«Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις», σύμφωνα με την γνωστή φράση -κλισέ.
Το ζήτημα είναι αν αυτή η εικόνα που αντικρίζουμε κατά καιρούς με πρωταγωνιστές πρωτοκλασσάτους πολιτικούς, μας μεταφέρει κάποιο πολιτικό μήνυμα ή απλώς προκαλεί… πόνο στα μάτια μας.
Και δεν είναι μόνο η αισθητική πλευρά του ζητήματος, η οποία είναι και υποκειμενική.
Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η σκοπιμότητα των… πρωτότυπων εμφανίσεων που επιλέγουν κατά καιρούς οι πολιτικοί.
Η εικόνα ενός πολιτικού, ο οποίος φοράει κάποιου είδους στολή, μπορεί για ορισμένους να είναι ταιριαστή με την περίσταση, για άλλους ελαφρώς (έως εντελώς) παράταιρη και για κάποιους απλώς αστεία. Τι γίνεται, όμως, όταν η εμφάνιση αυτή συνδυάζεται με μια τραγωδία ή με κάποια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση; Ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη μια φονική πυρκαγιά ή πλημμύρα, για παράδειγμα, ποια ακριβώς είναι η χρησιμότητα της εμφάνισης ενός πρωθυπουργού με επιχειρησιακό τζάκετ;
Το επικοινωνιακό επιτελείο, προφανώς έχει την ψευδαίσθηση (ή την ελπίδα) ότι θα πείσει τους πολίτες για τον υψηλό βαθμό ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού.
Πιθανότατα η υπογραφή ενός μνημονίου από πολιτικό ο οποίος φοράει γραβάτα, το καθιστά αξιοπρεπές ή από κάποιον που δεν φοράει γραβάτα, το μετατρέπει σε… μποέμικο.
Η εμφάνιση ενός πρωθυπουργού, σε μια διοργάνωση, όπως αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη στο ράλι Ακρόπολις, αποδεικνύει την ανάπτυξη και τη θετική πορεία της χώρας;
Αλήθεια;
Με την ίδια λογική, αν διοργανωθεί μια πρωτοφανής για τα διεθνή δεδομένα έκθεση EROTICA (ερωτικά βοηθήματα, σέξι εσώρουχα κι όλα τα καλούδια), ο πρωθυπουργός της χώρας που θα την φιλοξενήσει θα εμφανιστεί στα εγκαίνια με δερμάτινα και λατέξ.
Αν γυριστεί μια ιστορική υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ, ο πρωθυπουργός θα εμφανιστεί ντυμένος με φορεσιά που θα παραπέμπει στην αρχαία Ελλάδα ή Ρώμη για να υποδεχθεί τους συντελεστές.
Πώς ακριβώς λειτουργεί αυτού του είδους η τακτική, σύμφωνα με τα επικοινωνιακά επιτελεία και με ποιον τρόπο πείθει τους πολίτες;
Με ποιον τρόπο καθιστά συμπαθή τον -κατά περίπτωση και περίσταση- εικονιζόμενο πολιτικό;
Λοιπόν, τα νέα δεν είναι ευχάριστα: Μια φωτογραφία επικοινωνιακού τύπου, εκτός από υλικό για τρολάρισμα στα social media, δεν μπορεί να αποτελέσει το ιλουστρασιόν φόντο μιας καθημερινότητας, η οποία κινείται μεταξύ τραγωδίας και… υστερικά αστείου για τους πολίτες.
Εξάλλου, «οι άνθρωποι μπορεί να μη θυμούνται τι έκανες ή τι τους είπες, αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν».
Maya Angelou, 1928-2014, Αφροαμερικανίδα ποιήτρια
