“Το χούφτωμα” / γράφει ο Δημήτρης Αθανασιάδης
ΤΟ ΧΟΥΦΤΩΜΑ
«Διονύσης Παπαγιαννόπουλος προς τον Λάμπρο Κωνσταντάρα: Τη χούφτωσες; Χούφτωσ’ την, χούφτωσ’ την» (Από την ελληνική ταινία: Κάτι κουρασμένα παλικάρια)
Η είδηση από την Ελλάδα της σωστής πλευράς της ιστορίας των λάθος ανθρώπων, με την οποία είδηση βρέθηκα αντιμέτωπος πατώντας το πόδι μου στην Εσπερία, ήταν «συνταρακτική», σύμφωνα με το νεοφυές δίκαιο του φεμινιστικού οψιμοπαρθενισμού.
Ρουμάνα κατήγγειλε ότι τη χούφτωσε, όπως χαρακτηριστικά καταχωρήθηκε στον ηλεκτρονικό τύπο, ο εργοδότης της, ιδιοκτήτης γραφείου τελετών και, ακριβώς, αυτή η επαγγελματική ιδιότητά του εργοδότη ήταν που έκανε, κατά τα προδήλως υπονοούμενα των δημοσιευμάτων, περίεργο και επαχθέστερο το «έγκλημα» του χουφτώματος.
Αν ο δράστης ήταν, δηλαδή, ιδιοκτήτης οίκου ανοχής ή, έστω τηλεοπτικού μπουρδέλου, το χούφτωμα θα είχε άλλη υπόσταση;
Τιεπαγγελματικός ρατσισμός είναι αυτός;
Ο άνθρωπος ιδιοκτήτης γραφείου τελετών είναι και όχι νεκρός, ένας σύγχρονος, δηλαδή, ψυχοπομπός στον Άδη με τη διαφορά ότι μοιράζεται με τους ζωντανούς συνπλοηγούς του της εκκλησίας, επίγειους θεούς – επαγγελματικούς απογόνους του Ερμή, τους οβολούς και όχι με τον πορθμέα του Αχέροντα και επειδή κατανόησε καλύτερα από τον καθένα μας τον θάνατο, ακούγοντας καθημερινά το υμνούργημα «Θρηνῶ καὶ ὀδύρομαι, ὅταν ἐννοήσω τὸν θάνατον», σκέφτηκε να φύγει πλήρης ηδονών και όχι πλήρης ημερών, γιατί στη ζωή μετράει πρώτα η ποιότητα και όχι η ποσότητα.
Τι να χουφτώσει ο άνθρωπος σε κάποια σκοτεινή όχθη του Πυριφλεγέθοντα ή του Κωκυτού; Τα οστά τα γεγυμνωμένα και να καταγγέλεται μετά από τον ίδιο ηλεκτρονικό τύπο για σκάνδαλο με παρεμπόριο φαρμάκων κατά της στυτικής δυσλειτουργίας στον Κάτω Κόσμο;
