Νάουσα – «…Τότε που ήρθε το Ελληνικό»: Μια πλούσια έκθεση, αφιέρωμα στη μνήμη και την Ιστορία της πόλης

Στον Χώρο Τέχνης «Ναϊάς» ο Δήμος της Νάουσας εκθέτει από την 17η Οκτωβρίου, μέρα της απελευθέρωσης της πόλης από τον τουρκικό ζυγό, ιστορικά κειμήλια και σπάνιες φωτογραφίες της συλλογής του Ναουσαίου συλλέκτη, Τάκη Μπάιτση.

Ο Τάκης Μπάιτσης έχει αφιερώσει 50 χρόνια της ζωής του στις συλλογές του, που έχουν εκτεθεί στην πόλη του και αλλού. Πρόσφατη έκθεση που δείχνει την αξία των συλλογών του είναι αυτή που έγινε πρόσφατα στη Βουλή των Ελλήνων, με θέμα τα 200 χρόνια.

Θεωρούμε πως η Φαρέτρα ήταν τυχερή που στη χθεσινή μας επίσκεψη στην έκθεση ξεναγός μας ήταν ο Τάκης Μπάιτσης.

Μπαίνοντας περιμένει τον επισκέπτη ένα σύντομο βίντεο που επιμελήθηκε η Βάσω Φειδοπούλου – Μπάιτση , προετοιμάζοντας τον αναγνώστη για την ιστορική περίοδο στην οποία αναφέρεται η έκθεση και προβάλλοντας τις προσωπικότητες που την χαρακτηρίζουν. Η περίοδος αγκαλιάζει την εποχή της συνύπαρξης Τούρκων και Ελλήνων στη Νάουσα από το 1822 μέχρι και το 1912.

Εκείνο, που δεσπόζει στον χώρο και σου επιβάλλεται, είναι ένα τεράστιο υφαντό, προορισμένο εμφανώς για να στρωθεί σε μεγάλη σάλα αρχοντικού της Νάουσας. Η πολύχρωμη ύφανσή του έχει στη μέση κεντημένα  γράμματα, πιθανότατα της τεχνήτρας ή της οικογένειας, στην οποία ανήκει, και την ημερομηνία 1906! Το ταξίδι στον χρόνο ξεκινά…

Βαδίζοντας τώρα αριστερά από την είσοδο, σε υποδέχεται ο καπετάν Κόρακας μέσα από το κάδρο του αλλά και άλλες προσωπικότητες της εποχής, όπως ο πρώτος δήμαρχος της πόλης ο Γεώργιος Τσίτσης, που παρέλαβε τα κλειδιά από τον Τούρκο ομόλογό του μετά την απελευθέρωση της πόλης από το ελληνικό στράτευμα.

Στη γωνία σε όρθια γυάλινη προθήκη φορεσιά Τούρκου αξιωματούχου της εποχής και στον τοίχο λίγο πιο πέρα κεντήματα. Ένα χαριτωμένα ανορθόγραφο «Ευτυχείτε»  το διαδέχονται άλλα κεντήματα με τα καλύτερα να βρίσκονται σε γυάλινη προθήκη κάτω, ολομέταξα! Εδώ το μετάξι, που το βλέπεις και σαν κλωστή δίπλα στα εργόχειρα, από τη μια αποδεικνύει την ύπαρξη σηροτροφίας στη Νάουσα κι από την άλλη την αλληλεπίδραση της Τέχνης και των σχεδίων ανάμεσα στις Τουρκάλες και τις Ναουσαίες.

Κεντημένες νυφιάτικες τραχηλιές αλλά και περίτεχνο σεντόνι, σκέπασμα σαφώς, για να εντυπωσιάζει τους επισκέπτες της νοικοκυράς που το έφτιαξε, συμπληρώνουν τις ειρηνικές εικόνες ζωής με μια καθημερινή φορεσιά της σε όρθια γυάλινη προθήκη.

Ο Μακεδονικός Αγώνας, ο τόσο αγνοημένος, όπως τον χαρακτηρίζει ο Τάκης Μπάιτσης, διαδέχεται στη συνέχεια με φωτογραφίες , όπλα και κοσμήματα των καπεταναίων, τις εικόνες της ειρήνης. Στον τοίχο ο γιατρός Περδικάρης και ο ιερωμένος Σωφρόνιος Σταμούλης.

Στην προθήκη όπλα του Αγώνα, με την πατίνα του χρόνου πάνω τους, αναδίδουν μια ιδιαίτερη γοητεία δίπλα στα τσαπράζια που φορούσαν στο στήθος περήφανα οι κάτοχοί τους, όπως αποδεικνύουν και οι φωτογραφίες δίπλα.

Τα αντάρτικα σώματα φωτογραφίζονται, με τον Τέλο Άγρα, την τραγικότερη και πιο μυθιστορηματική φιγούρα του Αγώνα, να κατέχει κι αυτή τον δικό της χώρο στην έκθεση.

Η βαθιά μπλε στολή των Μακεδονομάχων με τα χρυσά κουμπιά δίνει τη θέση της σε καθημερινή φορεσιά Ναουσαίου και σε ένα ακόμη έργο ειρήνης, ένα υφαντό με πουλιά, χαρακτηριστικό της ντόπιας τεχνοτροπίας. Η ειρήνη δίπλα στους αγώνες! Άλλωστε γι’ αυτό δεν γίνονται οι αγώνες; Για καλύτερες μέρες ειρήνης!

Ο επισκέπτης φεύγει από την έκθεση με πολλές σκέψεις και συναισθήματα. Τι έγιναν όλα αυτά τα έργα της ειρήνης; Πώς αντικαταστάθηκαν από την επέλαση της μόδας… Και πού είναι ο ηρωισμός εκείνων των εποχών… «Τα πάντα ρει και ουδέν μένει»…

……………………….

Φωτογραφίες:  faretra.info

…………………….

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή μέχρι τις 6 Νοεμβρίου

Ώρες επίσκεψης: 10 – 13 και 18 -21