Προφανώς δεν είναι σύμπτωση ότι το «άνοιγμα» που αποφάσισε η κυβέρνηση με την άρση των μέτρων κατά της εξάπλωσης της πανδημίας συμπίπτει με την έναρξη της τουριστικής περιόδου.
Οι κυβερνητικοί μηχανισμοί διαχείρισης (της κοινής γνώμης) «θεμελιώνουν» την απόφαση για το άνοιγμα στην επιτυχή εξέλιξη του ελληνικού εμβολιαστικού προγράμματος και στην εγγύτητα στον στόχο της ανοσίας του πληθυσμού, την οποία αυτό (θα) επιφέρει. Πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι όμως αυτό το κυβερνητικό επιχείρημα;
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία η Ελλάδα περί το τέλος του μήνα θα έχει χρησιμοποιήσει περί τα 5 εκατομμύρια δόσεων εμβολίων. Δεδομένου ότι ο πλήρης εμβολιασμός προϋποθέτει δύο δόσεις, αυτό πρακτικά (και σε γενικές γραμμές) σημαίνει ότι περί το τέλος του μήνα πλήρως εμβολιασμένο θα είναι περίπου το 25% του ελληνικού πληθυσμού.
Το εν λόγω ποσοστό πολύ απέχει από το να καλύψει τις προϋποθέσεις για την αναζητούμενη «συλλογική ανοσία». Ακόμη χειρότερα, το πλήρως εμβολιασμένο περί τα τέλη του Μαΐου 25% του ελληνικού πληθυσμού δεν δικαιολογεί από υγειονομικής πλευράς την απόφαση της κυβέρνησης για το «άνοιγμα» στον τουρισμό και των γενικότερων δραστηριοτήτων.
Η πραγματική επιδημιολογική κατάσταση στην Ελλάδα συνοψίζεται ως εξής:
-
Από τους μεγαλύτερους αριθμούς νέων μολύνσεων ανά 100.000 κατοίκους μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.
-
Περισσότερες εισαγωγές στα νοσοκομεία απ’ ό,τι τα εξιτήρια.
-
Μόλις το ένα τέταρτο του πληθυσμού πλήρως εμβολιασμένο.
Με βάση αυτήν την εικόνα η κυβέρνηση της Βρετανίας αποτρέπει (με την επιβολή καραντίνας κατά την επιστροφή σε βρετανικό έδαφος) τα ταξίδια προς την Ελλάδα.
Για την (πολιτική) διαχείριση αυτής της πραγματικότητας, για μεγάλο μέρος της οποίας φέρει ακέραια την ευθύνη, η ελληνική κυβέρνηση έχει επιδοθεί από τη μία πλευρά σε διασπορά επιμέρους στοιχείων που εν τέλει συσκοτίζουν την εικόνα και από την άλλη στην υπόδειξη της κοινωνίας ως υπεύθυνης γι’ αυτό που με μαθηματική βεβαιότητα μέλλει να συμβεί: ένα ακόμη κύμα της ασθένειας, το οποίο θα αρχίσει να έχει απαιτήσεις από ένα συντεταγμένο σύστημα Υγείας (το οποίο δεν υπάρχει) αμέσως μετά τα καλοκαιρινά μπάνια και τη λήξη της τουριστικής περιόδου…
