Βασίλης Νιτσιάκος: Από το υπέροχο λεύκωμα “ΓΡΕΒΕΝΑ 1912-1940” του Βεγγέλη Νικόπουλου
Στη φωτογραφία κάτω ο φασίστας, δοσίλογος, λεγεωνάριος Αλκιβιάδης Διαμάντης ( μοναδική φωτογραφία του), που δύο φορές, το 1917 και το 1940 συνεργάστηκε με τους Φασίστες Ιταλούς , με αντάλλαγμα την ίδρυση “Πριγκηπάτου της Πίνδου”. Απεβίωσε στις φυλακές του Βουκουρεστίου καταδικασμένος από το Κομμουνιστικό καθεστώς. Η περίπτωση του Διαμάντη στιγμάτισε, αμαύρωσε και στοίχειωσε την ιστορική παρουσία των Ελλήνων Βλάχων, παρότι ακολουθήθηκε από μια μικρή μερίδα πληθυσμού και το όλο κίνημα που συνεχίστηκε από τον Ματούση καταδικάστηκε από το σύνολο των κοινοτήτων με τη γνωστή κατάληξη του Ματούση…
Είναι προφανές ότι οι όποιοι απόγονοι πρωταγωνιστών ή συνεργών δεν φέρουν καμιά ευθύνη, διότι δεν υφίσταται ούτε διαγενεακή ούτε συλλογική ευθύνη. Το όποιο στίγμα ή συλλογικό τραύμα δεν επουλώνεται με εθνικιστικό υπερθεματισμό ούτε με στροθοκαμηλισμό. Πρέπει συλλογικά και προσωπικά να κοιτάμε κατάματα στον καθρέφτη, εάν θέλουμε να συμβιβαστούμε με το παρελθόν έντιμα και ξάστερα, για να πορευτούμε διαφορετικά στο παρόν και να οραματιστούμε ένα ΑΛΛΟ μέλλον.