Θέατρο Σοφούλη / “Άγουρα κεράσια”: Κων/νος Καζάκος – Τάνια Τρύπη: Έργο πολυεπίπεδο, παράσταση συγκλονιστική

01/11/2022, 15:30

Τελευταία παράσταση σήμερα, 1η Νοεμβρίου, για τα “Άγουρα κεράσια”, στο Θέατρο Σοφούλη στην Καλαμαριά. Προλάβαμε να δούμε ευτυχώς τη χθεσινή παράσταση!

Έργο τα “Άγουρα κεράσια” του Μιχαήλ Άνθη, βραβευμένου με 4 κρατικά βραβεία από το Υπουργείο Πολιτισμού, αποδεικνύει πως οι βραβεύσεις αντιστοιχούν σε μια γραφή δυνατή, που φέρνει στο φως τη σημερινή κοινωνική παθογένεια ανάγλυφα, συγκλονίζοντας τον θεατή.

Διαγράφοντας με ενάργεια τους δυο του ήρωες, ο συγγραφέας φέρνει στην επιφάνεια το γκρίζο μιας ελληνικής οικογένειας, με παρόντες μόνο το ζευγάρι και την 15χρονη κόρη τους να είναι παρούσα μόνο με τη φωνή της, που ακούγεται υποβλητική, καθώς πολλαπλασιάζεται ο κατακερματισμένος ψυχισμός της από την υπόκρουση ενός μοναχικού τσέλου, που παίζει ζωντανά στη σκηνή.

Εκείνος, γιατρός, με συμπεριφορά που δεν δικαιολογούνται οι αντιφάσεις της, να κινείται από την άκρα βιαιότητα μέχρι την τρυφερότητα κι από την ειλικρίνεια μέχρι την αινιγματικότητα, αποτελεί τον ένα πόλο, με εκείνη στην αντίπερα όχθη.

Εκείνη, που ασφυκτιά στην ελληνική επαρχία, θέλει να είναι στο προσκήνιο, διεκδικεί, μαζί με το αλκοόλ, στο οποίο επιστρέφει, πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολυεθνική, την οποία εγκατέλειψε, ακολουθώντας τον άντρα της στην επαρχία.

Φιλόδοξοι και οι δυο διεκδικούν την ανέλιξη, εκείνος μέσω του κόμματος, το οποίο του υπόσχεται λαμπρή πολιτική καριέρα, εκείνη μέσω της πολυεθνικής, που θα την αναδείξει σε πρωταγωνίστρια καριέρας.

Και η κόρη τους; Την αναφέρουν συνέχεια, καθώς γι΄αυτούς είναι επιφανειακά παρούσα στη ζωή τους, ενώ ουσιαστικά απούσα. Η 15χρονη Μαρία είναι αυτοεξόριστη στον δικό της κόσμο, τον οποίο πλάθει με ποιητική ευαισθησία, καθώς η φωνή της πλημμυρίζει το χώρο σπαρακτικά σαν να θέλει να ξεφύγει από δυσδιάκριτους για τον θεατή δαίμονες, που την κυνηγούν.

Το ότι η οικογένεια δεν είναι κοντά της στα προβλήματα και τις εφηβικές της ανησυχίες, θα μπορούσε κι από μόνο του να οδηγήσει τη μικρή στην τραγική λύση που επιφυλάσσει για τον εαυτό της. Ο συγγραφέας όμως φορτώνει συγκινησιακά το έργο ακόμη περισσότερο περιλαμβάνοντας στην εξέλιξή του τα συγκλονιστικότερα προβλήματα που απασχολούν σήμερα την ελληνική κοινωνία, επίκαιρα όσο ποτέ, ισοπεδώνοντας τον θεατή, με την τελευταία αποκάλυψη.

Και η παράσταση;

Ο Μανούσος Μανουσάκης, έχοντας στα χέρια του ένα δυνατό κείμενο, ζωντανεύει τους ήρωές του σκηνοθετώντας έξοχα την παράσταση και έχοντας στα χέρια του δυο ηθοποιούς ικανούς να αποδώσουν το έργο με τις λεπτότερες αποχρώσεις του, τον Κωνσταντίνο Καζάκο και την Τάνια Τρύπη.

Ο Κωνσταντίνος Καζάκος, συγκλονιστικός στην ερμηνεία του, με μια εκφραστική γκάμα πλούσια και σε κινήσεις και σε τόνους φωνής, έδεσε με τις γνωστές δυνατότητες της Τάνιας Τρύπη να ερμηνεύει εύστοχα το δράμα, χωρίς υπερβολές και με κρυμμένο δυναμισμό.

Απέδωσαν το ζευγάρι της ιστορίας εντυπωσιακά, συγκλονίζοντας το κοινό, που τους έφερε τρεις και τέσσερις φορές στη σκηνή με το χειροκρότημά του.

Η φωνή της Τζένης Καζάκου, που απέδωσε την αόρατη αλλά πανταχού παρούσα φιγούρα της τραγικής έφηβης, είχε τη δροσιά της ηλικίας αλλά και τον κρυφό σπαραγμό του ρόλου.

Εξαίρετος ως μουσικός και ως παρουσία ο Σταύρος Παργινός με το τσέλο του, που ερμήνευσε κομμάτια του Γιάννη Μακρίδη, γραμμένα ειδικά για την παράσταση, της οποίας μάλιστα ο τελευταίος υπήρξε ο παραγωγός.

Το έργο ανέβηκε στην Αθήνα και φιλοξενήθηκε για λίγες παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Σοφούλη, ικανοποιώντας απόλυτα το κοινό που το παρακολούθησε. Έθιξε σε βάθος όχι μόνο μορφές της βίας αλλά και της προσωπικής αλλοτρίωσης, ανεβασμένο με πάθος και συνέπεια από τους συντελεστές του.

…………………..

(Η παράσταση” Άγουρα Κεράσια” τελεί υπό την αιγίδα της ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ. Ίσως, λοιπόν, σύμφωνα με την παραπάνω πληροφορία, θα μπορούσαν αρμόδιοι τοπικοί φορείς να φέρουν τη συγκεκριμένη παράσταση και στη Βέροια.)