Ένας σχολιασμός με αφορμή το άρθρο: «Νέα γυναικοκτονία μετά το Ρέθυμνο και τη Ζάκυνθο / Νεκρή νεαρή στο Περιστέρι»
Νέα γυναικοκτονία μετά το Ρέθυμνο και τη Ζάκυνθο / Νεκρή νεαρή στο Περιστέρι
καλημέρα σας από Ει.Δα.
Εγωιστικά, φαλλοκρατικά, επηρμένα ζόμπι που αναβιώνουν με γοργούς ρυθμούς.
Ακόμη και η λεκτική καθημερινή βία που υφίσταται μια γυναίκα κι έχει γίνει συνήθεια, από τον σύντροφό της, είναι εκδήλωση άσκησης εξουσίας και διαρκούς υποτίμησης της , ιδιαίτερα όταν η γυναίκα έχει προσωπικότητα κι αναπτυγμένο το αίσθημα του δικαίου…
Όταν στην εφηβεία μου ένα κορίτσι αντιδρούσε λέγοντας την άποψη της, δεν ήταν κορίτσι σωστό!
Αντιμιλούσε!
Πράγμα μεμπτό!
Τα καλά κορίτσια σιωπούσαν πάντα για να συνεχίζουν να παίζουν τον ρόλο τους καλά και στον γάμο, υποκρινόμενες και πείθοντας τους άντρες τους για αυτόν, και με , την… εξυμνούμενη καπατσοσύνη τους, κατάφερναν πολλά περισσότερα από τις άλλες γυναίκες που ήθελαν να στηρίζουν τη σχέση τους στην ειλικρίνεια , στον αλληλοσεβασμό και στην αλληλοεκτίμηση …
Θα μου πείτε ότι αυτό δε γίνεται ούτε σήμερα πολλές φορές και μάλιστα μεταξύ ζευγαριών ανώτερου και ανώτατου μορφωτικού επιπέδου!
Μάλλον εκεί χειροτερεύει η κατάσταση τα τελευταία χρόνια, καθώς ο Άντρας νιώθει να… κινδυνεύει πέφτοντας από το βάθρο του, για το οποίο δυστυχώς , έχει υποβοηθήσει και η μαμά που τον μεγάλωσε!
Εμείς οι γυναίκες είμαστε όντα σημαντικά.
Μπορούμε να αλλάξουμε πολλά αυτονόητα που δεν είναι, αλλά κουβαλάμε δυστυχώς στερεότυπα μιας κοινωνίας ανδροκρατούμενης, κατ’ επίφαση δημοκρατικής, που σε εξαιρετικές περιπτώσεις αν η γυναίκα προσπαθήσει να υψώσει κεφάλι, διεκδικώντας δικαιώματα, θα φάει τα συνήθη , αλλά και χυδαία βρισίδια της, τη σφαλιάρα της, αφού το λέει κι ένα παλιό τραγουδάκι από ελληνική ταινία, κι αν δεν είναι καλό κορίτσι, θα ματώσει στην κυριολεξία!
Αυτά φίλες και φίλοι!
Οι ανισότητες πουθενά δεν έχουν εξαλειφθεί, διότι αυτό βολεύει το παγκόσμιο σύστημα της υποτέλειας και του κέρδους!
Μ’ αφορμή τις πρόσφατες γυναικοκτονίες αναδημοσιεύουμε κείμενο της Ει.Δα. που γράφτηκε ένα χρόνο πριν για μια άλλη γυναικοκτονία, στη Φολέγανδρο
“η κακιά στιγμή” γράφει η Ειρήνη Δασκιωτάκη
Ήτανε η «κακιά στιγμή».
Μαλώσαμε και χάλασε η φάση!
Έτσι απλά!
Νευρίασα, ρε φίλε!
Να μου τη βγαίνει τώρα αυτή;
Τι είναι; Η μάνα μου;
Πόσο την ήξερα;
Πολύ λιγότερο από το laptop μου, από το PlayStation στο ίντερνετ καφέ. …
Το μετάνιωσα!
Άλλαξε η ζωή μου!
Τι καλά που ήμουνα!
Όλα βολικά!
Δεν ακολουθούσε, ρε, τις οδηγίες μου!
Πατούσα το enter και δε λειτουργούσε!
Κατάλαβες; Πανικός!
Αυτό το κορίτσι με τάραξε
Ήξερε πολλά.
Δεν έλεγε όλο ναι… ούτε ένα duck face δεν είχε στο Instagram… ούτε στο fb, ρε συ!
Παράξενη!
Παίρνω το αυτοκίνητο να πάμε μια βόλτα….
Ωραίο νησί η Φολέγανδρος!
Αλλά χάσαμε τον δρόμο
Εξαιτίας της, ρε!
Είσαι σίγουρος;
Ναι!
Πιστεύεις τις γυναίκες;
Ήταν η κακιά ώρα
Πάνω στα νεύρα μου… τη χτύπησα!
Τελικά… την πέταξα
Όμως πέθανε, ρε συ
Απίστευτο!
Δεν υπήρχε another try!
Ήταν η κακιά η ώρα….
Ωραίο νησί η Φολέγανδρος…
Κορίτσι μου! τι ατυχία να είσαι κορίτσι…
Ακόμη κι αν τέχνες πολεμικές γνωρίζεις…
Γυναίκα εσύ, νέγρε της γης ,
ακόμη και αν φτάνεις στο φεγγάρι,
ακόμη κι αν κυβερνάς τον τόπο,
μπαίνεις στο μάτι του κυκλώνα!
Έρμαιο του ερπετικού εγκεφάλου.
Της μυϊκής δύναμης που σου στέρησε η φύση.
Γυναίκα, μάνα αγοριών που τα νταντεύεις
και εκτρέφεις το ασίγαστο εγώ του ανθρώπου.
Γυναίκες ομοιώματα της οθόνης,
γυναίκες αντικείμενα του πόθου μόνο
που ορίζετε τις νόρμες και τις φόρμες.
Reality stars που κονομάτε νόμιμα, πουλώντας σώμα και ψυχή,
πρότυπα επικίνδυνα, ναρκωτικά ελευθέρας λήψης.
Κοινωνίες εθισμένες στο… “όλα ο καλός ο μύλος τα αλέθει.”
Πεθαίνουν τα κορίτσια μας, πεθαίνουν!
Η ώρα η κακιά θα φταίει
Και οι όμορφες θάλασσες.
Ωραίο νησί η Φολέγανδρος και το μαγάρισες…
Πεθαίνουν τα κορίτσια μας…
Επιτέλους! Ξυπνήστε!
