗΠΑ. Το καλύτερο από όλα είναι ότι τα Ποσειδώνια μπορούν να βρίσκονται σε αναμονή για χρόνια, αναδυόμενα περιοδικά για να λάβουν νέες εντολές. Αλλά αν η Ρωσία καταστραφεί, θα ξεσηκωθούν και θα καταστρέψουν τον υπόλοιπο κόσμο, γιατί «τι νόημα έχει ο κόσμος αν δεν υπάρχει η Ρωσία μέσα του;». (Β. Πούτιν)
Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι Ρώσοι δεν θα εξαπολύσουν πυρηνικό πόλεμο, επειδή είναι επικίνδυνο και δεν χρειάζεται να πάρουν αυτό το ρίσκο για να κερδίσουν. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι Αμερικανοί δεν θα εξαπολύσουν πυρηνικό πόλεμο γιατί θα ήταν αυτοκτονία. Και έτσι μπορούμε όλοι να καθόμαστε αναπαυτικά και να χαλαρώνουμε ενώ οι αφηγηματίες του «πυρηνικού εκβιασμού του Πούτιν» γαβγίζουν τα ηλίθια κεφάλια τους. Όσο για όλες αυτές τις ποικιλώνυμες πόρνες των ΜΜΕ που τρομάζουν τον κόσμο με τις πυρηνικές ανοησίες τους προκειμένου να πιάσουν κάποιο hype – ντροπή τους!