Λύκειο Ελληνίδων Βέροιας “Νύφες & προικιά” / Ένας καλαίσθητος τόμος ιστορικής & λαογραφικής παρακαταθήκης
Τα 40 χρόνια δημιουργικής προσφοράς του Λυκείου Ελληνίδων Βέροιας στον τόπο μας επισφραγίζει η έκδοση του τόμου “Νύφες & προικιά”, που αποτελεί μια πραγματικά εντυπωσιακή ιστορική και λαογραφική παρακαταθήκη.
Μετά από 42 χρόνια ζωής – ο covid δεν άφησε το Λύκειο να γιορτάσει τα σαραντάχρονά του έγκαιρα και όπως θα το ήθελε- την ερχόμενη Κυριακή, 15 Μαίου, το βιβλίο “Νύφες & προικιά” παρουσιάζεται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών της Βέροιας. Εκδήλωση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού θα παρουσιαστεί το συγκεκριμένο βιβλίο και η αύρα που μεταφέρει.
Παίρνοντας κανείς στα χέρια του τον τόμο εντυπωσιάζεται από την καλαισθησία που τον διακρίνει, από το φωτογραφικό υλικό, δοσμένο μέσα από μια άκρως καλλιτεχνική ματιά και φυσικά από την επιστημονική προσέγγιση του θέματος, αφού και αυτή γίνεται με γνώση και σεβασμό προς το αντικείμενο.
Στις σελίδες του ζωντανεύουν νύφες στο πλάι των συζύγων τους από το 1900 μέχρι το 1950, λαμπερές μέσα στις παλιές φωτογραφίες τους, θυμίζοντας τον αέρα εκείνης της εποχής και οικογενειακά ονόματα, κυρίως αστικών οικογενειών, πολύ γνωστών στη Βέροια.
Αλλά και τα προικοσύμφωνα της εποχής -γιατί η προίκα και η συμφωνία μεταξύ των δύο οικογενειών, γαμπρού και νύφης, δεν ήταν απλά καταδικαστέα, όπως στην εποχή μας, αλλά επιβεβλημένη – καταχωρίζονται, καθώς και φωτογραφίες τους, προκαλώντας τον αναγνώστη του τόμου να σκεφτεί πόσο, αλήθεια, άλλαξαν οι εποχές!
Τα ραμμένα και κεντημένα με μεράκι και τέχνη εσώρουχα και ασπρόρουχα νύφης και γαμπρού -σεμνότατα, όπως πρόσταζε η εποχή εκείνη – τα γιορτινά φορέματα τη νύφης, τα στολίδια της, σκουλαρίκια, δαχτυλίδια, βραχιόλια, πόρπες, όλα περίτεχνα δουλεμένα, τα παπούτσια και οι κάλτσες, δουλεμένα και κεντημένα στο χέρι, στρωσίδια αλλά και αντικείμενα του σπιτιού…
Μια παλιά κρεατομηχανή, μια γερμανική ραπτομηχανή, αυγοθήκες από ασήμι, παλιές κασέλες και ρομαντικές λάμπες… Ένας ολόκληρος κόσμος που χάθηκε για πάντα κι έμειναν όλα αυτά για να τον θυμίζουν.
Οι οικογένειες που άνοιξαν τα σεντούκια τους και άφησαν τα μάτια μας να κοιτάξουν αυτόν τον μοναδικό θησαυρό δικαιούνται τον έπαινο, γιατί κατάλαβαν πως έτσι πολεμάνε τη λήθη και πως η μνήμη είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση ενός λαού.
Κι εδώ έγκειται η μεγάλη προσφορά του Λυκείου. Όλο αυτό το παρελθόν, το γόνιμο, το δωρίζει σε μας, το ξανακάνει δικό μας. Ξαναγυρίζουμε εκεί που οι γονείς ή οι παππούδες μας έζησαν, ακόμα κι αν οι δικοί μας δεν είχαν την οικονομική επιφάνεια να έχουν όλα αυτά, που στον τόμο περιγράφονται. Το άρωμα της εποχής, όμως, παραμένει το ίδιο.
Εκείνο που απομένει είναι να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση του βιβλίου, που θα αποκαλύψει στο κοινό, και μέσα από τις διαφάνειες και μέσα από τον λόγο εκλεκτών παρουσιαστών, το πολύτιμο περιεχόμενό του.