Εξι μήνες συμπληρώνονται σήμερα από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία: ένας πόλεμος που έχει ήδη οδηγήσει στον θάνατο δεκάδων χιλιάδων μαχητών και αμάχων και από τις δύο πλευρές, στη μαζική φυγή εκατομμυρίων Ουκρανών πολιτών (περίπου εξίμισι εκατομμύρια προς την Ευρώπη, άλλα δύο εκατομμύρια προς τη Ρωσία), αλλά και σε έναν ανελέητο οικονομικό πόλεμο κυρώσεων μεταξύ Ρωσίας και Δύσης που, για την ώρα, φαίνεται να πλήττει περισσότερο τη δεύτερη παρά την πρώτη.
Για τις ανθρώπινες απώλειες, κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα, καθώς και οι δύο εμπόλεμοι είναι πασιφανές πως κρύβουν συστηματικά τους αληθινούς αριθμούς νεκρών, τραυματιών, αιχμαλώτων και αγνοουμένων πολεμιστών τους, ενώ χρησιμοποιούν και μισθοφόρους. Παρακολουθούμε άλλωστε έναν ιδιαίτερα φονικό πόλεμο χαρακωμάτων υψηλής έντασης, όπου τον πρώτο λόγο έχουν τα πυραυλικά πλήγματα ακριβείας από μεγάλη απόσταση και τα μαζικά, αδιάκοπα μπαράζ του ρωσικού πυροβολικού.
Ταυτόχρονα, βέβαια, και οι Ουκρανοί δεν σταματούν να βομβαρδίζουν κατοικημένες περιοχές, και ιδίως τη μεγάλη πόλη του Ντονέτσκ και τα περίχωρά της. Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (OHCHR) ανακοίνωσε ότι ώς τώρα έχουν σκοτωθεί σε ολόκληρη την Ουκρανία, δηλαδή και στις κατεχόμενες από τους Ρώσους πόλεις, 5.587 άμαχοι, ενώ 7.890 έχουν τραυματιστεί – αν και οι πραγματικές απώλειες είναι σίγουρα πολύ μεγαλύτερες.
Αρκετές «κατακτημένες»/«απελευθερωμένες» (ανάλογα με ποιον πιστεύει κανείς) πόλεις –όπως η Μαριούπολη, η Βολνοβάκα και το Σεβεροντονέτσκ– υπέστησαν μεγάλες ζημιές και παρά τη σταδιακή επιστροφή πολλών κατοίκων και τις προσπάθειες ανοικοδόμησης θα χρειαστούν μήνες για να επιστρέψουν στην «κανονικότητα».
Επί της ουσίας, τώρα, και παρά την αδιαμφισβήτητη νίκη της στον πόλεμο της προπαγάνδας, τουλάχιστον όσον αφορά τη δυτική κοινή γνώμη, η Ουκρανία χάνει κατά κράτος τον πόλεμο. Εχει ήδη απολέσει –σύμφωνα με υπολογισμούς του Reuters– τον έλεγχο περίπου του 22% των προπολεμικών εδαφών της, χωρίς να υπολογίζεται η Κριμαία. Εκτός από το 100% του Λουγκάνσκ και το 60% της επαρχίας του Ντονέτσκ, ποσοστό που αυξάνεται καθημερινά, το Κίεβο έχει χάσει πλέον το μεγαλύτερο μέρος της πρόσβασης στη Μαύρη Θάλασσα, από τη Μαριούπολη ώς τη Χερσώνα, πολλά ορυχεία και εργοστάσια, σημαντικό τμήμα της καλλιεργήσιμης γης και, βέβαια, εκατομμύρια καλά εκπαιδευμένους και παραγωγικούς εργαζόμενους/φορολογούμενους.
Από καθαρά στρατιωτική πλευρά, δε, πρέπει να σημειωθεί ότι η Ουκρανία έχει ώς τώρα αποτύχει να εξαπολύσει έστω και μία επιτυχημένη στρατηγική αντεπίθεση, ενώ όλες οι τακτικές, μικρής κλίμακας αντεπιθέσεις της στα «παγωμένα» μέτωπα του Χάρκοβου και της Χερσώνας έχουν αποκρουστεί από τους Ρώσους, που διαθέτουν τεράστια υπεροπλία στο πυροβολικό και πλήττουν συνεχώς τα ουκρανικά μετόπισθεν με τους πυραύλους και την αεροπορία τους. Μάλιστα τις τελευταίες εβδομάδες οι Ρώσοι άρχισαν και πάλι να προωθούνται αργά και συστηματικά προς Χάρκοβο και Νικολάγεφ.
Οι δύο βασικοί δυτικοί σπόνσορες της Ουκρανίας, δηλαδή οι ΗΠΑ και η Βρετανία, συνεχίζουν βέβαια να εξοπλίζουν το Κίεβο, σε μια προσπάθεια να παρατείνουν τη σύρραξη και να «ματώσουν» όσο γίνεται περισσότερο τη Ρωσία. Η Ουάσινγκτον έχει ήδη παραδώσει όπλα αξίας 9,1 δισ. δολαρίων, ενώ χθες ανακοίνωσε πως θα στείλει άλλα 3 δισ. δολάρια σε οπλικά συστήματα, περιλαμβανομένων αντιαρματικών και αντιαεροπορικών πυραύλων, εκτοξευτήρων ρουκετών HIMARS και πυροβόλων M-777.
Αλλά και η Βρετανία ήδη έχει παράσχει πάνω από 2,3 δισ. στερλίνες σε στρατιωτική υποστήριξη. Αντίθετα, τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ –που υφίστανται ώς τώρα και τη μεγαλύτερη οικονομική ζημιά από τον πόλεμο–, με εξαίρεση την Πολωνία, εσχάτως κωλυσιεργούν, έχοντας παραδώσει μόνο ένα μικρό μέρος από τα περίπου 2,5 δισ. ευρώ σε υπεσχημένα όπλα, που κι αυτά στην πλειονότητά τους είναι πεπαλαιωμένα συστήματα της σοβιετικής εποχής…
