“Ο επαχθής αυτοεγκλωβισμός της ελληνικής ηγεσίας στη μέγκενη της τουρκοδιζωνικής” γράφει ο Σάββας Ιακωβίδης

Σάββας Ιακωβίδης*

Γιατί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ν. Αναστασιάδης, δέχθηκε να συναντηθεί σε «άτυπο γεύμα» με τον πράκτορα της τουρκικής κατοχής, Τατάρ, στην παρουσία του ΓΓ του ΟΗΕ; Η απάντηση είναι γνωστή:

Διότι ο Πρόεδρος, ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, με τη συνεπικουρία του ΔΗΚΟ, επιμένουν σε επανάληψη των συνομιλιών «από εκεί που έμειναν στο Crans Montana», πριν από τέσσερα χρόνια. Ο Ν. Αναστασιάδης τι αναμένει και από αυτό το γεύμα; Σε δηλώσεις του στην Ν. Υόρκη (20/9/2021), είπε:

• «Δεν είμαι όσο αισιόδοξος θα ήθελα να είμαι ενόψει των συνεχών δηλώσεων είτε του κ. Ερντογάν είτε του κ. Τσαβούσογλου είτε με τα όσα επαναλαμβάνονται διά στόματος κ. Τατάρ και μεταφέρονται οι τουρκικές θέσεις περί λύσης δύο κρατών ή ως προαπαιτούμενου έναρξης διαλόγου, η αναγνώριση κυριαρχίας του παρανόμου μορφώματος».

Και σε μια νέα έξαρση ευσεβών πόθων, απόδειξη ότι αρνείται να κατανοήσει την τουρκική πολιτική κατά της Κύπρου, ο Ν. Αναστασιάδης είπε:

«Θέλω να ελπίζω ότι, μετά τις έντονες καταδίκες τόσο από το Συμβούλιο Ασφαλείας όσο και από την ΕΕ, αλλά και πλειάδας χωρών, που διαδραματίζουν ρόλο στο διεθνές γίγνεσθαι, θα επανατοποθετηθούν ή θα αλλάξουν θέσεις που έχουν κατατεθεί και γραπτώς στον ΓΓ, κατά την άτυπη Σύνοδο τον Απρίλη στη Γενεύη, και είναι μια ευχή που εκφράζω, να υπάρξει η ελπίδα μετατόπισης από τις θέσεις που εξέφρασαν τότε, και λέω ευχή διότι, δυστυχώς, τα ίδια επαναλαμβάνονται και σήμερα από πλευράς του κ. Τατάρ».

• Η πιο πάνω δήλωση αποτυπώνει κατά τον πλέον τραγικό τρόπο την ελλειμματική, αβαθή, ανιστόρητη και ευσεβοποθική αντίληψη του Προέδρου και μερίδας της πολιτικής ηγεσίας για τη διαχρονική τουρκική πολιτική εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο Ν. Αναστασιάδης δεν άκουσε τι είπε ο Τούρκος Πρόεδρος, κατά την εισβολή του στα κατεχόμενα, στις 20 Ιουλίου; Δεν ακούει τι δηλώνουν μονότονα ο Τούρκος ΥπΕξ, Τσαβούσογλου και ο εγκάθετός τους, Τατάρ; Βεβαίως και άκουσε αλλά… δεν εννοεί να καταλάβει μερικά οδυνηρά δεδομένα:

Η Τουρκία και οι πράκτορες της κατοχής, από το 1963 δεν αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία. Από τη δεκαετία του ’50 σχεδίασαν και σταδιακά υλοποιούν την επανάκτηση και κατοχή της νήσου με τη συνέργεια μιας καταστροφικής πολιτικής της ελληνικής πλευράς, διά συνεχών υποχωρήσεων, παραχωρήσεων και προσχωρήσεων στις τουρκικές αξιώσεις.

• Σήμερα, οι Τούρκοι έφτασαν στο παρά μισό της επανάκτησης της Κύπρου, της τουρκοποίησης και της ισλαμοποίησής της. Τα δύο κράτη που απαιτούν είναι το προστάδιο της τουρκοποίησης.

Αυτές οι αμετακίνητες τουρκικές θέσεις θα έπρεπε να είχαν αφυπνίσει προ ετών, όχι σήμερα, την ηγεσία της Κύπρου, ώστε να ανακόψει πάση θυσία αυτόν τον εθνικό εφιάλτη. Κι όμως!

• Από το 1974 ακολουθείται η ολέθρια πολιτική του κατευνασμού και της εξημέρωσης του τουρκικού θηρίου με την «ελπίδα και την ευχή», όπως ψαλμωδεί κακόηχα ο Ν. Αναστασιάδης, η Τουρκία να… αλλάξει θέσεις!

Με ευχές, ευσεβείς πόθους και ανεδαφικές προσδοκίες, Αναστασιάδης, ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ σπρώχνουν τον κυπριακό Ελληνισμό στην κατηφόρα της τουρκοποίησης!

• Πώς; Η Τουρκία απορρίπτει την αγγλο-τουρκο-διζωνική και επιμένει αταλάντευτα στην αναγνώριση δύο κρατών και στην κυριαρχική ισότητα. Η κυπριακή ηγεσία, με την υποστήριξη της τουρκοφοβικής Αθήνας, επιμένει στη διζωνική, η οποία οδηγεί και αυτή στην ίδια κατάληξη, των δύο κρατών, που απαιτούν οι Τούρκοι.

Ως ενστικτώδης αντίδραση, ο Ν. Αναστασιάδης ασκείται συχνά στη ρίψη πολιτικών πυροτεχνημάτων επειδή δεν ξέρει, δεν θέλει και αρνείται να αλλάξει στρατηγική.

Αυτός πρότεινε στους Τούρκους και σε άλλους τη λύση δύο κρατών. Αυτός εισηγήθηκε την «αποκεντρωμένη ομοσπονδία» και ο ίδιος έριξε τη φωτοβολίδα για επιστροφή στο Σύνταγμα του 1960. Χωρίς μελέτη, χωρίς προσυνεννόηση, χωρίς προδιαβούλευση.

• Πολιτική του κουτουρού και ό,τι λάχει. Αντίθετα, η Τουρκία ασκεί μιαν εξαναγκαστική διπλωματία στο Κυπριακό και στην ΑΟΖ, ακόμα και με κινητοποίηση Ενόπλων Δυνάμεων, με στόχο να πειθαναγκάσει την Λευκωσία να αποδεχτεί τις αξιώσεις της.

Η Λευκωσία αρνείται να αντιληφθεί ότι 47 χρόνια συνομιλιών έχουν οδηγήσει το Κυπριακό στα πρόθυρα της τουρκοποίησης. Η πολιτική της απέτυχε παταγωδώς, όχι μόνο εξαιτίας της τουρκικής αδιαλλαξίας αλλά και της ανυπαρξίας μιας, μακράς πνοής και σχεδιασμού, στρατηγικής της ελληνικής πλευράς, για ανακοπή και αχρήστευση των τουρκικών σχεδιασμών.

Μια σοβαρή, αξιόπιστη και διεκδικητική πολιτική δεν ασκείται με ελπίδες και ευχές, αλλά με πολυδιάστατη στρατηγική μακράς πνοής, στηριγμένη σε υγιή οικονομία, αμυντικές συμφωνίες και ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις.

• Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και τα τρία μεγάλα κόμματα -ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ- έχουν αυτοεγκλωβιστεί στη μέγκενη της τουρκοδιζωνικής. Περιμένουν από τρίτους και τον ΟΗΕ να συνδράμουν σε μια λύση που θα διαλύσει και θα καταργήσει -δεν θα μετεξελίξει – την Κυπριακή Δημοκρατία.

Η διζωνική δεν θα απαλλάξει την Κύπρο από τον Αττίλα,  ούτε και θα δημιουργήσει ένα λειτουργικό, ευρωπαϊκό και βιώσιμο κράτος. Θα την τουρκέψει διά της υπογραφής τους! Αυτός ο ασύλληπτος εθνικός εφιάλτης, δεν ταράζει τον μακάριο ύπνο τους;

*Πρώην Αρχισυντάκτης-Διευθυντής – Αρθρογράφος-αναλυτής στην κυπριακή εφημερίδα «Η Σημερινή» -ΜΑ στις Διεθνείς Σχέσεις και Ευρωπαϊκές Σπουδές του Πανεπιστημίου Λευκωσίας-Πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Δημοσιογραφίας της Lille – Université Catholique de Lille–France