Το διήμερο 25 και 26 Ιουλίου εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας η μνήμη της Αγίας Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Παρασκευής της Αθληφόρου.
Την παραμονή της εορτής το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Κορυφής.
Ανήμερα της εορτής το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Κοπανού.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του κατά τον Εσπερινό ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τίς ἐξισχύσει εἰπεῖν τῶν σῶν πόνων τά ἔπαθλα … ὑπομονήν τε καί τήν πραότητα, ἥν ἐνεδείξω σεμνή ὡς ἄσαρκος;» διερωτᾶται ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἀπευθυνόμενος πρός τήν ἑορταζομένη ἁγία μεγαλομάρτυρα Παρασκευή. Καί ἐρωτᾶ, γιατί αἰσθάνεται τήν ἀδυναμία του νά περιγράψει τά πολλά καί πολυώδυνα μαρτύρια της. Αἰσθάνεται ὅτι εἶναι ἀδύναμος νά μιλήσει γιά τήν ὑπομονή καί τήν πραότητα μέ τήν ὁποία ἀντιμετώπισε ἡ ἁγία τά βασανιστήρια στά ὁποῖα τήν ὑπέβαλαν οἱ διῶκτες της. Αἰσθάνεται ὅμως ὅτι εἶναι ἀδύναμος καί νά περιγράψει τά ἔπαθλα μέ τά ὁποῖα τήν περικόσμησε ὁ ἀγωνοθέτης καί ἀθλοθέτης Θεός γιά τήν ἀνδρεία καί τή γενναιότητά της ἀλλά καί γιά τήν ἀκλόνητη ἐμμονή της στήν πίστη καί τήν ἀγάπη του.
Ὁ Χριστός δέν ὑποσχέθηκε ποτέ στούς μαθητές του ἄνεση καί ἀνάπαυση στήν ἐπίγεια ζωή τους. Δέν ὑποσχέθηκε ποτέ μία ζωή κατά τήν ὁποία ὅσοι τόν πίστευαν καί τόν ἀκολουθοῦσαν θά ἀπολάμβαναν τήν τιμή καί τή δόξα τῶν ἀνθρώπων, μιά ζωή στήν ὁποία δέν θά συναντοῦσαν προβλήματα καί δυσκολίες, θλίψεις καί ταλαιπωρίες. Τούς ὑποσχέθηκε μία ζωή σάν τή δική του, μία ζωή πού δέν ἦταν ἀπαλλαγμένη ἀπό λύπες, διωγμούς καί ταλαιπωρίες. Τούς προειδοποίησε λέγοντάς τους ὅτι «εἰ ἐμέ ἐδίωξαν καί ὑμᾶς διώξουσι», ἀλλά καί τούς ἐνεθάρρυνε μέ τή διαβεβαίωσή του ὅτι «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε, ἀλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον».
Καί ὅλα αὐτά, τά ὁποῖα προεῖπε καί τά ὁποῖα ὑποσχέθηκε ὁ Χριστός στούς μαθητές του, τά βλέπουμε νά πραγματοποιοῦνται στή ζωή τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Τά βλέπουμε νά πραγματοποιοῦνται καί στή ζωή τῆς ἑορταζομένης ἁγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς.
Παρά τήν ἀριστοκρατική καταγωγή της ἡ ἁγία δέν ἔζησε μία ζωή ἀνέσεως καί τρυφῆς, γιατί προτίμησε ἀντί τῆς χαρᾶς τοῦ κόσμου, τή χαρά τοῦ Χριστοῦ, ἀντί τῆς δόξης τῶν ἀνθρώπων, τή δόξα τοῦ οὐρανοῦ. Χριστιανή ἀπό βρέφους, ἀφοσιώθηκε στόν Χριστό καί στή διακονία τῶν ἀδελφῶν του. Στρατεύθηκε τήν καλή στρατεία τῆς πίστεως καί τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος χωρίς νά ἐνδιαφερθεῖ γιά τίς προκλήσεις τοῦ κόσμου. Προσηλωμένη στόν στόχο της καί στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ θεώρησε καί αὐτή, μαζί μέ τόν ἀπόστολο Παῦλο, τά πάντα σκύβαλα προκειμένου νά κερδίσει τόν Χριστό. Καί ἀκόμη θεώρησε ἀσήμαντα τά παθήματα «τοῦ νῦν καιροῦ πρός τήν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς».
Καί παρότι τά βασανιστήρια στά ὁποῖα τήν ὑπέβαλαν ἦταν ἐξόχως ὀδυνηρά, ἡ ἁγία Παρασκευή τά ἀντιμετώπισε μέ ὑπομονή καί πραότητα· τά ἀντιμετώπισε μέ καρτερία καί ἐλπίδα, προσβλέποντας στή διαβεβαίωση τοῦ Χριστοῦ ὅτι «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν». Καί ἔτσι ἀξιώθηκε τοῦ μαρτυρικοῦ στεφάνου καί τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἀλλά καί τῆς χάριτος τῶν θαυμάτων καί τῶν ἰάσεων.
Ὅμως δέν εἶναι λίγες οἱ φορές κατά τίς ὁποῖες ἀντιμετωπίζουμε καί ἐμεῖς δοκιμασίες καί προβλήματα, θλίψεις καί ταλαιπωρίες στή ζωή μας, ὅπως καί τώρα ἀντιμετωπίζουμε ὅλοι τόν μεγάλο πειρασμό τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ. Καί συχνά δυσανασχετοῦμε, ἀπογοητευόμεθα, ἀπελπιζόμεθα καί δέν ξέρουμε πῶς νά τά ἀντιμετωπίσουμε. Ξεχνοῦμε ὅμως ὅτι ὅλα αὐτά εἶναι φυσικά καί ἀναμενόμενα στή ζωή μας, καί συγχρόνως εἶναι προσωρινά καί παροδικά. Καί ἐάν συγκρίνουμε τή ζωή μας μέ τή ζωή τῶν ἁγίων καί τῶν μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐάν συγκρίνουμε τή ζωή μας μέ τή ζωή τῆς ἁγίας Παρασκευῆς, τότε ὄχι μόνο θά διαπιστώσουμε ὅτι ὅσα ἀντιμετωπίζουμε καί ὑποφέρουμε ἐμεῖς, ὅσο δυσάρεστα καί ὀδυνηρά καί ἐάν μᾶς φαίνονται, δέν συγκρίνονται μέ ὅσα ὑπέμειναν οἱ ἅγιοι, ἀλλά ἐπιπλέον θά διδαχθοῦμε καί τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά πρέπει νά τά ἀντιμετωπίζουμε. Καί αὐτός δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τήν ὑπομονή καί τήν πραότητα, τήν ὁποία ἔδειξε καί γιά τήν ὁποία τιμᾶται ἡ ἑορταζομένη ἁγία Παρασκευή.
Ἄς ἀντιμετωπίζουμε, λοιπόν, τά προβλήματα τῆς ζωῆς μας, τίς ἀσθένειες καί τούς πόνους, τούς πειρασμούς καί τήν κακία τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί τήν πανδημία ὡς φυσικά καί ἀναμενόμενα γιά τή ζωή μας, ὅπως μᾶς προειδοποίησε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ἄς τά ἀντιμετωπίζουμε ὡς τίς δοκιμασίες ἐκεῖνες πού θά μᾶς βοηθήσουν νά ἰσχυροποιήσουμε τήν ἐλπίδα μας καί τήν πίστη μας στόν Χριστό. Ἄς τά ἀντιμετωπίσουμε ὡς τίς πνευματικές ἐκεῖνες ἀσκήσεις πού μποροῦν νά μᾶς βοηθήσουν νά αὐξήσουμε τήν ὑπομονή μας. Ἄς τά ὑπομείνουμε μέ καρτερία καί πραότητα, ὅπως ἡ ἁγία Παρασκευή, γιά νά κερδίσουμε καί ἐμεῖς μέ τήν ὑπομονή μας τή σωτηρία μας καί νά ἀξιωθοῦμε καί τῆς αἰωνίου ζωῆς πού ὑπόσχεται ὁ Χριστός στούς ἀγαπῶντες αὐτόν καί τήν ὁποία χαίρεται καί ἀπολαμβάνει καί ἡ ἑορταζομένη ἁγία Παρασκευή.
O Σεβασμιώτατος στην ομιλία του κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων: «Καί ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς καί συνέθλιβον αὐτόν».
Μιά συνηθισμένη σκηνή ἀπό τή δημόσια ζωή τοῦ Χριστοῦ μᾶς περιέγραψε ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Κόσμος πολύς συνωθεῖτο γύρω ἀπό τόν Χριστό, ἄλλοι γιά νά τόν δοῦν, ἄλλοι γιά νά ἀκούσουν τόν λόγο του, ἄλλοι γιά νά αἰσθανθοῦν τό ἄγγιγμα τῆς χάριτός του καί νά δεχθοῦν τή θεραπεία καί τήν ἴαση τῶν ἀσθενειῶν τους. Καί μαζί μέ αὐτούς πού συνωθοῦντο, βρισκόταν καί ἀρκετοί ψυχροί καί ἀδιάφοροι ἄνθρωποι, πού ζητοῦσαν εὐκαιρία γιά νά εἰρωνευθοῦν τόν Ἰησοῦ ἤ νά τοῦ θέσουν κάποια ἐρώτηση γιά νά τόν φέρουν, ὅπως νόμιζαν, σέ δύσκολη θέση, γιά νά τόν ἐκθέσουν ἤ καί νά τόν κατηγορήσουν. Καί ἐνῶ κάποιοι διαμαρτύρονται γιά τόν συνωστισμό καί τήν ἀναταραχή πού παρατηρεῖται γύρω ἀπό τόν Χριστό, ἄλλοι φεύγουν ἔχοντας λάβει αὐτό πού ζητοῦσαν, ἔχοντας λάβει καί τόν ἔπαινο τῆς πίστεώς τους ἀπό τόν Ἰησοῦ, ὅπως ἡ αἱμορροοῦσα γυναίκα τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος.
Σκηνές σάν καί αὐτή πού περιέγραψε σήμερα ὁ εὐαγγελιστής Μάρκος ζοῦμε καί ἐμεῖς συχνά, γιατί καί στίς ἡμέρες μας ὁ κόσμος γεμίζει τούς ἱερούς ναούς, συνωθεῖται στίς ἱερές πανηγύρεις τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, συνωθεῖται γιά νά προσκυνήσει τά ἱερά λείψανά τους καί νά ἀσπασθεῖ τίς θαυματουργές εἰκόνες τους, ὅπως καί τότε. Οἱ περισσότεροι κινούμενοι ἀπό εὐλάβεια καί πίστη, ἀλλά καί κάποιοι ἀπό συνήθεια ἤ καί ἀπό περιέργεια. Ἄλλοι γιά νά ζητήσουν τή χάρη, τήν εὐλογία καί τήν ἴαση, καί ἄλλοι ἀδιάφοροι, μέ κριτική διάθεση ἤ καί μέ κάποια ἀμφιβολία γιά ὅσα τελεσιουργοῦνται μέσα στόν ναό τοῦ Θεοῦ.
Ὅμως, ὅπως τότε ἔτσι καί τώρα, ὁ Χριστός δέν διώχνει κανένα ἀπό κοντά του, δέν διαμαρτύρεται γιά τούς περιέργους ἤ τούς ἀδιαφόρους, οὔτε ἀκόμη γιά ὅσους πλησιάζουν μέ εἰρωνική ἤ κριτική διάθεση, ἀλλά δίδει στόν καθένα ἀνάλογα μέ τήν πίστη του, καί ἐκπληρώνει διά τῶν ἁγίων του τά αἰτήματα ὅσων τούς εὐλαβοῦνται καί προστρέχουν στή χάρη τους καί τιμοῦν τίς ἱερές μνῆμες τους καί ἑορτάζουν τίς πανηγύρεις τους.
Αὐτό συμβαίνει καί σήμερα πού ἑορτάζουμε τήν ἱερά μνήμη τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος καί ἀθληφόρου Παρασκευῆς, τῆς προστάτιδος τῆς ἐνορίας σας, στόν περικαλλῆ αὐτόν ἱερό ναό της.
Ὅλοι ἤλθαμε νά τιμήσουμε αὐτή τή νεαρή γυναίκα, ἡ ὁποία, ἐνῶ θά μποροῦσε νά ζήσει μία πλούσια καί ἄνετη ζωή καί νά ἀπολαύσει τά ἀγαθά πού διέθετε χάρη στήν ἀρχοντική της καταγωγή, ἐκείνη ἐπέλεξε τή στενή καί τεθλιμμένη ὁδό τῆς πίστεως στόν Χριστό, γιατί γνώριζε ὅτι εἶναι ἡ ὁδός πού ὁδηγεῖ στήν ἀληθινή ζωή. Ἐπέλεξε νά πιστεύει καί νά λατρεύει τόν ἀληθινό καί ζῶντα Θεό, ἀντί νά λατρεύει τά ψεύτικα εἴδωλα, ἄν καί γνώριζε ὅτι ἔρχεται ἔτσι σέ ἀντίθεση μέ τούς νόμους καί τίς διαταγές τοῦ αὐτοκράτορα. Ἐπέλεξε νά ἀφιερώσει τήν ψυχή της καί τή ζωή της στόν Χριστό καί νά τόν λατρεύει «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ», ἔστω καί ἄν γνώριζε ὅτι ἡ ἄρνησή της νά θυσιάσει στά εἴδωλα θά εἶχε ὡς συνέπεια τή θυσία τῆς ζωῆς της καί ὡς κατάληξη τό μαρτύριό της.
Ὅμως οὔτε δίστασε οὔτε δειλίασε οὔτε δέχθηκε νά χωρισθεῖ ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά προτίμησε νά θυσιάσει τά πάντα γιά νά μείνει ἑνωμένη μαζί του καί νά ἀπολαύσει ἀντί τῶν προσκαίρων τά μόνιμα καί αἰώνια ἀγαθά, τά ὁποῖα ἑτοίμασε ὁ Θεός γιά ὅσους τόν ἀγαποῦν. Ἔμεινε πιστή μέχρι τέλους καί δέν ἔλαβε μόνο τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου ἀλλά καί τήν πλουσιόδωρη χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία μεταδίδει στούς ἀνθρώπους, πού τιμοῦν τή μνήμη της καί ἀσπάζονται μέ πίστη καί εὐλάβεια τήν ἱερά εἰκόνα της καί τά θαυματουργά ἱερά λείψανα της καί τῆς ἐμπιστεύονται τά αἰτήματα καί τίς ἐλπίδες τους.
Ὅσοι, λοιπόν, ἤλθαμε μέ εὐλάβεια καί πίστη γιά νά τιμήσουμε τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα καί ἀθληφόρο Παρασκευή, ἄς μήν διστάσουμε νά ἐμπιστευθοῦμε τά αἰτήματα μας στή χάρη της. Ἄς μήν διστάσουμε νά τήν παρακαλέσουμε νά θεραπεύσει τίς ἀσθένειες τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας, καί ἰδιαιτέρως νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τή φοβερή πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ πού μαστίζει τόν κόσμο μας. Ἄς μήν διστάσουμε νά τήν ἱκετεύσουμε νά ἀνοίξει τά μάτια τῆς ψυχῆς μας, γιά νά βλέπουμε ποῦ βαδίζουμε στή ζωή μας καί νά μᾶς αὐξήσει τήν πίστη καί τήν ἀγάπη μας πρός τόν Χριστό γιά νά μήν παρασυρόμεθα ἀπό τήν ἀγάπη τῶν ἐπιγείων καί φθαρτῶν, ἀλλά νά ἀκολουθοῦμε κι ἐμεῖς, ὅπως καί ἐκείνη, τόν Χριστό καί νά καταστοῦμε κληρονόμοι τῆς οὐρανίου βασιλείας του, στήν ὁποία καί ἐκείνη εὐφραίνεται ἀναμένοντας ὅλους μας.
Εἶναι μία ἰδιαίτερη εὐκαιρία, ἀκούοντας τή φωνή τῆς Ἐκκλησίας, ἀκούοντας τή φωνή τῶν εἰδικῶν ἰατρῶν καί ἐπιστημόνων, νά μήν ἀφήσουμε τόν ἑαυτό μας ἐκτεθειμένο στόν κίνδυνο πού ὅλοι ζοῦμε ἐδῶ καί δύο χρόνια καί βλέπουμε πόσοι ἀδελφοί μας, πόσοι δικοί μας ἄνθρωποι ἔφυγαν ἀπό αὐτή τή ζωή. Καί δέν ξέρουμε καμιά φορά ἄν φεύγουν καί ἀπροετοίμαστοι, διότι φεύγουν τελείως ἐγκαταλελειμμένοι καί μόνοι.
Ἄς φροντίσουμε ἐγκαίρως, ζητώντας πρωτίστως τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ζητώντας τή χάρη τῆς ἁγίας Παρασκευῆς σήμερα, καί αὔριο τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος πού εἶναι εἰδικός ἰατρός, νά μᾶς θεραπεύσει. Ἀλλά πάνω ἀπό ὅλα νά θεραπεύσει τό μυαλό μας, νά μήν εἴμεθα ἀντίθετοι στή φωνή τῆς Ἐκκλησίας, στή φωνή τῶν εἰδικῶν, καί νά κάνουμε ὅλα τά πρέποντα γιά νά ἀποφύγουμε τόν κίνδυνο.
Εἴθε ἡ χάρη τῆς ἁγίας Παρασκευῆς νά εἶναι μαζί μας. Θεραπεύει τά μάτια, ἀλλά νά μᾶς θεραπεύσει καί τά πνευματικά μάτια πέρα ἀπό τά σαρκικά, γιά νά μπορέσουμε νά δοῦμε τόν κίνδυνο πού ἔχουμε μπροστά μας.