Γλυκερία Γκρέκου “Το χρώμα του Αυγούστου”
Το χρώμα του Αυγούστου φέρει και τα χρώματα του δεσπόζοντος φρούτου.Πράσινο, ελπιδοφόρο, μα όχι ατόφιο, έχει τα σκούρα νερά του. Ερμητικά κλειστό, φυλάει μυστικά, ώσπου να πέσει το μαχαίρι.Και να, η χαρά, να, η απογοήτευση.Κάποιες φορές, καθώς το κρατάς στα χέρια σου και απολαμβάνεις τη στιλπνότητά του
-λες και λούζεις μωρό-
ξάφνου, σου γλιστράει από τα χέρια,
σκάει στο πάτωμα,
κόκκινο σαν αίμα!
Έχει ξαφνιάσματα ο Αύγουστος,
ενίοτε οδυνηρά,
“Ο κακός μήνας Αυγουστος ”,
κι έπειτα πάλι, αλλάζει πρόσωπο,
“Αύγουστε καλέ μου μήνα, να σουν δυο φορές το χρόνο”,
παρόλα αυτά, γεύεσαι τη γλυκιά, κόκκινη ψίχα του,
χρώμα πάθους, σαν τους νεανικούς έρωτες του καλοκαιριού,
κοιτάς την πανσέληνο αγκαλιά
και είναι όμορφα,
άλλοτε,πάλι, ένα δάκρυ ακροβατεί στη γωνιά του ματιού,
για αυτά που περίμενες και δεν ήρθαν
γι΄αυτά που πρόσμενες και τα έχεις δίπλα σου.
Έχει πολλά χρώματα ο Αύγουστος
χαρούμενα και σκοτεινά,
εξαρτάται ποια πλευρά του φεγγαριού στέκεται απέναντί σου.
Έχει και κάτι μαύρα, σκληρά σπόρια,
που δεν σ’ αφήνουν να απολαύσεις την γλύκα του αδιάλειπτα.Ο Αύγουστος έχει το χρώμα της ζωής
που, καθώς μεγαλώνουμε,
μας θυμίζει πως τίποτα δεν είναι αμιγώς χαρούμενο αλλά αξίζει να ζούμε τις στιγμές, με όλες τις αισθήσεις μας.
