Γιάννης Καμπούρης
Εκτιμώντας ορισμένες από τις αντιδράσεις με τη δημοσιοποίηση του πρόσφατου σημειώματός μου για τα περί του πολιτισμού στην πόλη μας, ομολογώ ότι ένοιωσα απογοήτευση. Άγνοια δεδομένων, άκρατος εγωκεντρισμός και εγωπάθεια, απουσία εναλλακτικού λόγου. Το να προτάσεις μια ατεκμηρίωτη ιδέα και μάλιστα χωρίς ιστορικό υπόβαθρο, με τα οποία μπορεί να κριθεί έστω και εν μέρει η ορθότητά της, είναι επιεικώς προβληματικό. Αν υπάρχει ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση για τον προσανατολισμό της ΚΕΠΑ, ιδού η πρόκληση. Ξεδιπλώστε την επιτέλους να την δούμε !
Μα είναι δυνατόν να μη γνωρίζουν οι πολιτικές διοικήσεις σε ποιον ανήκουν κατά κυριότητα τα ακίνητα της ΚΕΠΑ ; Ανήκουν στο ΔΗΜΟ ΒΕΡΟΙΑΣ και αυτός είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για τις όποιες αναγκαίες εργασίες και παρεμβάσεις πρέπει να γίνονται σε αυτά. Κανένα νομικό πρόσωπο του δήμου δεν έχει δική του τεχνική υπηρεσία – με εξαίρεση βέβαια την ΔΕΥΑΒ – ικανή να μελετήσει και να τρέξει τεχνικά έργα. Οπότε, αν κάπου υπάρχουν προβλήματα στις υποδομές, οι ευθύνες ας αναζητηθούν στον αρμόδιο αντιδήμαρχο τεχνικών που τυγχάνει να είναι και μέλος του ΔΣ της ΚΕΠΑ. Είναι τόσο καιρό στο ΔΣ, τι κάνει εκεί, είναι μόνο για να ψηφίζει και να μας δείχνει τα προσόντα του ;
Κανείς δεν έβαλε μυαλό από την τραγική ιστορία του νέου αθλητή και το σοβαρό ατύχημα του σε χώρο που λειτουργούσε με ευθύνη της ΚΑΠΑ. Μια ιστορία που με τραγικό τρόπο ανέδειξε την υστέρηση στα ζητήματα της συντήρησης και λειτουργίας των κάθε είδους υποδομών του Δήμου. Είναι δυνατόν να «μεταφέρετε» η ευθύνη της καλής και ασφαλούς λειτουργείας των υποδομών του δήμου, σε άτομα που δεν έχουν καμιά δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στο βαρύ αυτό έργο ; Και το να βαφτίζετε το κρέας ψάρι δε λέω, ενίοτε μπορεί και να δικαιολογείται, αλλά μη το παρακάνετε.
Και μια παρένθεση για όσους ανακάλυψαν πρόσφατα την Αμερική. Ας ανοίξουν τη μελέτη μου «Πολιτιστική Ανάπτυξη, η Εναλλακτική Ανάπτυξη» (για μια νέα αντίληψη και πολιτική στο Δήμο Βέροιας) έκδοση 2014, στις σελίδες 236-244 όπου υπάρχουν καταγεγραμμένα όλα τα σχετικά με τις υποδομές ζητήματα και προτείνονται τρόποι αντιμετώπισης και χρηματοδότησης. Και πάντα έλεγα στον εαυτό μου γράψε τα, είναι βέβαιο ότι κάποιος θα βρεθεί που θα σε ρωτήσει και εσύ τι έκανες, γιατί δεν τα είπες. Και έτσι για την ιστορία στην παρουσίαση της μελέτης στην Ελιά, ήταν παρών και ο νυν δήμαρχος, ο οποίος όντας ο ίδιος μηχανικός, γνωρίζει πολύ καλά τους ενδεχόμενους κινδύνους από την πλημμελή και ατελή συντήρηση των υποδομών, αλλά και το κόστος που συνεπάγεται η εμμονή σε παλιά δεδομένα και τεχνολογίες.
Λχ το υπάρχον σύστημα θέρμανσης – ψύξης του Χώρου Τεχνών, επιβαρύνει με τεράστια ποσά τον προϋπολογισμό της ΚΕΠΑ. Υπάρχει κάποια μελέτη που να μας δείχνει ότι το κόστος επισκευής των υφιστάμενων μονάδων θέρμανσης – ψύξης και το συνεπαγόμενο κόστος λειτουργίας τους, αντισταθμίζουν το κόστος της ενεργειακής αναβάθμισης του κτιρίου σε μια προοπτική ; Αν δεν υπάρχει πως αποφασίστηκε η επισκευή των υφιστάμενων μονάδων κρινόμενη ως η προσφορότερη λύση στο πρόβλημα ; Στην ΚΕΠΑ δεν υπάρχει τεχνικός με ανάλογες γνώσεις, ούτε και στο ΔΣ της. Πως λοιπόν πάρθηκε η σχετική απόφαση και με ποια δεδομένα ;
Καλά είναι να περηφανευόμαστε για την αφιλοκερδή προσφορά μας, αλλά αυτή προσφέρει κάτι παραπάνω και όχι το αντίθετο ; Η ΚΕΠΑ δεν είναι σύλλογος, είναι ένας οργανισμός που θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά από τη σημερινή διοίκηση και πρέπει οι αποφάσεις με διαχρονικό χαρακτήρα να μελετώνται σε ένα βάθος χρόνου πριν παρθούν.
Είναι που έχουμε και ένα άκρως προβληματικό και ανεπαρκές θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης των οργανισμών δημοσίου ενδιαφέροντος και ειδικά για την περίπτωση μας, των κοινωφελών επιχειρήσεων των ΟΤΑ. Η ανάθεση της πολιτικής διοίκησής τους κατά κύριο λόγο σε αιρετούς δημοτικούς συμβούλους και άλλους, χωρίς αυτοί να έχουν ολοκληρωμένη γνώση του αντικείμενου που καλούνται να διαχειριστούν, λειτουργεί αρνητικά. Δε μπορεί να επιλέγονται για τη διοίκηση παρόμοιων οργανισμών άτομα που δεν γνωρίζουν το αντικείμενο που καλούνται να υπηρετήσουν. Να μην ξέρουμε τι πρεσβεύουν, τι στόχους βάζουν και με βάση αυτά να κρίνονται με την ολοκλήρωση της θητείας τους.
Θα γίνω κουραστικός αλλά δεν πειράζει, το πιστεύω βαθύτατα και δε μπορώ να μην το υπερασπίζομαι. Η ΚΕΠΑ είναι παράλληλα και ένα δυναμικό αναπτυξιακό εργαλείο, ικανό να συμβάλλει στην δημιουργία νέων πόρων για την τοπική οικονομία. Ας το χρησιμοποιήσουμε επιτέλους και ας μη την ευνουχίζουμε θυσιάζοντας αυτή τη δυνατότητά της, για να ικανοποιήσουμε δικές μας φιλοδοξίες – για την αναπτυξιακή της διάσταση θα ξαναμιλήσουμε σύντομα συνεκτιμώντας και κάποια σχετικά νέα θεσμικά δεδομένα.
Και αυτό πάλι ΜΟΝΟ με τα «δικά» μας παιδιά, δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι κάνει κακό στην όλη προσπάθεια. Ο πολιτισμός και ειδικά οι άνθρωποι που τον υπηρετούν, δε μπορεί να κατηγοριοποιούνται με βάση κανένα άλλο χαρακτηριστικό, παρά μόνο με τις δυνατότητές τους. Αν εμείς κλείσουμε τις πόρτες στους «άλλους», τότε γιατί αυτοί να μην κλείσουν τις δικές τους πόρτες στα δικά μας παιδιά κ.ο.κ ; Τι λογικές είναι αυτές ;
Γιατί ο πρόεδρος έχει άμεση – υπηρεσιακή – σχέση με τους εργαζομένους, τι είδους μοντέλο διοίκησης είναι αυτό ; Αλλοίμονο αν παρακάμπτεται η υπηρεσιακή ιεραρχία από παρεμβάσεις της πολιτικής διοίκησης. Η διοίκηση του φορέα είναι ΚΑΘΕΤΗ. Δε μπορεί ο πρόεδρος να ασκεί καθήκοντα «διευθυντή» σε καμία περίπτωση. Γιατί στην περίπτωση αυτή έχοντας διπλή ιδιότητα, πολιτική διοίκηση και υπηρεσιακή σχέση, εξελίσσεται σε μοναδικό πόλο «εξουσίας» με συνεπαγόμενα πολλά παρατράγουδα, όπως τα βλέπουμε ήδη στην ΚΕΠΑ. Όντας «υπηρεσιακός» έχει λόγο στη διαμόρφωση των εισηγήσεων, τις οποίες μετά ο ίδιος καλείται να ψηφίσει! Δηλαδή ο ίδιος είναι εισηγητής ενός θέματος και ταυτόχρονα είναι αυτός που το αξιολογεί και το ψηφίζει !!!
Αφήστε που λογικά αυτός που εφαρμόζει αυτό το μοντέλο διοίκησης, διαθέτοντας την απόλυτη «εξουσία», θα ασκεί πίεση στην υπηρεσία να υιοθετεί τις θέσεις του και αν κάποιος υπηρεσιακός έχει διαφορετική προσέγγιση, θα υφίσταται την μήνη του, όπως πιθανόν να συμβαίνει ήδη.
Επιτέλους, ο κόσμος είναι ο τελικός κριτής των επιλογών μας. Τι να κάνουμε, αν το κοινό δεν ανταποκρίνεται θετικά στις επιλογές μας. Με το ζόρι, θέλει δε θέλει θα πρέπει να αρέσκεται σε ότι εμείς του σερβίρουμε ; Σε ποιους απευθυνόμαστε, σε ανώριμο κοινό που δεν μπορεί να εκτιμήσει τις επιλογές μας ; Μια χαρά μπορεί να κρίνει και με τον τρόπο μας λέει τι του αρέσει και τι όχι. Μπορεί λχ να πληρώνει και να γεμίζει αίθουσες και στις δωρεάν εκδηλώσεις να μην ανταποκρίνεται. Αν εμείς δε θέλουμε να το δεχτούμε δικό μας πρόβλημα.
Και για να τελειώνουμε με αυτά τα πισώπλατα. Αν εγώ κατά την κρίση σας, ως διευθυντής ήμουν ανεπαρκής, τεμπέλης, αδιάφορος και δεν ξέρω τι άλλο μου προσάπτετε στις συζητήσεις καφενείου, ας με επιπλήττατε όσο εργαζόμουν εκεί. Τόσα χρόνια συνεργαστήκαμε, είχατε πρόβλημα στο να με αξιολογήσετε ; Αν εσείς είστε ικανοί, εργασιομανείς, αποδοτικοί και ότι άλλο, αποδείξτε το με το έργο σας και όχι με ανέξοδα λόγια, αλλά μέχρι τότε συγκρατηθείτε !
Προς το παρόν ξοδευόμαστε στις βενζίνες, για να παρακολουθήσουμε τις όμορφες πολιτιστικές πρωτοβουλίες γειτονικών δήμων, που φρόντισαν και πολύ σωστά, να καλύψουν τη δική μας απουσία.
Και κλείνοντας δε μπορώ παρά να εκφράσω την απογοήτευση, λύπη αλλά και οργή μου για όσα συμβαίνουν στο ΔΣ της ΚΕΠΑ σε βάρος γυναίκας μέλος του ΔΣ. Πρωτόγνωρες καταστάσεις που προσωπικά παρόμοιες δεν έζησα στα πάνω από τριάντα χρόνια της θητείας μου εκεί και με τόσες διαφορετικές πολιτικές διοικήσεις. Μπορεί να είχαμε αντιθέσεις, ή ακόμα και συγκρούσεις, αλλά υπήρχε αλληλοσεβασμός και ποτέ κανείς μας δε διανοήθηκε να συμπεριφερθεί με παρόμοιο τρόπο σε κάποιον που είχε αντίθετη άποψη και πού, σε χώρο πολιτισμού !!!
Ελπίζοντας στην κατανόησή σας για το χρόνο που σας «έκλεψα», εις το «επανιδείν».
Γιάννης Καμπούρης, Βέροια 26 Ιουλίου 2022.
