Η ρωσική οικονομία μέχρι στιγμής αντέχει, το ρούβλι έχει σταθεροποιηθεί, οι ευρωπαϊκές εταιρίες πληρώνουν σε ρούβλια τις αγορές πετρελαίου και φυσικού αερίου– όπως ζήτησε το Κρεμλίνο και η διεύρυνση του ΝΑΤΟ εξακολουθεί να είναι ένα θέμα προς διαπραγμάτευση, παρά τις αμερικανικές επιθυμίες.
Ο πιο στενός φίλος του Βλαντίμιρ Πούτιν στην ΕΕ είναι ο Ούγγρος πρωθυπουργός, Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος απειλεί με βέτο για να μην περάσει η πρόταση που υποστηρίζουν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι για την επιβολή εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο.
Ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει πει ξεκάθαρα πως δεν συμφωνεί να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ η Φινλανδία και η Σουηδία, παρότι συμφωνούν όλα τα άλλα κράτη-μέλη της Συμμαχίας.
Και οι δύο ηγέτες δηλώνουν πως δεν είναι ούτε δεδομένη, ούτε αυτονόητη η ταύτισή τους με τις επιλογές των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον. Ο καθένας έχει τους λόγους του. Στο τέλος κάτι θα κερδίσει.
Και τώρα τι γίνεται με όσους «παίζουν καθυστέρηση»;
Αλλά «με τέτοιους χρήσιμους φίλους, όπως ο Όρμπαν και ο Ερντογάν, ο Πούτιν μπορεί θαυμάσια να συνεχίσει την ίδια τακτική στην Ουκρανία, ή να το πάει ακόμα παραπέρα, και μάλιστα ατιμώρητος», γράφει ο Ντέιβιντ Άντελμαν στο CNN. Ο Άντελμαν είναι ένας δημοσιογράφος και συγγραφέας με βαρύ βιογραφικό- έχει περάσει από τους The New York Times και το CBS News, γνωρίζει την Ευρώπη όσο λίγοι, ξέρει τις ισορροπίες μεταξύ Ευρωπαίων και Αμερικανών.
«Τι κάνουμε με τέτοιες τοξικές καθυστερήσεις, όπως αυτές με την Ουγγαρία και την Τουρκία; Η απάντηση δυστυχώς είναι απλή- παίζεις το ίδιο παιχνίδι που παίζει και ο Πούτιν εδώ και χρόνια. Όταν δεν μπορείς να κερδίσεις με τους παραδοσιακούς κανόνες, τότε τους παρακάμπτεις», γράφει ο Άντελμαν στο CNN.
Και εξηγεί: Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ξόδεψε πολύ χρόνο στη Βουδαπέστη προσπαθώντας να πείσει τον Όρμπαν και στο τέλος είπε πως κατάφερε «να ξεκαθαρίσει τα θέματα». Δηλαδή απολύτως τίποτα.
Στην περίπτωση του Ερντογάν έχουν πέσει οι πάντες για να τον πείσουν να αλλάξει στάση απέναντι στην Φινλανδία και την Σουηδία. Το αποτέλεσμα είναι να συνεχίζεται το παζάρι, από το οποίο αν τηρηθούν οι παραδοσιακοί κανόνες θα βγει απολύτως κερδισμένος ο Ερντογάν.
«Λίγοι θέλουν να ρισκάρουν να χάσουν τον μεγαλύτερο στρατό στους κόλπους του ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ, ιδιαίτερα όταν αυτός ελέγχει τα στρατηγικής σημασίας στενά του Βοσπόρου και την πρόσβαση στην Μαύρη Θάλασσα», εξηγεί ο Άντελμαν.
Και προτείνει με τις περιπτώσεις της Ουγγαρίας και της Τουρκίας μια διαφορετική προσέγγιση: την παράκαμψη όσων έχουν αντιρρήσεις.
«Τι θα κάνουν στην χειρότερη περίπτωση η Ουγγαρία ή η Τουρκία- θα κάνουν μήνυση; Θα φύγουν; Υπήρξαν ήδη αρκετές σκέψεις για να βγει η Τουρκία από το ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα αφότου ο Ερντογάν αγόρασε τους ρωσικούς S-400», γράφει ο Άντελμαν.
Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Ρόμπερτ Ρότμπεργκ, θεωρεί πως «ο κανόνας της ομοφωνίας ήταν ανόητος από την αρχή και τώρα είναι ώρα να τον βάλουμε σε δοκιμασία».
Κι αν η Ουγγαρία προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; «Θα χρειαστούν χρόνια για να επιλυθεί το θέμα», εξηγεί ο καθηγητής Ρότμπεργκ, υπενθυμίζοντας ότι ήδη το δικαστήριο απέρριψε τις ουγγρικές αντιρρήσεις για τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν λόγω των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών από τον Όρμπαν.
Στο μεταξύ οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να εφαρμόζουν το εμπάργκο πετρελαίου κατά της Ρωσίας.
Ο καθηγητής Ρότμπεργκ, μαζί με άλλους 40 πρώην αρχηγούς κρατών και βραβευμένους με Νόμπελ έχει προτείνει την συγκρότηση ενός Διεθνούς Δικαστηρίου Κατά της Διαφθοράς. «Αυτό θα ήταν ένα καλό μέρος για να οδηγηθούν ο Ερντογάν, ο Όρμπαν, ο Πούτιν και πολλοί άλλοι. Γι αυτό χρειάζεται», λέει ο καθηγητής του Χάρβαρντ.
Ο Πούτιν πετά το γάντι στους Ευρωπαίους
Ο Πούτιν ξέρει πως στην Δύση παίζουν με βασικό κανόνα την ομόφωνη λήψη αποφάσεων και παίζει μ΄ αυτό το χαρτί. Όπως έκανε και ο Στάλιν.
Δεν είναι τυχαίο που προειδοποίησε χτες ότι ο μόνος χαμένος από ένα πετρελαϊκό εμπάργκο κατά της Ρωσίας θα είναι η Ευρώπη.
Οι χαοτικές αντιδράσεις της Ευρώπης προκαλούν ζημιά μόνο στην δική της οικονομία και αυξάνουν τα έσοδα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο για την Ρωσία, είπε ορθά-κοφτά ο πρόεδρος Πούτιν, πετώντας το γάντι.
Οι υπόλοιποι, αν κοιτάξουμε τους λογαριασμούς του ρεύματος και τις τιμές της βενζίνης, πρέπει να παραδεχτούμε ότι μάλλον δίκιο έχει ο Ρώσος πρόεδρος. Οι μόνοι που μέχρι τώρα πληρώνουν το μάρμαρο είναι οι Ευρωπαίοι καταναλωτές.
