Βέροια / ΠΑΜΕ: Αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής που γεννά φτώχεια, πείνα, εκμετάλλευση, πολέμους

Από αυτή τη μεγάλη μας συγκέντρωση , ενώνουμε και μεις από τη Βέροια τη φωνή του αγώνα , της διεκδίκησης με το ποτάμι όλων των εργαζομένων που σήμερα απεργεί και διαδηλώνει σε όλη την Χώρα , μαζί και με τους αγώνες και τις απεργιακές μάχες που γίνονται σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Χαιρετίζουμε με υπερηφάνεια τον κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη που έκανε το βήμα για πρώτη φορά και απήργησε , ξεπερνώντας σκόπελους και εμπόδια . Τους  βιοπαλαιστές αγρότες που αγωνίζονται ενάντια στο υπέρογκο  κόστος παραγωγής , τις χαμηλές τιμές διάθεσης , την ελλειπή  κρατική στήριξη . Τους αυτοαπασχολούμενους και τους επαγγελματίες που βλέπουν στη πράξη ότι η περιβόητη στήριξη στην επιχειρηματικότητα από όλες τις κυβερνήσεις , με το που ανοίξει η πόρτα , γίνεται στήριξη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και αγωνία και βάσανα γ’ αυτούς.

Μπροστά μας είναι ο χειμώνας και στέλνουμε ηχηρό μήνυμα ότι δεν πρόκειται να κρυώσουμε εμείς για να ζεσταίνονται οι λίγοι, ότι δεν θα πεινάσουμε εμείς για να είναι χορτάτοι μια χούφτα εκατομμυριούχων. Γιατί όπως λέει και ο μεγάλος γερμανός ποιητής Μπρεχτ , αυτοί που μας κλέβουν το ψωμί μιλάνε για λιτότητα.

Αρκεί μόνο να δει κανείς τις προκλητικές δηλώσεις των Υπουργών που το 2022 μας κουνάνε το δάχτυλο και λένε ότι όποιος δεν προσαρμοστεί πεθαίνει , που μας καλούν να κάνουμε και πάλι υπομονή , να βάλουμε πλάτη, να περιμένουμε με σταυρωμένα χέρια τα pass και τα voucher τους σαν μάνα εξ ουρανού.

Ε λοιπόν ας κοιμούνται ανήσυχοι , τους διαβεβαιώνουμε και από αυτή μας τη συγκέντρωση ότι δεν επιλέγουμε το δρόμο της αναμονής , αλλά του ξεσηκωμού , προετοιμαζόμαστε από αύριο για τις επόμενες μάχες που έχουμε μπροστά μας για το εισόδημα το μισθό , τις συνθήκες εργασίας , ενάντια στην ακρίβεια , αλλά και ενάντια στην επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διεξάγεται στην Ουκρανία και που εξαιτίας των ανταγωνισμών των επιχειρηματικών ομίλων κοντεύουν να βάλουν φωτιά όλο το πλανήτη ,να μετατρέψουν τα παιδιά μας δηλαδή σε κρέας στις  πολεμικές μηχανές τους .

Από δω σήμερα δείχνουμε το μπόι μας στην καθημερινή αναμέτρηση με την εργοδοσία , όπως στο κλάδο των τροφίμων που κυριαρχεί στο νομό μας . Αναμετριόμαστε με την ανάπτυξη τους , τα πανηγυρικά λόγια του πρωθυπουργού για την αύξηση των εξαγωγών στα φρούτα που φτάνει το 20%, τα τεράστια κέρδη και τις χρηματοδοτήσεις που παίρνουν από το κράτος τους. Γιατί αυτές εδώ οι πρωτιές , όπως είναι η εξαγωγή της κομπόστας παγκοσμίως , περνάνε πάνω από τα κορμιά των εργαζομένων , τους χαμηλούς μισθούς , τις ατελείωτες ώρες δουλειάς, την εποχικότητα , τα εργατικά ατυχήματα αλλά και το τσάκισμα των βιοπαλαιστών αγροτών.

Αναμετριόμαστε με την αναμονή που καλλιεργούν οι βιομήχανοι , όπως στο  Βαρβαρέσο που έχει ως αποτέλεσμα να κοντεύουν τους 10 μήνες απληρωσιάς οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο περιμένοντας τον «σωτήρα» επενδυτή. Που μας λένε κάντε υπομονή και όταν πάμε καλύτερα θα δείτε καλύτερους μισθούς και καλύτερες μέρες. Μόνο που μ’ αυτή την αναμονή οι μέρες γίνονται καλύτερες μόνο γ’ αυτούς και για μας μετατρέπονται σε νύχτες.

Αναμετριόμαστε ακόμα με τη προσπάθεια ώστε η νέα γενιά να μπει στον αγώνα , να αποκτήσει κοινωνική πείρα από την οργάνωση , τη διεκδίκηση μέσα στα σχολειά και όχι να γαλουχείται από τις σάπιες αξίες ενός συστήματος τεράτων που λέει κοίτα τον ευατούλη σου, ότι άμα είσαι έξυπνος μπορείς να πας ψηλά, ότι οι αγώνες δεν έχουν αποτελέσματα.

Αναμετριόμαστε  με το σύστημα  που  βλέπει  την  υγεία   στη  λογική  κόστους  οφέλους. Με  τις   χιλιάδες  θύματα  στη  χώρα  μας  από  την πανδημία . Καταδικάζουμε το νέο νομοσχέδιο για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη που μετατρέπει ακόμα περισσότερο τα νοσοκομεία σε επιχειρήσεις και τους ασθενείς σε πελάτες. Που θα σπρώξει με μαθηματική ακρίβεια το λαό στο μονόδρομο των ιδιωτών , των επιχειρηματικών μεγαθήριων της Υγείας αφού η αναμονή για ένα χειρουργείο , ένα απλό ραντεβού διαρκεί για μήνες ή και χρόνια. Με  το νέο  ΕΣΥ  θα   ισοπεδώσουν ότι  απέμεινε  ακόμα  όρθιο  αναγκάζοντας   τα λαϊκά   στρώματα   να  βάλουν  ακόμα  πιο βαθειά  το χέρι  στην τσέπη  για  να  βρουν την υγειά  τους.

Καθημερινά απέναντι μας έχουμε το κράτος . Ένα κράτος που υπάρχει , για υπερασπίζεται και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων , της μεγαλοεργοδοσίας. Κράτος που το βλέπουμε έξω από τις πύλες των εργοστασίων με τη παρουσία της αστυνομίας για να επιβάλλει το νόμο και τη τάξη τους. Το βλέπουμε μέσω των δικαστηρίων να ποινικοποιεί τους αγώνες μας σε χρόνο ρεκόρ , με αγωγές , πρόστιμα κλπ . Το  βλέπουμε  με  τους νόμους  που  θεσμοθέτησαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ  η  λαϊκή  κατοικία  να  γίνεται  βορά  στα  νύχια   των  κορακιών   των διαφόρων  funds. Δεν  ξεχνάμε  ότι  η κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ  ήταν εκείνη  που  ποινικοποίησε  τους αγώνες   ενάντια  στους  πλειστηριασμούς  μετατρέποντας  τους   σε  ιδιώνυμο αδίκημα.

Δεν το βλέπουμε όμως όταν οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους και όταν ψάχνουν να βρουν το δίκιο τους δεν το βλέπουμε να ενισχύει τα σχολειά , τα νοσοκομεία , τα κέντρα Υγείας .

Συναγωνιστές το τσάκισμα της αναμονής αποτελεί οξυγόνο στη σκέψη , τροφή για να μπούμε όλοι μπροστά στην οργάνωση της πάλης , στο εργοστάσιο , την επιχείρηση , το σχολείο τη γειτονιά κυριολεκτικά παντού. Αυτό το διάστημα γίνονται ακόμα πιο έντονες οι φωνές που μας καλούν να περιμένουμε τις εκλογές , ακούμε για προοδευτικές κυβερνήσεις , ότι για όλα φταίει ο Μητσοτάκης κλπ.

Αλήθεια από ποιους μπορεί να ελπίζει ο  λαός;

Από τη προηγούμενη κυβέρνηση που έμπασε τη χώρα στο χρηματιστήριο ενέργειας , που κάνει πανάκριβο το ρεύμα , που συνέβαλε ώστε ο εγχώριος λιγνίτης να μετατραπεί τεχνητά σε ακριβό καύσιμο και που επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μειώθηκε η παραγωγή του κατά 50%;

Η από τη σημερινή κυβέρνηση που συνεχίζει από εκεί που παρέδωσε η προηγούμενη ; Αλήθεια όταν επισκέπτονται οι βουλευτές της κυβέρνησης , του ΣΥΡΙΖΑ , του ΠΑΣΟΚ τους συνεταιρισμούς γιατί δεν αναφέρονται στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη που βιώνουν οι εργαζόμενοι χρόνια πριν ακόμα ψηφιστεί ; που δεν πληρώνονται την προσαύξηση της υπερωρίας και η ζωή τους είναι λάστιχο;

Ποια κυβερνητική εναλλαγή να περιμένουμε  όταν ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ στο Ευρωκοινοβούλιο δεσμεύτηκαν για την μεγαλύτερη πολεμική βοήθεια προς την Ουκρανία , την αποστολή περισσότερων όπλων , πυραύλων με τον κίνδυνο να σταλούν ακόμα και στρατεύματα;

Σε κάθε χώρο δουλειάς οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με όλο το δίχτυ των νόμων που η μια μετά την άλλη οι κυβερνήσεις ψήφισαν και ψηφίζουν για λογαριασμό των λίγων. Μας έλεγαν για τους μνημονιακούς νόμους που θα ήταν προσωρινοί αλλά δεν είδαμε τα κέρδη των μεγαλοεργοδοτών να έχουν την ίδια τύχη. Καμία κυβέρνηση δεν έσκισε κανένα προνόμιο των βιομηχάνων, των εφοπλιστών κλπ.

Τρέμουν συναγωνιστές και φοβούνται τη λαϊκή πάλη γ’ αυτό κλείνουν σε όλους τους χρόνους τη φράση « κοινωνική συνοχή», μην τυχόν δηλαδή ταρακουνηθούν τα ιερά και τα όσια τους που μας θέλουν υποταγμένους σαν σκλάβους, που είναι σάπια ως το μεδούλι . Γ’ αυτό , επειδή φοβούνται τα μέτρα καταστολής οι υποκλοπές που κυνικά παραδέχονται ότι γίνονται για την ασφάλεια των πολυεθνικών απέναντι στο εργατικό – λαϊκό κίνημα.

Συναγωνιστές . ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟ ΛΑΟ

Αποτέλεσμα έχει μόνο η δική μας πάλη . Από αυτήν είδαν μικρές νίκες  οι βιοπαλαιστές αγρότες , μέσα από αυτόν τον αγώνα και όχι την αναμονή ο όμορος  Δήμος Νάουσας δεσμεύτηκε να δώσει ξύλα στο λαό και τώρα χρειάζεται η πίεση από  τα   ταξικά σωματεία  και φορείς ώστε αυτό να γίνει πράξη

Μέσα από τον αγώνα οι υγειονομικοί επέβαλαν να  μην απολυθούν οι συνάδελφοι τους στο νοσοκομείο Παίδων στην Αθήνα , να μην κλείσει το Κέντρο Υγείας στην Ιωνία. Τέτοιοι αγώνες γίνονται καθημερινά σε εργοστάσια , επιχειρήσεις , σούπερ μάρκετ , σχολεία και σχολές κυριολεκτικά παντού .

Εκεί βρίσκεται η αισιοδοξία! Όταν γινόμαστε ένα με τους συναδέλφους μας , σπάμε τον ατομισμό , όταν οργανωνόμαστε , τοποθετώντας τις διεκδικήσεις μας όχι στον στενό κορσέ των κερδών τους αλλά στο εύρος των σύγχρονων αναγκών μας.

Όταν έχουμε αποκούμπι και επιτελείο οργάνωσης της πάλης, που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της αλληλεγγύης , του κοινού αγώνα εργατών αγροτών και αυτοαπασχολουμένων πράγμα που παλεύει το Εργατικό  Κέντρο στη Νάουσα , σε αντίθεση με το εργατικό κέντρο στην πόλη μας  που μπαίνει  εμπόδιο στην οργάνωση της πάλης συνολικά στο νομό , που καλλιεργεί το πνεύμα της κοινωνικής συνοχής και ειρήνης , της κάλπικης αυταπάτης ότι μπορούν να συμβαδίσουν από τη μια τα κέρδη των εργοδοτών μαζί με τις ανάγκες των εργαζομένων .

Προχωράμε μπροστά με οδηγό τις σύγχρονες ανάγκες μας.Σύγχρονο και αναγκαίο είναι σήμερα να υπάρξουν γενναίες αυξήσεις στους μισθούς , αυξήσεις που δε θα λογαριάζουν τις αντοχές της οικονομίας. Μ΄ αυτές τις αντοχές φτάσαμε το 2022 με τις αυξήσεις ψίχουλα να πληρωνόμαστε με μισθό πιο χαμηλό από αυτόν που παίρναμε το 2012! Γ’ αυτές τις αντοχές χάσαμε τον 13^ο και 14^ο μισθό στο Δημόσιο , τα Νοσοκομεία , τα σχολεία , στις συντάξεις .

Αναγκαίο σήμερα είναι να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος , να παλέψουμε για μόνιμη και σταθερή δουλειά και όχι μια ζωή λάστιχο επειδή έτσι επιβάλει ο βιομήχανος και το κράτος.

Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης , στην ενέργεια . Να μπορεί να αξιοποιηθεί η κάθε μορφή παραγωγής ενέργειας για την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών , με προστασία του περιβάλλοντος . Δεν μπορεί σήμερα να πανηγυρίζουν οι βιομήχανοι των τροφίμων για τις εξαγωγές και τα κέρδη τους και εμείς να που τα παράγουμε να μην μπορούμε να ακουμπήσουμε τα προϊόντα στα ράφια και να γυρνάμε σπίτι μας με το άδειο καλάθι της νοικοκυράς.

Κανένα σπίτι να μην πάει σε χέρια τραπεζίτη. Γ’ αυτό χρειάζεται να έχουμε αντανακλαστικά για να μην επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο στη περιοχή μας.

Σύγχρονο είναι να έχει ο λαός πρόσβαση δωρεάν σε ένα σύγχρονο δημόσιο σύστημα Υγείας και όχι να τρέμει να αρρωστήσει και να βάζει βαθιά το χέρι στη τσέπη για να βρει την Υγειά του. Σύγχρονο  είναι   να υπάρχουν  οι απαραίτητες  κρατικές  κοινωνικές  δομές  Πρόνοιας  που θα  στηρίζουν   τη  γυναίκα  το παιδί.

Το 2022 δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με το να μείνει σχολείο χωρίς θέρμανση , ρεύμα κλπ. Παλεύουμε για δωρεάν και ποιοτική μόρφωση των παιδιών μας , για να έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν και όχι να ακριβοπληρώνουμε για ενοίκια , φαϊ κλπ.

Αναγκαίο είναι να απεμπλακεί άμεσα η χώρα μας από τον πόλεμο στην Ουκρανία , να κλείσουν οι ΑμερικανοΝατοϊκές  βάσεις του Θανάτου που έχουν μετατρέψει τη χώρα και το λαό μας σε στόχο και μας φέρνουν κοντά σε μεγάλα δεινά. Κανένας φαντάρος , στρατιωτικός εξοπλισμός ,ούτε σφαίρα εκτός συνόρων. Οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα ίσα ίσα τους ενώνει ο αγώνας απέναντι στους εκμεταλλευτές τους, και αυτό φαίνεται σήμερα μέσα από τους απεργιακούς αγώνες σε όλη την Ευρώπη και την αλληλεγγύη που εκφράζεται σε όλες τις χώρες όπως έκαναν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην Μασαλλία στον μεγαλειώδη αγώνα των εργατών στα διυλιστήρια που έδειξε για άλλη μια φορά ποιος είναι αυτός που παράγει τον πλούτο που χωρίς αυτόν γρανάζι δε γυρνά!

Συναγωνιστές συνεχίζουμε αποφασιστικά , για τις επόμενες μάχες . Βαδίζοντας προς το χειμώνα στέλνουμε το μήνυμα σε μεγαλοεργοδοσία και κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων ότι θα μας βρουν μπροστά τους.

Μαύρος θα είναι ο δικός τους χειμώνας όχι ο δικός μας και των παιδιών μας.

Τώρα είναι αναγκαίο να δυναμώσουν τα σωματεία , να ενεργοποιηθούν τα μέλη τους, να δημιουργηθούν καινούρια και να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη και πιο δυνατοί να οργανώσουμε τα επόμενα βήματα σε κάθε κλάδο κάθε χώρο δουλειάς για κάθε ζήτημα που χτυπάει τη ζωή των εργαζομένων , σε συμπόρευση με τους βιοπαλαιστές αγρότες τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και του χωριού. Όλοι μαζί σε ένα Πανελλαδικό ποτάμι για να επιβάλλουμε τις δικές μας ανάγκες .

Καλούς αγώνες , έτσι νικάει ο λαός.