Έλληνες σκιτσογράφοι – Δημήτρης Γεωργοπάλης, ο ευρηματικός και πολυβραβευμένος
…………………………………………….
“Η γελοιογραφία είναι δημοσιογραφία με γραμμές, λεζάντες και χρώμα”
Δεν είναι μόνο οι παγκόσμιες βραβεύσεις του σε διαγωνισμούς σκίτσου που τον καταξιώνουν. Είναι η ιδιαιτερότητα του στη σύλληψη του θέματος και η πρωτοτυπία, η άκρως διεισδυτική, στην απόδοσή του.
Δημήτρης Γεωργοπάλης. Ένα Κερκυραίος στην καταγωγή, που ζει στο νησί τα πρώτα του χρόνια και έρχεται με την οικογένειά του στον Πειραιά αργότερα. Ασυνήθιστο, αλλά ξέρει πολύ καλά, από τα παιδικά του κιόλας χρόνια, ότι θέλει ν’ ασχοληθεί με το σκίτσο.
Με σπουδές στην Οικονομία και στην Αγιογραφία αρχικά, αφοσιώνεται αργότερα στο αρχικό του όνειρο, στο σκίτσο, ξέροντας τις δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος μέχρι να ξεχωρίσει κανείς.
Τα πρώτα χρόνια είναι δύσκολα, αλλά δεν σταματά. Πιστεύει βαθιά πως η γελοιογραφία είναι δημοσιογραφία και πως, όπως η δημοσιογραφία πρέπει να είναι αδέσμευτη, έτσι πρέπει να είναι και η γελοιογραφία, ενημερώνοντας και κριτικάροντας με τον δικό της τρόπο.
Βέβαια, αυτό δεν είναι και τόσο ευχάριστο για εργοδότες εφημερίδων που έχουν το κομματικό χρίσμα, και ο έλεγχος τον κάνει να αποχωρήσει από εφημερίδα, όταν γίνεται τροχοπέδη στην έμπνευσή του.
Ελεύθερος αργότερα από πιέσεις και δεσμεύσεις, αποδίδει στο έπακρο ως σκιτσογράφος σχολιάζοντας με υψηλό χιούμορ, πρωτοτυπία και ευστοχία τα γεγονότα, ελληνικά και διεθνή. Πιστεύει πως η γελοιογραφία πρέπει να είναι ελεύθερη, όπως και η δημοσιογραφία, διαφορετικά δεν έχει λόγο ύπαρξης. Λέει συγκεκριμένα:
“Εμείς είμαστε εδώ για να ασκούμε κριτική και όχι για να κάνουμε δημόσιες σχέσεις για να εξασφαλίσουμε μελλοντικά κάποια θεσούλα συμβούλου ή να γίνουμε “δημοσιογραφική γλάστρα” σε εκπομπή σε κρατικό κανάλι… Όταν φουντώνει η ακροδεξιά στην Ευρώπη, δεν μπορεί να μένεις στήλη άλατος χωρίς να λες τίποτα. Αν μας κατηγορεί κάποιος για την κριτική μας στις πολιτικές που ευνόησαν την ακροδεξιά, αυτός έχει πρόβλημα, όχι εμείς.”
Η πολιτική σκηνή, ελληνική και παγκόσμια, η καθημερινότητα με τις υπερβολές της, που γίνονται αντικείμενο σχολιασμού μέσα από τα ευρηματικά σκίτσα του, αλλά και ο άνισος και ηρωικός αγώνας των γιατρών στη χώρα μας με τον covid, αποτελούν θέματα που καταγράφουν την επικαιρότητα με τρόπο άμεσο και πολλές φορές καταγγελτικό.
Η θέση του σαφώς είναι υπέρ των πολλών και των αδικημένων αυτού του κόσμου, χωρίς όμως η στάση της πένας του να έχει τίποτα το απωθητικό, με την έννοια του προσελκυστικού κηρύγματος που πολλές φορές δεν αποδίδει. Με λεπτό χιούμορ, εκεί που χρειάζεται, με τραγικές υπογραμμίσεις σε ανάλογες περιπτώσεις, διαγράφει τον δρόμο του αποκτώντας την προσωπική του σφραγίδα.
Η πορεία αυτή τον οδηγεί σε διεθνείς διακρίσεις και βραβεύσεις. Το 2018 πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό αντιπολεμικών σκίτσων στη Νορβηγία. Το 2019 τιμητική διάκριση World Press Cartoon στην Πορτογαλία. Το 2019 δεύτερο βραβείο (Silver hut) στο διαγωνισμό σκίτσου KnokkeHeist Cartoon Contest στο Βέλγιο.
Το πρώτο βραβείο που κερδίζει το 2020 στην κατηγορία gag cartoon του Διαγωνισμού World Press Cartoon στην Πορτογαλία, που θεωρείται το αντίστοιχο Όσκαρ των σκίτσων, αποτελεί γι’ αυτόν νέο εφαλτήριο δημιουργικής έμπνευσης, με τη σεμνότητα, που τον χαρακτήριζε πάντα, να εξακολουθεί να τον χαρακτηρίζει και στη συνέχεια.
Τα σκίτσα του γίνονται όλο και πιο εύστοχα, δυναμικά και αναγνωρίσιμα από το πλατύ κοινό, υπηρετώντας μια δημοσιογραφία, όπως την ονειρεύτηκε από παιδί, καίρια και αδέσμευτη. Γιατί, όπως δήλωσε πέρυσι:
“Η γελοιογραφία είναι δημοσιογραφία με γραμμές, λεζάντες και χρώμα. Μπορεί να έχει ημερομηνία λήξης η δημοσιογραφία; ΟΧΙ, είναι η απάντηση. Άρα και το σκίτσο θα παραμείνει απαραίτητο στοιχείο την καθημερινότητας και της επικαιρότητας.
Η αμεσότητα, η ειλικρίνεια και το χιούμορ που το χαρακτηρίζουν, το καθιστούν μάλιστα στην πιο φιλική και αγαπητή προς τους αναγνώστες μορφή της δημοσιογραφίας.”
Χαρακτηριστικά της οπτικής του τα παρακάτω σκίτσα:
