Η κυβέρνηση με τον πιο επίσημο τρόπο επανήλθε στην εμμονική της ιδέα ότι η εγκληματικότητα ξεκινάει από τα Πανεπιστήμια. Η κυβερνητική εκπρόσωπος και ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανακοίνωσαν με πανηγυρικό τρόπο την πρόσληψη ειδικών φρουρών που θα εγκατασταθούν στα ΑΕΙ μετά την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Και έτσι την ίδια ώρα που μειώνουν δραστικά τον αριθμό των υποψήφιων φοιτητών, προχωρούν στην πρόσληψη «εισακτέων» αστυνομικών.
Αλλά πώς καρφώθηκε στο μυαλό του πρωθυπουργού αυτή η σκέψη, ότι δηλαδή με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και την οργανωμένη είσοδο αστυνομικών στις ανώτατες σχολές θα λυθεί το πρόβλημα της εγκληματικότητας; Αυτό δεν το είχαν υποστηρίξει μέχρι σήμερα ούτε οι πιο συντηρητικοί εκπρόσωποι της Ν.Δ. Το 1982, όταν το ΠΑΣΟΚ περνούσε τον νόμο για τα ΑΕΙ που κατοχύρωνε το άσυλο, ο Κωστής Στεφανόπουλος παραδεχόταν ότι «η αστυνομία μπαίνει μέσα στις σχολές και παραβιάζει το πανεπιστημιακό άσυλο σε εποχές δικτατορίας», ενώ ο Γεώργιος Ράλλης θεωρούσε «ανισόρροπους» όσους βάζουν αστυνομία στα Πανεπιστήμια.
Τώρα ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Χρυσοχοΐδης περηφανεύονται ότι αντιγράφουν το δόγμα της «μηδενικής ανοχής» που εφάρμοσε ως δήμαρχος της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του ’90 ο Ρούντι Τζουλιάνι. Και βέβαια ο Τζουλιάνι κατέληξε πέρυσι να ηγείται ως νομικός στην εκλογική καμπάνια του Ντόναλντ Τραμπ και να βγάζει λόγους στους επιδρομείς του Καπιτωλίου, όμως το δόγμα του δεν αναφερόταν στα Πανεπιστήμια, αλλά στις φτωχογειτονιές της μεγαλούπολης. Τότε πού τα σκέφτηκε ο κ. Μητσοτάκης;
Αποκαλύπτουμε σήμερα ότι υπάρχει μία (μόνο μία) φοιτητική παράταξη που έχει κάνει ακόμα και συνέδριο υπέρ της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου και μάλιστα πριν από σαράντα ολόκληρα χρόνια. Πρόκειται για τη «Φοιτητική Εθνική Πρωτοπορία», μια μικρή ομάδα φοιτητών που τον Μάιο του 1980 κατήγγειλε τους «φοιτητοπατέρες» και τον «απαράδεκτο φοιτητικό συνδικαλισμό» και διακήρυξε τα εξής: «Υπό τας σημερινάς συνθήκας οι σύνεδροι ευρέθησαν εις την δυσάρεστη θέση, να λάβουν αποφάσεις επί θεμάτων που παρεμποδίζουν την ομαλή λειτουργία των ΑΕΙ.
Οι σύνεδροι αρνούνται την ύπαρξη πανεπιστημιακού ασύλου. Τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά, το λεγόμενο άσυλο είναι ασυμβίβαστο προς την έννοια της ισότητας των πολιτών. Ουδεμία άλλη τάξη του ελληνικού λαού διαθέτει το προνόμιον να παρανομεί ατιμώρητη. Οι σύνεδροι δέχονται το άσυλο μόνον υπό την έννοια της αδιατάρακτης και ελεύθερης πνευματικής αναζητήσεως και τούτο υπό την προϋπόθεση να μην θίγεται η πατρίδα, η θρησκεία, και η οικογένεια, αξιών ακαταλύτων και μη επιδεχομένων ουδεμία αμφισβήτηση» (περ. «Ελληνικόν Αύριον», τχ. 24, Ιούνιος 1980).
Αλλά ποια ποια είναι αυτή η οργάνωση που κατόρθωσε να επηρεάσει μετά από 40 χρόνια έναν πρωθυπουργό; Πρόκειται για τη φοιτητική παράταξη του Κόμματος 4ης Αυγούστου, της νεοφασιστικής δηλαδή οργάνωσης που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Πλεύρης! Στην ίδια διακήρυξη περιλαμβάνονται όλες οι αντιδραστικές κοινοτοπίες που μας σερβίρει ως εκσυγχρονισμό των ΑΕΙ η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ακόμα και ο περιορισμός των αναβολών στράτευσης, ενώ καταγγέλλονται με εξαιρετικά οικείο τρόπο οι φοιτητές που «κρατούν πλακάτ» και διαδηλώνουν, αντί «να κρατούν όπλα» και να πολεμούν. Κι όλα αυτά «για να σταθούν όλοι από κοινού εμπόδιο στην επιχειρούμενη μπολσεβικοποίηση των πνευματικών ιδρυμάτων».
Να λοιπόν που ο κ. Μητσοτάκης δεν αρκέστηκε στον υιό Πλεύρη. Τώρα αντιγράφει και την πολιτική σοφία του πατέρα.
