Όταν ήρθε ο Γιάννης Παρασκευόπουλος πριν από δυο χρόνια στη Βέροια, ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της, ένα από τα πρώτα πράγματα που επεσήμανε ήταν το πρόβλημα στέγης.
Μπορεί η Βέροια να διαθέτει δυο υπέροχους χώρους πολιτισμού, την ιστορική για το παρελθόν της Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και τον εντυπωσιακό Χώρο Τεχνών, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της, όμως, είναι στην ουσία άστεγο. Ο Γιάννης Παρασκευόπουλος στη συνέντευξη που έδωσε σήμερα στη Φαρέτρα αναφέρει χαρακτηριστικά:
“Πιστεύω πως δεν μπορείς να έχεις θεατρική πολιτική, αν δεν έχεις μια σταθερή παρουσία. Στη Λάρισα το Θεσσαλικό Θέατρο έχει εξαιρετική δραστηριότητα, επειδή οι παραγωγές του δεν σταμάτησαν ποτέ. Έχει ένα θέατρο 100-150 θέσεων και είναι, σχεδόν κάθε μέρα, γεμάτο. Αλλά από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του μέχρι σήμερα δεν σταμάτησε να λειτουργεί. Εδώ είχαμε κενά.
Εδώ για να πραγματοποιήσουμε μια παραγωγή αιτούμαστε για την παραχώρηση θεατρικής σκηνής. Δεν γίνεται έτσι. Ο κόσμος πρέπει να ξέρει ότι το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ είναι εκεί και παίζει. Είναι ευθύνη μας να φέρουμε τον κόσμο. Αρκεί να κάνουμε καλή δουλειά και ο θεατής να ξέρει πού θα μας βρει. Εάν δεν ξέρει πού στεγάζεσαι, από κει και πέρα αδιαφορεί. Για μένα το πρωταρχικό είναι να ξέρει ο κόσμος ότι υπάρχεις!”
Παρόλο που ακούγονται κατά καιρούς και κάποιες μειωτικές απόψεις για την ωφέλεια των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ως αυθύπαρκτων πολιτιστικών οργανισμών, αυτά έχουν αποδείξει μέσα στο χρόνο – και το δικό μας που έχει την ιστορία του – πως και λόγο ύπαρξης έχουν και δικαιούνται το αυτονόητο, στέγη.
Πιστεύουμε πως ο Δήμος θα πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα αυτό το πρόβλημα του δικού μας ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, είτε διευθετώντας προσωρινά τις αγκυλώσεις που εμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία του, είτε, ακόμη καλύτερα, παραχωρώντας στη συνέχεια έναν χώρο που να του ταιριάζει.
Θυμόμαστε πως το Αρχοντικό της Βούλας Χατζίκου ήταν πρόθεση του Δήμου να παραχωρηθεί στο Λύκειο Ελληνίδων. Το Λύκειο στεγάζεται ήδη, μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στο Αρχοντικό Σαράφογλου. Μήπως οι χώροι του πρώτου θα μπορούσαν να καλύψουν τις μόνιμες ανάγκες του Θεάτρου μας; Αυτό φυσικά δεν μπορούμε το ξέρουμε εμείς, αλλά οι αρμόδιοι. Και φυσικά δεν είναι ο μοναδικός χώρος ο συγκεκριμένος. Εκτίμησή μας είναι πως μπορεί να βρεθεί χώρος.
Αξίζει τον κόπο να υπάρξει ανάλογη πολιτική βούληση, έστω και με κάποια οικονομική υπέρβαση, αφού ο Δήμος έχει αποδείξει σε πολλές περιπτώσεις πως δεν φείδεται χρημάτων για τον πολιτισμό. Είναι μια επένδυση, που θα επαναπροσδιορίσει την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης.
Σκεφτείτε ένας μόνιμος χώρος για το Θέατρό μας πόση αίγλη θα χάριζε στην πόλη μας, που καλύπτει και τις ανάγκες των γειτονικών νομών! Και πόσο, επιπλέον, θα μπορούσε να αποτελέσει μεγαλύτερη κυψέλη θεατρικής παιδείας του ντόπιου δυναμικού! Ήδη, βέβαια, υπάρχουν ανάλογα θεατρικά εργαστήρια, ενταγμένα σ’ αυτό, με ντόπιο δυναμικό και επιτυχίες, που θα μπορούσαν, όμως, να δώσουν περισσότερες παραστάσεις, αν είχαν το χώρο τους!
Μήπως ήρθε η ώρα το Δημοτικό Συμβούλιο να το συζητήσει σε κάποια από τις συνεδριάσεις του;
far
