Η ρευστότητα των καιρών

Με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία παρατηρούνται θεμελιακές εξελίξεις, σε πιο έντονο βαθμό από ό,τι στις προηγούμενες δεκαετίες. Το Πέρασμα από το σταθερό στο ασταθές, στο αβέβαιο, σημαίνει την αλλαγή θεσμών που διασφαλίζουν την καθημερινότητα. Επίσης σημαίνει τον περιορισμό των ατομικών επιλογών.

Η ακολουθούμενη πολιτική των κυβερνήσεων στερεί σε μεγάλο βαθμό τη συλλογική δράση, βάζει βόμβα στα κοινωνικά θεμέλια της κοινωνικής αλληλεγγύης δημιουργώντας πιο ισχυρά αισθήματα ανασφάλειας. Οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, είναι κοινή παραδοχή, έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Οι συνθήκες εργασίας προωθούν το διαχωρισμό κι όχι την ενότητα. Επιβραβεύουν τον ανταγωνισμό, ενώ υποβαθμίζουν τη συνεργασία. Οδηγούμαστε στην εξατομίκευση της κοινωνίας, που είναι ένας από τους κύριους στόχους της οικονομικής ελίτ.

Η ευθύνη για την επίλυση των προβλημάτων, μέσα στον κυκεώνα των μεταβαλλόμενων καταστάσεων, πέφτει στους ώμους του ατόμου. Οι κίνδυνοι που υπάρχουν σε κάθε επιλογή είναι μεγάλοι, διότι υπερβαίνουν την ικανότητα των ατόμων.

Είναι ώρα να αναρωτηθούμε πώς θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στη λαίλαπα των αλλαγών που πλήττουν την πλειονότητα των ανθρώπων. Οι καιροί απαιτούν από εμάς συνεχείς αγώνες ενάντια σε κάθε νεωτερικότητα που επιφέρει αστάθεια, αβεβαιότητα, ανασφάλεια, στοιχεία με αρνητικό πρόσημο. Επίσης οι καιροί απαιτούν να υψώσουμε ένα αδιαπέραστο τείχος ενάντια σε κάθε τι,που φτωχοποιεί κι εξαθλιώνει την ανθρώπινη κοινωνία.

Θεόδωρος Κοσμίδης