(À la manière de Emmanuel Rhoïdes*)
Ο πρώτος είναι ένας παλαιστής της ζωής (βιοπαλαιστής) που χτυπάει πάνω από τη μέση, ενώ ο δεύτερος ένας τυχοδιώκτης της πολιτικής (πολιτικός τυχοδιώκτης) που χτυπάει κάτω από τη μέση, εξ’ ου και ο χαρακτηρισμός του “αθλήματός” του ως υποκλοπή, δηλαδή, κλοπή κάτω από τη μέση και κάτω από τον μέσο όρο του νου των πολιτών.
Δυστυχώς, στην πολιτική ζωή υπάρχουν, μόνο, υποκλέπτες, γι’ αυτό και η γλώσσα μας χαρακτηρίζει τις πράξεις τους έτσι, πχ υπέκλεψαν την ψήφο των πολιτών και όχι μόνο, αλλά όταν η υποκλοπή αφορά την παρακολούθηση της προσωπικής ζωής, τότε μιλάμε για σύνθετη πράξη υποκλοπής και υπολαγνείας, κοινώς, ήπιου υβριδικού μπανιστηριού, κάτι σαν τα mild hybrid οχήματα, για να χρησιμοποιήσουμε και την επίσημη γλώσσα του Ελληνικού Κράτους, τη γλώσσα του Harvard, που αποτελεί αντικείμενο της ψυχιατρικής επιστήμης.
* Με τον τρόπο του Εμμανουήλ Ροΐδη.
Δημήτρης Αθανασιάδης
