……………………….
Διώκεται η μνήμη
Την κατηγόρησαν πως ήταν βασανιστική
Τους γέμιζε με τύψεις
Της πρόσαψαν πώς ήταν αδυσώπητη
Τους θύμιζε ευθύνες
Την κατηγόρησαν πως ήταν πατρική
Τους ήθελε αλύγιστους
Στο τέλος παραδέχθηκαν πως ήταν έτοιμη να τους καταδικάσει η ίδια
Κι αυτοί απλώς την πρόλαβαν
Η μνήμη διώκει όταν διώκεται
Ακούστηκε στην άκρη της αιθούσης
…………….
Άρης Ορφανίδης
(από τη συλλογή “Δία Ερέβους”)
