Η πρόσκληση στον Μητσοτάκη να επισκεφτεί (16 Μαΐου) τον Λευκό Οίκο διαβιβάστηκε εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία και αφού προηγουμένως είχαν λεπτομερώς περιγραφεί διά της διπλωματικής οδού οι αμερικανικές απαιτήσεις που η ελληνική πλευρά έχει συμφωνήσει να ικανοποιήσει ή (στο άμεσο μέλλον, μετά τη συνάντηση των δύο ηγετών στο Οβάλ Γραφείο) να συζητήσει.
Δεν είναι μυστικό ότι μια επίσκεψη στην έδρα της αυτοκρατορίας κοστίζει. Ο χρόνος του πλανητάρχη δεν προσφέρεται δωρεάν στους (υποτελείς) συμμάχους και για να εξασφαλίσει ένας ηγέτης μιας χώρας του μεγέθους της Ελλάδας την ευκαιρία φωτογράφισης δίπλα του, θα πρέπει προηγουμένως να έχει συμφωνήσει στην ικανοποίηση μιας σειράς αναγκών και απαιτήσεων της «υπερδύναμης». Κάπως έτσι (ικανοποιώντας αμερικανικές απαιτήσεις) ο Μητσοτάκης εξασφάλισε το «προνόμιο» να σταθεί δίπλα στον πλανητάρχη για να τον ακούσει να του πλέκει το εγκώμιο και να μιλά για τη σπουδαιότητα και τη σημασία που έχει η Ελλάδα για τα αμερικανικά / ευρωατλαντικά συμφέροντα.
Δώσαμε, δώσαμε
Ένα μέρος των όσων έχει ήδη δώσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον είναι γνωστό και συνοψίζεται στην επικύρωση από τη Βουλή (σήμερα Πέμπτη 13.5) της αναθεωρημένης ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις προβλέψεις της εν λόγω συμφωνίας:
-
Παρατείνεται (κατ’ αρχάς) η χρονική της διάρκεια από ένα έτος σε πέντε έτη από την ημερομηνία της υπογραφής της.
-
Μετά τη λήξη της πενταετίας η συμφωνία θα παραμείνει σιωπηρώς σε ισχύ εκτός αν καταγγελθεί γραπτώς από ένα από τα δύο μέρη δύο χρόνια νωρίτερα.
-
Η Ελλάδα δίνει «γη και ύδωρ» προσφέροντας στις ΗΠΑ βάσεις στον Βόλο, στην Αλεξανδρούπολη, στην Αεροπορική Βάση της Λάρισας, στο Στεφανοβίκειο, στο πεδίο βολής του Λιτοχώρου και στη Σούδα.
-
Η συμφωνία προβλέπει τη δυνατότητα δημιουργίας ακόμη περισσότερων βάσεων σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας κριθεί απαραίτητο (για τις αμερικανικές ανάγκες) με συνοπτικές διαδικασίες.
Τρέχουσες εξυπηρετήσεις
Πέραν αυτής της συμφωνίας, που περιγράφει τις ελληνικές θεσμικές δεσμεύσεις έναντι των ΗΠΑ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίστηκε προθυμότερη από τους πιο πρόθυμους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους να ικανοποιήσει τις αμερικανικές ανάγκες και απαιτήσεις που προέκυψαν από τον πόλεμο στην Ουκρανία:
-
Δεν δίστασε να υιοθετήσει την πιο ακραία αντιρωσική ατζέντα και φρασεολογία τινάζοντας στον αέρα ό,τι είχε απομείνει από τις ελληνορωσικές σχέσεις, αγνοώντας ότι στην περιοχή της ανατολικής Ουκρανίας, η οποία καταλαμβάνεται τελικά από τη Ρωσία, ζουν εκατοντάδες χιλιάδες ομογενείς.
-
Ήταν από τις πρώτες κυβερνήσεις που έσπευσαν να προσφέρουν οπλισμό (5.000 καλάσνικοφ στην αρχή) στην Ουκρανία, σύμφωνα με τις διαταγές των ΗΠΑ.
-
Έχει ήδη στείλει (στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ) αδιευκρίνιστο αριθμό ανδρών και αντιαεροπορικών συστημάτων πέριξ της Ουκρανίας (πιθανότατα σε Ρουμανία και Βουλγαρία).
-
Έχει συμφωνήσει στη στάθμευση μιας ακόμη μοίρας αμερικανικών αεροσκαφών F-35, F-15 (που θα συνοδεύονται από 500 τουλάχιστον Aμερικανούς πιλότους, τεχνικούς και διοικητικούς) από τον προσεχή Ιούλιο στη Σούδα.
Τα ρωσικά όπλα
Με αφορμή τη ρωσική εισβολή και τις ανάγκες του ουκρανικού στρατού οι ΗΠΑ έχουν ζητήσει από την Ελλάδα (και απ’ τους υπόλοιπους συμμάχους στο ΝΑΤΟ) να ξεστοκάρουν ό,τι ρωσικό οπλικό σύστημα έχουν στη διάθεσή τους και να το προωθήσουν στην Ουκρανία, καθώς ο ουκρανικός στρατός διαθέτει και είναι εξοικειωμένος με ρωσικής κατασκευής οπλικά συστήματα. Η αντικατάσταση αυτών των ρωσικών οπλικών συστημάτων θα γίνει (προτείνει η Ουάσιγκτον) με νέες παραγγελίες, κατά βάση στις αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες.
Η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με πληροφορίες, «συζητά» και αυτό το αμερικανικό αίτημα, το οποίο, θα πρέπει να σημειώσουμε, σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα έχει διατυπωθεί πριν από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία. Συγκεκριμένα, η Ουάσιγκτον σιγοντάρει – εδώ και ενάμιση χρόνο – τις τουρκικές απαιτήσεις για «αποστρατιωτικοποίηση» των ελληνικών νησιών, των οποίων η αεράμυνα έχει οικοδομηθεί κατά κύριο λόγο με ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα.
Όπως οι αναγνώστες του «Π» έχουν εδώ και καιρό διαβάσει, και σύμφωνα με το ρεπορτάζ που δημοσίευσαν την περασμένη βδομάδα «Καθημερινή» και «Βήμα», η Ουάσιγκτον έχει ασκήσει ασφυκτική πίεση στην Αθήνα «για την παραχώρηση οποιωνδήποτε εκ των ρωσικών συστημάτων S-300, TOR M-1, OSA-AK (πρόκειται για αντιπυραυλικά συστήματα) και τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού BMP».
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π» η ελληνική κυβέρνηση έχει μπει στη συζήτηση ικανοποίησης των εν λόγω αμερικανικών απαιτήσεων. Ωστόσο, καθώς στα συγκεκριμένα ρωσικά οπλικά συστήματα βασίζεται η αντιαεροπορική άμυνα των νησιών που εμπράκτως με υπερπτήσεις αμφισβητεί καθημερινά το τελευταίο διάστημα η Τουρκία, διατυπώνονται ισχυρές αντιρρήσεις από στελέχη των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Σύμφωνα με όσα μαθαίνει το «Π» η γραμμή άμυνας της Αθήνας στις αμερικανικές απαιτήσεις είναι να προχωρήσει στην παραχώρηση στην Ουκρανία των (επίσης) απαραίτητων για τις ελληνικές ανάγκες ρωσικών οχημάτων μεταφοράς προσωπικού και σε παραγγελίες αμερικανικών αντιαεροπορικών συστημάτων. Εφόσον αγοραστούν και εγκατασταθούν στα νησιά, θα ανοίξει ο δρόμος για την παραχώρηση των ρωσικών.
Ισοζύγιο – συμπέρασμα
Για να δεχτεί ο Μπάιντεν τον Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο η Ελλάδα πρόσφερε στις ΗΠΑ:
-
Βάσεις για πάντα οπουδήποτε στο ελληνικό έδαφος.
-
Συνεισφορά στην αμερικανική πολεμική βιομηχανία με αγορές οπλικών συστημάτων, είτε νέων είτε αυτών που θα αντικαταστήσουν ρωσικής τεχνολογίας όπλα που διαθέτει ο ελληνικός στρατός για την άμυνα των νησιών.
-
Συνεπή / απόλυτη προσαρμογή στην αντιρωσική αμερικανική ατζέντα παρά το γεγονός ότι θίγονται μείζονος σημασίας ελληνικά οικονομικά συμφέροντα.
Καθώς οι ΗΠΑ παραμένουν συνεπείς στην τήρηση «ίσων αποστάσεων» στο «ελληνοτουρκικό ζήτημα» αρνούμενες να αναλάβουν την παραμικρή δέσμευση ασφάλειας / προστασίας της Ελλάδας, αναρωτιέται κανείς ποιο είναι το αντάλλαγμα για αυτές τις μείζονες ελληνικές εξυπηρετήσεις που (και) ο Μητσοτάκης προσφέρει στους Αμερικανούς.
Τελικά μια φωτογραφία στο Οβάλ Γραφείο αξίζει χρυσάφι…
